The Clove Country of Cosmas Indicopleustes The “Inter-island Sea” of Southeast Asia in the Sixth Century CE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The Christian Topography written by Cosmas Indicopleustes demonstrates a worldview of the Flat Earth believed by Christians of the sixth century CE, and informs that Sri Lanka was a trading center between the East and the West, with the “Clove Country” as a transit point between Sri Lanka and China. Could the “Clove Country” be in maritime areas of Southeast Asia? The objective of this research was to translate the relevant content into Thailand to interpret the location of the “Clove Country” by comparing and interpreting the translated data with the data in other ancient documents. The results showed that (1) the “Clove Country” may correspond to “Dvīpāntara” of ancient Indian documents,
which has been inherited and translated into ancient Javanese worldview as the name “Nūṣāntara”, and (2) the “Clove Country” may be located in “inter-island seas” of the Lower South China Sea and the Java Sea, which is supported by traces found in ancient Arab and Chinese documents. Appearance of the “Clove Country” in the 6th century CE is evidence of a worldview change within the network of maritime trade, from the “Golden Geography” of the Indo-Roman maritime trade, which has been faded since the
3rd century CE, into the “Sea of Spices” of Arabo-Persian maritime trade, which began to appear in at least the 6th century CE.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
copyrights@ Journal of Anthropology, Sirindhorn Anthropology Centre (JASAC)
Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre (Public Organization), Bangkok, Thailand
More Information:
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
References
กรมศิลปากร. (2534). วรรกรรมสมัยรัตนโกสินทร์ (หมวดศาสนจักร) เล่ม 1 คัมภีร์มหาวงศ์. กรุงเทพฯ: กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร.
จิรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา และพระมหากวีศักดิ์ วาปีกุลเศรษฐ์. (2564). จารึก มหานาวิกพุทธคุปต์. ใน สมบัติ มั่งมีสุขศิริ (บก.). จารึกสันสกฤที่ สําคัญในอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เล่ม 1. กรุงเทพฯ: ศูนย์ สันสกฤตศึกษา, ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, และกระทรวงวัฒนธรรมแห่งประเทศอินเดีย; หนังสือที่ระลึกเนื่องในวาระอายุวัฒนมงคลครบ 80 ปี ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.จิรพัฒน์ประพัฒน์วิทยา, หน้า 283-293.
ชยันต์ พิเชียรสุนทร แม้นมาส ชวลิต และวิเชียร จีรวงศ์. (2544). คําอธิบายตําราพระโอสถพระนารายณ์ ฉบับเฉลิมพระเกียรติ 72 พรรษามหาราชา 5 ธันวาคม พุทธศักราช 2542. กรุงเทพฯ: อมรินทร์ และมูลนิธิภูมิปัญญา.
ชัยฤกษ์ สงวนทรัพยากร, (2520). กานพลู, วารสารพืชสวน, 12(2): 13-19.
ทองเจือ อ่างแก้ว. (2516). เถลิงศก 5285 ปี ตั้งแต่กลียุคศักราช 0 ถึง 5285, ก่อนพุทธศักราช 2558 ถึง พ.ศ. 2727 คำานวณตามสูตร์คัมภีร์สุริยยาตร์. สระบุรี: ชวนะการพิมพ์.
ตรงใจ หุตางกูร และสุนิติ จุฑามาศ. 2561. 3.1 เอเชียอาคเนย์ในเอกสารกรีก-โรมัน และแผนที่โบราณของชาวยุโรป. ใน ตรงใจ หุตางกูร(หัวหน้าโครงการ). รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการสร้างองค์ความรู้ ระเบียงเศรษฐกิจยุคโบราณในเอเชียอาคเนย์ เพื่อพื้นฐานความเข้าใจระเบียงเศรษฐกิจประเทศไทย 4.0. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน), หน้า 20-85. (เอกสารอัดสําเนา)
ตรงใจ หุตางกูร สุนิติ จุฑามาศ และนัทกฤษ ยอดราช. (2564). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กาลานุกรมเอกสารโบราณเกี่ยวกับเอเชียอาคเนย์จากเอกสารอินเดีย ยุโรป อาหรับ-เปอร์เซีย และจีน ก่อนศตวรรษที่ 16. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน). (เอกสารอัดสําเนา)
ราชบัณฑิตยสถาน. (2548). พจนานุกรมแร่และอัญมณี. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
วุฒิ วุฒิธรรมเวช. (2540). สารานุกรมสมุนไพร: รวมหลักเภสัชกรรมไทย. กรุงเทพฯ:โอเดียนสโตร์.
