แรงจูงใจและกลวิธีการเรียนภาษาจีนของนักศึกษามหาวิทยาลัยแม่โจ้

ผู้แต่ง

  • แพรวา รัตนทยา คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้

คำสำคัญ:

แรงจูงใจในการเรียนภาษาจีน, กลวิธีในการเรียนภาษาจีน

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึง แรงจูงใจและกลวิธีในการเรียนภาษาจีนของนักศึกษามหาวิทยาลัยแม่โจ้ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยมีกลุ่มตัวอย่างจำนวน 19 คน คัดเลือกตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มแบบเฉพาะเจาะจง จากนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ สาขาภาษาอังกฤษ จำนวน 9 คน แบ่งเป็นกลุ่มนักศึกษาที่ได้รับผลการประเมินในวิชาภาษาจีน ดีเยี่ยม (เกรด A) จำนวน 5 คน และกลุ่มนักศึกษาที่มีผลการเรียนควรปรับปรุง (เกรด D) จำนวน 4 คน และนักศึกษาคณะพัฒนาการท่องเที่ยว จำนวน 10 คน แบ่งเป็นกลุ่มนักศึกษาที่ได้รับผลการประเมินในวิชาภาษาจีน ดีเยี่ยม (เกรด A) จำนวน 5 คน และกลุ่มนักศึกษาที่มีผลการเรียนควรปรับปรุง (เกรด D) จำนวน 5 คน ที่ลงทะเบียนเรียนวิชาภาษาจีนที่คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ภาคเรียนที่ 1 ประจำปีการศึกษา 2561 โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกและนำข้อมูลที่ได้มาทำการวิเคราะห์ จากผลการวิจัยพบว่า ในภาพรวมนักศึกษามีแรงจูงใจในการเรียนภาษาจีน และกลวิธีการเรียนภาษาจีนที่แตกต่างกันไป ซึ่งปัจจัยที่ส่งผลให้นักศึกษาเลือกเรียนภาษาจีนมากที่สุดมากจากปัจจัยภายนอก คือ นักศึกษามีความรู้พื้นฐานภาษาจีนมาก่อนที่จะเข้าศึกษาในระดับมหาวิทยาลัย และกลวิธีการเรียนภาษาจีนของนักศึกษา จะใช้วิธีการคัดคำศัพท์ภาษาจีน นอกจากนั้นยังมีการศึกษาหาความรู้นอกชั้นเรียนด้วยตัวเองอีกด้วย

          ผลงานวิจัยนี้ทำให้ทราบถึงปัจจัยที่ก่อให้เกิดแรงจูงใจในการเรียนภาษาจีนและกลวิธีการเรียนภาษาจีนของนักศึกษา มหาวิทยาลัยแม่โจ้ เพื่อนำผลที่ได้จากการวิจัยไปใช้เป็นแนวทางในการออกแบบการเรียน และปรับปรุงการสอนให้เหมาะสม เพื่อส่งเสริมความสามารถของนักศึกษาในการใช้ภาษาจีน

เอกสารอ้างอิง

เกตมาตุ ดวงมณี. (2549). ภาษาจีนสำคัญจริงหรือในโลกยุคโลกาภิวัตน์. วารสารดวงแก้ว, 11(2), 127-129.
ทัศน์ธนิต ทองแดง. (2559). การวิจัยในชั้นเรียน: การสำรวจความคิดเห็นของนักศึกษาที่มีต่อปัญหาการเขียนเรียงความภาษาจีนและการหาแหล่งความรู้เพื่อแก้ปัญหา. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 7 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. 212-225.
นารีรัตน์ วัฒนเวฬุ. (2560). การศึกษากลวิธีการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาจีนของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี. วารสารสงขลานครินทร์ (ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์). 23(1). 93-134.
นิศากร ประคองชาติ. (2555). การใช้กลวิธีการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยรัฐบาลชั้นปีที่ 1. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 4(1), 59-76.
วิชชุดา โรจนสวัสดิ์วงศ์. (2557). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการอ่านตัวอักษรจีนโดยใช้ตัวกำกับเสียงแบบสัทอักษร pinyin ของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: วิทยาลัยอาชีวศึกษาเทคนิคบริหารธุรกิจกรุงเทพ.
ศิวนนท์ นิลพาณิชย์. (2560). กลยุทธ์การเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยชั้นปีที่ 1. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 7(2), 1-12.
หทัย ดาวสดใส และ จันทร์ทรงกลด คชเสนี. (2554). การศึกษากลวิธีการเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนหลักสูตรภาษาอังกฤษระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนอัสสัมชัญสมุทรปราการ. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 3(3), 90-99.
Journal of Local Management and Development Pibulsongkram Rajabhat University Vol 1 No 1 2021

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-06-09