A Leadership of Educational Management in the 21st Century with Having Self-belief (Pono)

Main Article Content

Phramaha Ampol Chaisaree
PhraSriyanawong (Nimit Udom)
Phakrupariyuttisuwannawat (Yodsarun Jantasoon)
Phramaha Jumnong Pompai
Phra Theerasak Boonjong

Abstract

          In education management, in the 21st century, the most significant variable in management is the educational leader, who must be a learner and also can create self-belief for transformation. Self-improvement to become a good leader, skills of intelligence, competence, and emotional intelligence are all important qualities in a leader as well as having ethical fortitude and abilities in applying research and development procedures to management that contribute to quality improvement across the institution with an emphasis on learner achievement at all levels. Thus, the sustainable achievement of learner quality goals relies on the most important element: educational leadership and management. Great educational leaders are critical for educational reform and the sustainable development of educational quality. According to both domestic and international educators, educational leaders must be modern leaders with a diverse range of management skills, also able to improve personnel competence to work effectively as well as achieve common goals by linking the current state and the future vision. The administrators of the institution must constantly develop the self-belief (Pono) that will result in becoming outstanding leaders. Leadership skills can be used by educational institutions to achieve experience and proficiency in self-management. Consequently, continuous management and personnel management lead to the development of the quality of education management to be effective and sustainable.

Article Details

How to Cite
Chaisaree, P. A. ., (Nimit Udom), P. ., (Yodsarun Jantasoon), P. ., Pompai , P. J. ., & Boonjong, P. T. . (2022). A Leadership of Educational Management in the 21st Century with Having Self-belief (Pono). Journal of Modern Learning Development, 7(7), 417–436. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/256198
Section
Academic Article

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (พ.ศ. 2560). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ

ฐิติณัฐ ปรุงชัยภูมิ. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร สถานศึกษากับประสิทธิผลการปฏิบัติงานของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษา เขต 30. วิทยานิพนธ์ ค.ม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.

บุญช่วย ศิริเกษ. (2540). พฤติกรรมองค์การในการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: คณะครุศาสตร์ สถาบันราชภัฎเลย.

ปรียาภรณ์ เรืองเจริญ. (2560). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 2. วิทยานิพนธ์ ค.ม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.

ปิยนันท์ สวัสดิ์ศฤงฆาร. (2560). คุณสมบัติและทักษะที่จำเป็นของผู้นำ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 29 เมษายน 2565. แหล่งที่มา: https://bit.ly/3bLUJG8

พรสรัญ รุ่งเจริญกิจกุล. (2564). การสร้างความเชื่อมั่นในตนเอง. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 5 มิถุนายน 2565. ออนไลน์. แหล่งที่มา: https://bit.ly/3zji3JZ

ภัสราภรณ์ ผอมทอง. (2561). ภาวะผู้นำที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษา ตามการรับรู้ของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. การค้นคว้าอิสระ ค.ม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

มะการิง หวัง. (2560). ภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลในองค์การบริหาร ส่วนตำบลในอำเภอทุ่งยางแดง จังหวัดปัตตานี. การค้นคว้าอิสระ รป.ม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์ จังหวัดปทุมธานี.

มารุต พลอัน. (2559). พฤติกรรมผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.

แม๊กซ์เวลล์, จอห์น ซี. (2552). ความสำเร็จ สร้างได้ทุกวัน. แปลและเรียบเรียงโดย อิทธิพน เรืองศรี. กรุงเทพมหานคร: ดีเอ็มจี.

รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2544) . ภาวะผู้นำ (Leadership). กรุงเทพมหานคร: ธนธัชการพิมพ์.

วรุตม์ สุนนทราช. (2555). การพัฒนาภาวะผู้นำ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 25 เมษายน 2565. แหล่งที่มา: https://bit.ly/3vJHzEA

วาสนา เจริญสอน. (2537). ผลการใช้กิจกรรมสร้างสรรค์ประกอบคำถามเชื่อมโยงประสบการณ์ที่มีต่อความ สามารถในการแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัยที่ มีระดับความเชื่อมั่นในตนเองต่างกัน. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การศึกษาปฐมวัย). กรุงเทพมหานคร: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ถ่ายเอกสาร.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2555). แนวคิด ทฤษฎี และประเด็นเพื่อการบริหารทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: ทิพยวิสุทธิ์.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2557). แนวคิด ทฤษฎี และประเด็นเพื่อการบริหารทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ ซีเอ็ดบุ๊คเซ็นเตอร์

สกุลกานต์ โกสีลา. (2561). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำของผู้บริหาร สถานศึกษากับความพึงพอใจในการทำงานของครูในสถานศึกษา สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 36 จังหวัดพะเยา. การศึกษา ค้นคว้าด้วยตนเอง กศ.ม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยพะเยา.

สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์และบุคลากรทางการศึกษา.(2550). หลักสูตรพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลง เพื่อรองรับการกระจายอำนาจสำหรับผู้บริหารการศึกษา และผู้บริหารสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.

สรวุฒิ แก้วปุ๋ย. (2560). ภาวะผู้นำและการจูงใจที่มีส่งผลต่อประสิทธิผลของงานใน สถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 2. การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง กศ.ม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยพะเยา.

สวนา พรพัฒน์กุล. (2550). ความสำนึกในหน้าที่พลเมืองของเด็กไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.

สัมฤทธิ์ กางเพ็ง และสรายุทธ กันหลง. (2555). ภาวะผู้นำแบบโลกาภิวัตน์: แนวคิดเชิงทฤษฎี. เอกสารประกอบการสอนรายวิชาภาวะผู้นำ. มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 -2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟิค.

สุทธิชัย ปัญญโรจน์ (2554) . พูดอย่างมีกึ๋น : วาทศิลป์การพูด. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน

สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2550). ภาวะความเป็นผู้นำ. กรุงเทพมหานคร: ส.เอเชียเพรส.

เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์ (2544). การบริหารแบบมีส่วนร่วม ใน ประมวลสาระชุดวิชาทฤษฏีและ แนวปฏิบัติในการบริหารการศึกษา. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

อรอนงค์ กลางนภา. (2561). กลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำทางการพยาบาลของหัวหน้าหอ ผู้ป่วยโรงพยาบาลเขตสุขภาพที่ 3. วิทยานิพนธ์ปร.ด. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

อารี เกษมรัติ. (2533). ผลของการจัดกิจกรรมศิลปสร้างสรรค์เป็นกลุ่มและกิจกรรมศิลปสร้างสรรค์ ปกติที่มีความเชื่อมั่นในตนเองของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดอบรมเลี้ยงดูและเข้มงวด กวดขันและแบบรักทะนุถนอม. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การศึกษาปฐมวัย). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ถ่ายเอกสาร.

Bary, P.D. (1984). Personality styles Seen in General Hospital Patient. In Psychosocial Nursing Assessment and Intervention. Philadelphia : J.B. LIPPINCOTT Company.

Coopersmith, S. (1984). SEI : Self - Esteem Inventories. Palo Alto, California : Consulting Psychologists Press, Inc. Development. United States of America : Edward Elgar Publishing Limited.

Lee, J., Kao, H. A., & Yang, S. (2014). Service innovation and smart analytics for industry 4.0 and big data environment. Procedia CIRP. 16, 3-8.

Maxine, A. B. (2015). Success for the New Global Manager: How to Work Across Distances, Countries, and Cultures. San Francisco: Jossey-Bass.

Stogdill, R.M. (1974). Handbook of Leadership: A survey of theory and research . New York: Free Press.