สมบัติ มั่งมีสุขศิริ (บก). (2564). จารึกสันสกฤตที่สําคัญในอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เล่ม 1. กรุงเทพฯ: ศูนย์สันสกฤตศึกษา, ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, และกระทรวงวัฒนธรรมแห่งประเทศอินเดีย; หนังสือที่ระลึกเนื่องในวาระอายุวัฒนมงคลครบ 80 ปี ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.จิรพัฒน์ ประพัฒน์วิทยา,หน้า 283-293.
สุนิติ จุฑามาศ. (2565). สนทนาส่วนตัว: ข้อมูลแปลเอกสารอาหรับโบราณเป็นภาษาไทย เพื่อการจัดทําหนังสือ ล่องนาวาเจ็ดสมุทร: สํารวจภูมิทัศน์เอเชียอาคเนย์ในเอกสารอาหรับศตวรรษที่ 9-14.
สุรพล นาถะพินธุ. (2550). รากเหง้าบรรพชนคนไทย: พัฒนาการทางวัฒนธรรมก่อนประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: มติชน.
หอสมุดแห่งชาติ. (2559). จารึกในประเทศไทย เล่ม 1 อักษรปัลลวะ อักษรหลังปัลลวะ พุทธศตวรรษที่ 11-14. พิมพ์ครั้งที่ 2 แก้ไขเพิ่มเติม. กรุงเทพฯ: หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร.
ALA-LC. (2010). Internet: The ALA-LC Romanization Tables: Greek. Library of Congress. The American Library Association & The Library of Congress. Retrieved from https://www.locgov/ catdir/cpso/romanization/greek.pdf (September 1st, 2022).
Anonymous (Tr.). (1901). “5. Raghu-Vamsha.” In: SRIL (Ed.). Works of Kalidasa [translated from original Sanskrit into English].Calcutta: The Society for the Resuscitation of Indian Literature.
Bagchi, P.C. (1937). Deux lexiques sanskrit-chinois, Tome II. Paris: Paul Geuthner. Bailly, A. 1919. Abrégé du Dictionnaire Grec-français. 6e édition. Paris: Librairie Hachette.
Bailly, A. (1919). Abrégé du Dictionnaire Grec-français. 6e édition. Paris: Librairie Hachette.
BGL. (2563). Garnet. ใน: ข้อมูลอัญมณี. ห้องปฏิบัติการอัญมณี คณะอัญมณี มหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตจันทบุรี (Burapha Gemological Laboratory). เข้าถึงเมื่อ 17 กันยายน 2565. สืบค้นจาก http://bgl.chanthaburi.buu.ac.th/ 2018/gallery.php.
Biblissima. (2022). Eulexis-web: Lemmatiseur de grec ancien (versionen ligne). le 1er Septembre 2022. Consulté de https://outils.biblissima.fr/fr/eulexis-web/.
Blass, F. (1890). Pronunciation of Ancient Greek. Purton W.J. (Tr.German). Cambridge: The University Press.
Brandell, R. (1941). An Introduction to the study of Ancient Times in the Malay Peninsula and the Straits of Malacca, JMBRAS, xix (pt. 1): 21-74.
Briggs, L.P. (1999). The Ancient Khmer Empire. Bangkok: White Lotus Press.
Budge, E.A.W. (1928). A History of Ethiopia: Nubia and Abyssinia (Volume 1). London: Methuen & Co. Ltd.
Carter, C. (1924). A Sinhalese-English dictionary. London: Probsthain & Co. Retrieved from https://dsal.uchicago.edu/dictionaries/carter/
Charton, E. (Tr. & Ed.). (1855). Cosmas Indicopleustès, voyageur égyptien (sixième siècle après Jésus-Christ). Dans : Voyageurs Anciens et Modernes, Tome Deuxième : Voyageurs du Moyen Age depuis le sixième siècle de l'ère chrétienne jusqu'au quatorzième. Paris: Aux Bureaux du Magasin Pittoresque, pp. 1-30.
Chhabra, B.C. (1965). Expansion of Indo-Aryan Culture during Pallava Rule (as evidenced by inscriptions). Delhi: Munshiram Manoharlal Publishers.
CNRTL. (2022). Etymologie: alabandine. Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales. le 10e Septembre 2022. Consulté de https://www.cnrtl.fr/etymologie/alabandine .
Coedès, G. (Tr.). (1977). Textes d’auteurs grecs et latins relatifs à l’Extrême-Orient. Hildesheim. New York : Georg Olms Verglag.
Coedès, G. (1968). The Indianized States of South-East Asia. Vella W.F. (Ed.) and Cowing S.B. (Tr.). Honolulu: University of Hawaii Press.
