Effects of Behavior Modelling Training Program on Transformational Leadership of Recreation Leadership Students

Main Article Content

prapashorn chanaroj
Sumate Noklang

Abstract

          The purpose of this quasi experimental research were to study effects of behavior modelling program on transformational leadership of recreation leadership students. The sample were 60 of 2nd and 3rd year of Recreation Leadership Students, Faculty of Physical Education Srinakharinwirot University. They were selected by multi-stage sampling and divided into experimental group and control group (30 person per group). The research instrument were: 1) Behavior Modelling Training Program on Transformational Leadership to Recreation Leadership Students; 2) Transformational Leadership questionnaire of Recreation Leadership Students. Validation of the tests approved by the experts. The statistics used for data analysis were: Frequency, mean, standard deviation and t – test. 2 types of T- test were: Pairs t-test used to compare the sample between before and after Behavior Modelling Training Program; And Independent Sample t-test used to compare between experimental group and control group after Behavior Modelling Training Program.
          The result were as follows: 1) there were significant differences in the overall and each item of Transformational Leadership of pre and post of the experimental group at .05 level; 2) After experimental, the experimental group had more bettor score both the overall and each item of Transformational Leadership than the control group at the statistic level of .05

Article Details

How to Cite
chanaroj, prapashorn, & Noklang, S. (2022). Effects of Behavior Modelling Training Program on Transformational Leadership of Recreation Leadership Students. Journal of Modern Learning Development, 7(4), 194–207. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/254703
Section
Research Article

References

กรมพลศึกษา. (2562). แนวทางการบริหารจัดการศูนย์นันทนาการ (Recreation Center). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เอส.ออฟเซ็ทกราฟฟิคดีไซน์.

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. (2562). จำนวนนิสิตจำแนกตามระดับการศึกษา ประจำปีการศึกษา 2562. สืบค้นเมื่อ 3 ธันวาคม 2563. แหล่งที่มา: http://edservices.op.swu.ac.th/LinkClick.aspx? fileticket=mTvi84JkAvU%3d&tabid=7689&portalid=26&mid=18843.

ฉลอง คุณประทุม. (2555). การพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของนักศึกษา โรงเรียนวัฒนพฤกษาบริหารธุรกิจ. วารสารบริหารการศึกษา มศว. 9 (16), 83 – 92.

บุญเรียง ขจรศิลป์. (2549). สถิติวิจัย 1. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สมนึก แก้ววิไล. (2560). นันทนาการเพื่อการฝึกอบรม : หลักการและการปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วุฒิพงษ์ ทองก้อน. (2554). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความรู้และทักษะการประกันคุณภาพสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. ดุษฎีนิพนธ์ กศ.ด. (หลักสูตรและการสอน). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.

สุดารัตน์ พิมลรัตนกานต์, เฉลิมชัย กิตติศักดิ์นาวิน, และนลินณัฐ ดีสวัสดิ์. (2560). ปัจจัยด้านภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีผลต่อการพัฒนาองค์การ. วารสารวิชาการ สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 10 (1), 1643 – 1660.

สุภัชฌาน์ ศรีเอี่ยม. (2555). อัตลักษณ์นิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย สังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. 2 (2), 186 – 199.

สัมฤทธิ์ แสงทอง, โยธิน ศรโสภา, จิตติรัตน์ แสงเลิศอุทัย, & วรวุฒิ จิรสุจริตธรรม. (2558). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมภาวะผู้นำสำหรับผู้บริหารระดับต้นในสถานศึกษา สังกัดมูลนิธิคณะซาเลเซียนแห่งประเทศไทย. วารสารวิจัยสหวิทยาการไทย. 10 (2), 37 – 43.

อนันทิยา พุ่มเพ็ชร. (2558). ผลของการโปรแกรมการพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้าหอผู้ป่วยต่อผลการปฏิบัติงานของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลเฉพาะทางแห่งหนึ่ง สังกัดกรมการแพทย์กระทรวงสาธารณะสุข. วิทยานิพนธ์ พย.ม. (การบริหารการพยาบาล). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยคริสเตียน.

อรุณรุ่ง เอื้ออารีสุขสกุล และธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง : เปลี่ยนความท้าทายมุ่งสู่ความสำเร็จขององค์การอย่างยั่งยืน. วารสาร Veridian E Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 9 (1), 845 – 860.

อรพินทร์ ชูชม. (2552). การวิจัยกึ่งทดลอง. วารสารพฤติกรรมศาสตร์. 15 (1), 1 – 15.

Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1994). Improving Organizational Effectiveness Through Transformational Leadership. Sage Publications, Inc.

Cherniss, C., & Goleman, D. (2001). The Emotionally Intelligent Workplace. San Francisco, CA: Jossey-Bass

Festinger, L. (1957). A theory of cognitive dissonance A theory of cognitive dissonance. Stanford University Press.

Iyer, R. (2018). Behaviour modeling training as a training methodology. Somaiya Institute of Management Mumbai, India. 1 – 12.

Mayer, S. J., & Russell, J. S. (1987). Behavior Modeling Training in Organizations: Concerns and Conclusions. Journal of Management. 13(1): 21-40.

Shibru, B. (2011). Effects of transformational leadership on subordinate job satisfaction in leather companies in Ethiopia. Int.J.Buss.Mgt.Eco.Res. 2(5): 334-344

Taylor, P. J., Russ-Eft, D. F., & Chan, D. W. L. (2005). A Meta-Analytic Review of Behavior Modeling Training. Journal of Applied Psychology. 90(4): 692–709.