The Learning Organization of the Child Development Center According to The Opinions of Teachers under the Local Government Organization in Samut Prakan Province
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study and compare the learning organization of the child development center according to the opinions of the teachers, under the local government organization in Samut Prakan Province divided by teacher’s educational background, working experience and size of child development center. The sample were 175 teachers who worked in child development center by stratified random sampling and cosiderated sample size through Krejcie and Morgan table. The instrument was a five-point rating scale questionnaire which the reliability of at 0.952. The data analyzed through the descriptive statistic, t-test and One way ANOVA, and Scheffe’s method were used to analyze the data.
The research results were found that learning organization of the child development center according to the opinions of teachers under the local government organization in Samut Prakan Province in overall and individual aspects were at a high level. The results of the comparison of learning organization in child development center classified by educational background, working experience and size of child development center of teachers in overall were not different. When considering each aspect found that the teachers working in different size of child development center has different opinions on their shared vision of statistical significant .05.
Article Details
References
กรมอนามัย. (2549). คู่มือการดําเนินงานโครงการศูนย์เด็กเล็กน่าอยู่ สู่เมืองไทยแข็งแรง. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การทหารผ่านศึก.
จิราพรรณ เสียงเพราะ. (2561). การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาตามการ รับรู้ของครู สังกัด สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 11 ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. การค้นคว้าอิสระ ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
นันธิดา ผมฉลวย. (2559). สภาพความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
บุษยมาศ สิทธิพันธ์. (2559). ความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมัธยมศึกษา ในอำเภอท่าใหม่ จังหวัดจันทบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 17. งานนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลยับูรพา.
ไพลิน บุญนา. (2559). ลักษณะความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
รัตนกร พิมพ์งาม. (2559). ศึกษาเกี่ยวกับความคิดเห็นของบุคลากรครูต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนเบญจมราชูทิศ จังหวัดจันทบุรี. งานนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย:
มหาวิทยาลัยบูรพา.
วัยกร ลาภารัตน์. (2558). การศึกษาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาตามความคิดเห็นของผู้บริหารและครูผู้สอน สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอํานาจเจริญ. สารนิพนธ์ศึกษา ศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
วีรภัทร รักชนบท. (2561). ศึกษาเกี่ยวกับองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนวัดไร่ขิงวิทยา สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. การค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย:
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วีรยา เจริญสุข. (2559). ความคิดเห็นของบุคลากรครูต่อความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนชลราษฎรอำรุง จังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุทธญา อร่ามรัตน์. (2562). ความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 17. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย ราชภัฏรำไพพรรณี.
อำนาจ นาคแก้ว. (2563). องค์กรแห่งการเรียนรู้. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 8 ตุลาคม 2563. แหล่งที่มา https://nakkaew.wordpress.com
Krejcie, R. V. and Morgan, D.W. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities,” Educational and Psychological Measurement. 30 (3), 607 - 610.
Peter Senge. (1990). The fifth disciplines: the art and practice of learning organization. Lon don: Century Business.