Ctext. (2022a).《异域志》:般番國. Retrieved from https://ctext.org/ wiki.pl?if=gb&res=148705&remap=gb (September 12th, 2022).
Ctext. (2022b) .《梁書》: 卷第五十四列傳第四十八 諸夷海南諸國東夷 西北 諸戎. September 18th, 2022. Retrieved from https://ctext.org/wiki.pl?if=gb& chapter=26343.
Daitz, S.G. (1984). The Pronunciation and Reading of Ancient Greek: A Practical Guide. 2nd Revised Edition. New York-London: Jeffrey Norton Publishers, Inc.
Damaika Saktiani et al. (Tr.). (2018). Mpu Prapanca Kakawin Nagarakertagama, Teks Asli dan Terjemahan. Edisi Revisi. Yogyakarta: Narasi. [in Indonesian & Old Javanese]. Retrieved from https://doi.org/10.1163/22134379-90001650
Fabricius, J.P. (1972). Fabricius's Tamil and English dictionary. 4th ed., rev. and enl. Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House. Retrieved from https://dsal.uchicago.edu/dictionaries/ fabricius/Gaffiot, F. 1934. Dictionnaire Latin-Français. Paris: Hachette.
Gilg, H.A., Schmetzer, K., and Schüssler, U. (2018). An Early Byzantine engraved Almandine Originating from the Garibpet Deposit, Telangana State, India: Evidence for Garnet Trade along the Ancient Maritime Silk Road, Gems and Gemology, 54(2): 149-165.
Griffiths, A. (2014). Early Indic Inscriptions of Southeast Asia, In Guy J. Lost Kingdoms: Hindu-Buddhist Sculpture of Early Southeast Asia. (pp. 53-57). New York: The Metropolitan Museum of Art.
Gundert, H. (1872). A Malayalam and English dictionary. London: Trübner & Co.. Retrieved from https://dsal.uchicago.edu/dictionaries/gundert/
Hall, D.G.E. (1964). A History of South-east Asia. 2nd Edition. London: MacMillan & Co Ltd.
Headley, R.K.(Jr), Chhor K., Lam Kheng Lim, Lim Hak Keang, & Chen Chen. (1977). Cambodian-English Dictionary Volume I. Washington D.C.: Bureau of Special Research in Modern Language, The Catholic Universtiy of America Press.
Herren, M.W. (1994). Aethicus and Virgil the Grammarian, In: Mélanges François Kerlouégan. (pp. 283-288). Besançon: Université de Franche-Comté.
Higham, C.F., & Kijngam, A. (Eds.). 2010. The Origins of the Civilization of Angkor, Volume VI: The Excavation of Ban Non Wat: The Iron Age, Summary and Conclusions. Bangkok: The Thai Fine Arts Department.
Hirth, F. & Rockhill, W.W. (1911). Chau Ju-kua: His Work on the Chinese and Arab Trade in the twelfth and thirteenth Centuries, entitled Chu-fan-chï. St. Petersburg: Printing Office of the Imperial Academy of Sciences.
IPA Chart. (2022). Interactive IPA Chart: Pulmonic consonants: ɣ g h. Retrieved. September 17th, 2022. from https://www.ipachart.com/.
IPNI. (2022). International Plant Name Index (IPNI). September 7th, 2022. Retrieved from https://www.ipni.org/.
Jacq-Hergoualc'h, M. (2002). The Malay Peninsula: Crossroads of the Maritime Silk-Road (100 BC - 1300 AD). Hobson V. (Tr.). Leiden: Brill.
Jenner, P.N. (1980). Dated Inscriptions from the seventh and Eighth Centuries (A.D. 611 – 781). Hawaii: Southeast Asia Paper No. 20, Part I Southeast Asian Studies, Asian Studies Program, University of Hawaii.
Kale, M.R. (Tr. & Ed.). (1922). The Raghuvamśa of Kālidāsa, with the Commentary (the Sanjîvinî) of Mallinātha, Cantos I-X. 3rd Revised Edition. Bombay: Gopal Narayen & Co. Retrieved from https://archive.org/details/raghuvamsaofkali00kliduoft
Keane, E. (2004). Illustration of the IPA: Tamil. Journal of the International Phonetic Association 34(1): 111-116. Retrieved from doi: 10.1017/S0025100304001549
Lacy Johnstone, P.de (Tr.).(1902). The Raghuvança: The Story of Raghu's Line by Kâlidâsa. London: Aldine House.Retrieved from https://archive.org/details/raghuvanastory00kalirich
Lassen, C. (1861). Indische Alterthumskunde, Vierter Band. Leipzig: Vergag von L. A. Kittler. Retrieved from https://archive. org/details/indischealterthu04lass_0
Lévi, S. (1931). Kouen Louen et Dvîpântara, BKI, 88: 621-627.
