การใช้หลักวิริยะธรรมของข้าราชการในเขตอำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย

Main Article Content

พระมหาจิณกมล อภิรตโน
เตชทัต ปักสังขาเนย์
ทวีศักดิ์ ใครบุตร

บทคัดย่อ

        การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการใช้หลักวิริยะธรรมของข้าราชการในเขตอำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย และเพื่อเปรียบเทียบการใช้หลักวิริยะธรรมของข้าราชการในเขตอำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย กับระดับการนำหลักวิริยะธรรมไปใช้ในชีวิตประจำวัน จำแนกตามเพศ อายุการทำงาน รายได้ต่อเดือน ตำแหน่งงาน และหน่วยงาน การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) และการทดสอบรายคู่โดยใช้สูตรของเชฟเฟ่ (Scheffe)
        ผลการวิจัยพบว่า ข้าราชการในเขตอำเภอเมืองเลย จังหวัดเลยที่มีเพศ รายได้ต่อเดือน ตำแหน่งงาน และหน่วยงานที่แตกต่างกันมีการนำหลักวิริยะธรรมมาใช้ไม่แตกต่างกัน ข้าราชการในเขตอำเภอเมืองเลย มีการนำหลักวิริยะธรรมมาใช้ จำแนกตามอายุการทำงานที่แตกต่างกัน มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านความรู้ความเข้าใจหลักวิริยะธรรม ข้าราชการที่มีอายุงาน 21-30 ปีมีความรู้ความเข้าใจหลักวิริยะธรรมที่ระดับมาก (X ̅ = 4.48) รองลงมา คือ มีอายุการทำงาน 31 ปีขึ้นไป (X ̅ = 4.25) และด้านการนำหลักวิริยะธรรมมาใช้ ข้าราชการที่มีอายุระหว่าง 21-30 ปีมีการนำหลักวิริยะธรรมมาใช้ที่ระดับมาก (X ̅ = 4.37) ส่วนพิจารณาจากค่าเฉลี่ยรวมของทั้งสองด้าน พบว่า ข้าราชการที่มีอายุการทำงานระหว่าง 21-30 ปีมีความเข้าใจและนำหลักวิริยะธรรมไปใช้ในชีวิตประจำวันที่ระดับมาก (X ̅= 4.42) รองลงมาคือ ที่มีอายุการทำงาน 31 ปีขึ้นไป (X ̅ = 4.25)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
อภิรตโน พ., ปักสังขาเนย์ เ. ., & ใครบุตร ท. . (2020). การใช้หลักวิริยะธรรมของข้าราชการในเขตอำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย . Journal of Modern Learning Development, 5(5), 298–308. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/244377
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ณิชาภัทร เงินจัตุรัส. (2555). การประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4–6 โรงเรียนวรรณรัตน์ศึกษา อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา.บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

บุญมี บุญเอี่ยม. (2544). ศึกษาการนาอิทธิบาท 4 ไปใชในการทางานของพนักงานศูนย์ควบคุมการบินภูเก็ตบริษัท วิทยุการบินแห่งประเทศไทย จํากัด. วิทยานิพนธปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยทักษิณ.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2559). การพัฒนาคุณภาพชีวิตด้วยจิตวิทยาแบบยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมมิก.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. สำนักนายกรัฐมนตรี. (2555). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบเอ็ด พ.ศ. 2555 - 2559. กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3edition). New York: Harper and Row Publication.