พฤติกรรมการบริโภคอาหารสตรีทฟู้ดในยุคนิวเนอร์มัลของผู้บริโภคในตลาดท่าน้ำนนท์ จังหวัดนนทบุรี
คำสำคัญ:
ตลาดท่าน้ำนนท์, สตรีทฟู้ด, พฤติกรรมการบริโภคบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ลักษณะของประชากรศาสตร์ตลาดท่าน้ำนนท์ จังหวัดนนทบุรี 2) พฤติกรรมการบริโภคอาหารสตรีทฟู้ดในยุคนิวเนอร์มัลของผู้บริโภคในตลาดท่าน้ำนนท์ จังหวัดนนทบุรี 3) เปรียบเทียบลักษณะประชากรศาสตร์กับพฤติกรรมการบริโภคอาหารสตรีทฟู้ดในยุคนิวเนอร์มัลของผู้บริโภคในตลาดท่าน้ำนนท์ จังหวัดนนทบุรี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ประชากรคือผู้บริโภคตลาดท่าน้ำนนท์ จังหวัดนนทบุรี กำหนดกลุ่มตัวอย่างตามหลักของ Yamane ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลใช้ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test, ค่าความแปรปรวนทางเดียว
ผลการวิจัย พบว่า 1) กลุ่มตัวอย่าง เป็นเพศชาย อายุ 41-50 ปี ระดับการศึกษามัธยมศึกษาตอนปลาย อาชีพข้าราชการ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน 10,001-20,000 บาท และมีที่อยู่อาศัยบ้านเดี่ยว 2) ผลการวิเคราะห์ระดับพฤติกรรมการบริโภคอาหารสตรีทฟู้ดในยุคนิวเนอร์มัลของผู้บริโภคในตลาดท่าน้ำนนท์ จังหวัดนนทบุรี (6W1H) พบว่า Who ใครอยู่ตลาดเป้าหมาย What ผู้บริโภคซื้ออะไร Whom ใครมีส่วนร่วมในการตัดสินใจซื้อ When ผู้บริโภคซื้อเมื่อใด Where ผู้บริโภคซื้อที่ไหน How ผู้บริโภคซื้ออย่างไร อยู่ในระดับมากที่สุด และรองลงมา Why ทำไมผู้บริโภคจึงซื้อ อยู่ในระดับมาก 3) ผลเปรียบเทียบลักษณะประชากรศาสตร์กับพฤติกรรมการบริโภคอาหารสตรีทฟู้ดในยุคนิวเนอร์มัลของผู้บริโภคในตลาดท่าน้ำนนท์ จังหวัดนนทบุรี จำแนกตามเพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน และที่อยู่อาศัย มีความแตกต่าง อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05
เอกสารอ้างอิง
กรมการปกครอง (2566). ข้อมูลประชากร. สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2567, เข้าถึงได้จาก http://dashboard.anamai.moph.go.th/population/pop-all/changwat/year
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์ (2552) สืบค้นเมื่อ 4 กรกฎาคม 2567, เข้าถึงได้จาก https://www.smeone.info/posts/view/73
กุณฑลี รื่นรมย์. (2553). การวิจัยการตลาด. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ชญานิศ คล้ายแก้ว. (2564). พฤติกรรมผู้บริโภคในการใช้บริการร้านอาหารริมทาง มิชลินไกด์ในกรุงเทพมหานคร. ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ฐิติพัฒน์ ภาคพรต. (2562). แนวทางการส่งเสริมและพัฒนาร้านอาหารริมทางในแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวต่างชาติ. คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
โณธิตา หวานชื่น และคณะ. (2564). การปรับตัวธุรกิจร้านอาหารภายหลังวิกฤตโควิค-19. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2567, เข้าถึงได้จาก (โณธิตา หวานชื่น และคณะ, 2564) - Search (bing.com)
วราวิชญ์ กรรณิกา. (2562). ประสบการณ์บริโภคอาหารริมบาทวิถีที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวนานาชาติในเขตกรุงเทพมหานคร. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ปัณฑิรา นาคนุช และคณะ. (2565). พฤติกรรมการเลือกรับประทานอาหารร้านริมทางของผู้บริโภคในเขตพื้นที่สวนหลวงกรุงเทพมหานคร. วารสารการบริหารและสังคมศาสตรปริทรรศน ปที่ 5 ฉบับที่ 6 เดือนพฤศจิกายน-ธันวาคม 2565.
โยธิน สะอาดพันธ์. (2566). พฤติกรรมของผู้บริโภคมีผลต่อการเลือกซื้ออาหารริมบาทวิถี ในเขตกรุงเทพมหานคร. สาขาการจัดการอุตสาหกรรม คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ลลิตา บงกชพรรณราย. (2563). ปัจจัยด้านประสบการณ์การซื้ออาหารออนไลน์ที่ส่งผลต่อ ความตั้งใจใช้บริการสั่งอาหารผ่านแอปพลิเคชัน. ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล.
วราวิชญ์ กรรณิกา. (2562). ประสบการณ์บริโภคอาหารริมบาทวิถีที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวนานาชาติในเขตกรุงเทพมหานคร. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ศรันย์ธร อุดมสินธุ์. (2565). แนวทางการบริการอาหารริมทาง จังหวัดสงขลา. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2552). การบริหารการตลาด. กรุงเทพมหานคร: พัฒนาศึกษา.
อมราพร อุตมาภิรักษ์. (2564). พฤติกรรม ทัศนคติ และความไว้วางใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยมีความสัมพันธ์ต่อการซื้อซ้ำ อาหารริมถนน (Street Food) ในย่านเยาวราช. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์. (2560). สำนักข่าวต่างประเทศได้ตัดสินให้กรุงเทพฯ เป็นเมืองที่มี “ร้านอาหารริม ถนน ” (Street Food). สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2567, เข้าถึงได้จากhttps://www.bangkokbiznews.com/blogs/columnist/115774
Cochran, W.G. (1993). Sampling Techniques. 2nd ed. New York: wiley & Sons, Inc.Doyle.
Retrieved from https://www.techtarget.com/searchcio/definition/ competitive-advantage.
Likert Rensis. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. In Reading in
Fishbeic, M(Ed.), Attitude Theory and Measurement (pp.90-95). New York: Wiley & Sons.
Thompson, D. (2009). THAI STREET FOOD. Australia: Penguin Group.
Yamane, Taro. (1973). Statistics: An introductory analysis. 2th ed. New York: Harper and Row
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารการจัดการและพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ประกาศเกี่ยวกับลิขสิทธิ์
- เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวิทยาลัยการจัดการและพัฒนาท้องถิ่นถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
- บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวิทยาลัยการจัดการและพัฒนาท้องถิ่นถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวารสารวิทยาลัยการจัดการและพัฒนาท้องถิ่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวิทยาลัยการจัดการและพัฒนาท้องถิ่นก่อนเท่านั้น