Lewis, C.T., and Short, C. (1879). A Latin Dictionary: Founded on Andrews' Edition of Freund's Latin Dictionary. Oxford. Clarendon Press. Retrieved from https://archive.org/details/ latindictionaryf00andr/
Lexilogos.(2022). Dictionnaire grec ancien. le 1er Septembre 2022. Consulté de https:// www.lexilogos.com/grec_ancien_dictionnaire.htm.
Liddell, H.G., Scott R. (1940). A Greek-English Lexicon. Jones H.S. & McKenzie R. (revised and augmented). Oxford: Clarendon Press.
Mackintosh-Smith, T. (Ed. & Tr.). (2014). Accounts of China and India, Abu Zayd al-Sirafi, In: Kennedy P.F., & Toorawa S.M. (Eds.). Two Arabic Travel Books: Accounts of China and India and Mission to the Volga. (pp. 1-161). New York: New York University Press.
Majumdar, R.C. (1937). Ancient Indian Colonies in the Far East, Vol.II Suvarnadvipa. Dacca: Asoke Kumar Majumdar.
McCarter, P.K. (Jr.). (1975). The Antiquity of the Greek Alphabet and the Early Phoenician Scripts. Montana: Scholars Press for Harvard Semitic Museum.
McCrindle, J.W. (Tr.). (1879). The Commerce and Navigation of the Erythræan Sea; Being a Translation of the Periplus Maris Erythræi, by an Anonymous Writher, and of Arrian's Account of the Voyage of Nearkhos from the Mouth of the Indus to the Head Persian Gulf. London: Thuübner & Co.
McCrindle, J.W. (Tr.). (1885). Ancient India as Described by Ptolemy. Calcutta: Thacker, Spink & Co.
McCrindle, J.W. (Tr.). (1897). The Christian Topography of Cosmas, An Egyptian Monk, translated from the Greek, and Edited with Notes and Introduction. London: The Hakluyt Society.
MDBG. (2022). The MDBG free online English to Chinese dictionary. September 13th, 2022. Retrieved from https://www.mdbg.net/chinese/dictionary.
Monier-Williams, M. (2003). A Sanskrit-English Dictionary : Etymologically and Philologically arranged with Special Reference to cognate Indo-European languages. 3rd reprint by AES. New Delhi: Asian Educational Services.
Mullerus, C. (Ed.). (1855). Anonymi (Arriani ut ferur) Periplus Maris Erythræi. In: Geographi Graeci Minores, Volumen Primum. Parisiis: Istituti Francieae Typographi, pp. 257-305. Retrieved from https://archive.org/details/geographigraeci00philgoog
Nagaswamy, R. (1973). Kaveripoompattinam, A Guide. Tamilnadu: The State Department of Archaeology, Government of Tamilnadu. Nilakanta Sastri, K.A. 1942. “Dvīpāntara,” The Journal of the Greater India Society, IX (1): 1-4.
Nilakanta Sastri, K.A. (1942). Dvīpāntara, The Journal of the Greater India Society, IX (1): 1-4.
Pali Text Society. (1921-1925). The Pali Text Society's Pali-EnglishDictionary. London: Chipstead. Retrieved from https:// dsal.uchicago.edu/dictionaries/pali/
Pelliot, P. (1903). « Le Fou-Nan, » BEFEO, 3: 248-303.
POWO. (2022). Plants of the World Online (POWO). The Royal Botanic Gardens, Kew. September 7th, 2022. Retrieved from https://powo.science.kew. org/.
Ranieri, L.A. (2021). Ancient Greek Pronunciation Guide and Discourse on the Inherent Challenges of Establishing a Single Ancient Greek Pronunciation System. September10th, 2022. Retrieved from https://lukeranieri.com/wp-content/uploads/2021/01/ancient_greek_pronunciation_guide_ranieri_2021.pdf.
Renou, L. (Tr.). (1925). La Géographie de Ptolémée L'Inde (VII, 1-4). Paris: Librairie Ancienne Édouard Champion.
Sanskrit Documents. (2022). Sanskrit Documents: Dynasty of Emperor Raghu: Chapter 6 verse 57. RetrievedSeptember 8th, 2022 from https://sanskrit documents.org/sites/giirvaani/giirvaani/rv/sargas/06_rv.htm.
Schmetzer, K., Gilg, H.A., Schüssler, U., Panjikar, J., Calligaro, T., and Périn, P. (2017). The Linkage Between Garnets Found in India at the Arikamedu Archaeological Site and Their Source at the Garibpet Deposit, The Journal of Gemmology, 35(7): 598-627.
Schneider, P. (2013). Margarita. Une histoire culturelle, économique et sociale de la perle de l’océan Indien dans l’Antiquitégréco-romaine. Lyon : Mémoire de recherche inédit présenté pour l’habilitation à diriger des recherches, Université de Lyon II - Maison de l’Orient et de la Méditerranée. Consulté de https://halshs.archives-ouvertes.fr/tel-01811818.
Schoff, W.H. (Tr.). (1912). The Periplus of the Erythræan sea; traveland trade in the Indian Ocean. New York: Longmans, Green, and Co.Schoff, W.H. 1915. The Eastern Iron Trade of the Roman Empire. Journal of the American Oriental Society 35: 224-239.
Schoff, W.H. (1915). The Eastern Iron Trade of the Roman Empire. Journal of the American Oriental Society 35: 224-239.
Sengupta, S. (1994). Buddhism in South-East Asia. Calcutta: Atisha Memorial Publishing Society.
Sidney Allen, W. (1968). Vox Graeca: A Guide to The Pronunciation of Classical Greek. Cambridge: The University Press.
Sircar, D.C. (1939). Date of the Earliest Sanskrit Inscription of Campa. The Journal of the Greater India Society, 6(1): 53-55.
Soundara Rajan, K.V., and Raman, K.V., (1994). KaveripattinamExcavations 1963-73 (A Port City on the Tamilnadu Coast). New Delhi: Memoirs of the Archaeological Survey of India no. 90, Archaeological Survey of India, Government of India.
Steingass, F.J. (1892). A Comprehensive Persian-English dictionary, including the Arabic words and phrases to be met with in Persian literature. London: Routledge & K. Paul. Retrieved from https://dsal.uchicago.edu/dictionaries/steingass/
Supomo, S. (2004). Chapter 15. Indic Transformation: The Sanskritizationof Jawa and the Javanization of the Bharata, In: Bellwood P., (Ed.). The Austronesians: Historical and Comparative Perspectives. 1st ed., (pp. 309-332). Canberra: ANU ePress.
Teodorsson, S.-T. (1979). On the pronunciation of ancient Greek zeta, Lingua, 47(4): 323-332.
Vogel, D.J. (1918). The Yupa Inscriptions of King Mulavarman, From Koetei (East Borneo),” Bijdragen tot de taal-, land- envolkenkunde / Journal of the Humanities and Social Sciences of Southeast Asia, 74(1): 167-232.
Walker, J. (2015). Fourmilab Switzerland: Calendar Converter.Retrieved. calendar September 12th, 2022 from http://www.fourmilab.ch/documents/.
Wheatley, P. (1973). The Golden Khersonese. Reprint. Connecticut: Greenwood Press.
Wikipedia (Malayalam). (2022). Malayalam Wikipedia: കരയാമ്പൂ. September 7th, 2022. Retrieved from https://ml.wiktionary.org/.
Wikipedia (Tamil). (2022). Tamil Wikipedia: காவேரிபூம்பட்டணம். September 15th, 2022. Retrieved from https://ta.wiktionary.org/.
Wiktionary. (2022). Wiktionary, the free dictionary. September 1st, 2022Retrieved from https://en.wiktionary.org/.
Winstedt, E.O. (Ed.). (1909). Christian Topography of Cosmas Indicopleustes edited with Geographical Notes. Cambridge: The University Press.
Wolska-Conus, W. (Tr.). (1973). Cosmas Indicopleustès: Topographie Chrétienne, Tome III (Livres VI-XII. Index). Paris: Les Editions du Cerf.
Wörterbuchnetz. 2021. Mittellateinisches Wörterbuch. Kompetenz-zentrum-Trier Center for Digital Humanities. 13 September 2022 Abruf am https:// woerterbuchnetz.de/?sigle=MLW&lemid=C05328#0.
Yule, H. (Tr. & Ed.). (1866). Supplementary Notes: Note IX. Extracts from the Topographia Christiana of Cosmas the Monk. (circa 545.), In: Cathay and the Way Thither; Being A Collection of Medieval Notices of China, Volume I. (pp. clxvii - clxxxi). London: The Hakluyt Society.
Zakharov, A.O. (2010). A Note on the Date of the Vo-Canh Stele, The South East Asian Review, 35(1-2): 17-21.
Zhang Xu-shan. (2004). The Name of China and Its Geography in Cosmas Indicopleustes, Byzantion, 74(2): 452-462.
Zwaan, P.C. (1982). Sri Lanka: The Gem Island, Gems & Gemology, 18(2): 62-71.