แนวทางการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่21 ของนักเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัยเขต2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและความต้องการจำเป็นการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21ของนักเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัยเขต 2 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 91 คน และหัวหน้าฝ่ายวิชาการ จำนวน 91 คน รวม 182 คน ได้มาโดยการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างจากตารางของเครจซี่และมอร์แกน และการเลือกแบบเจาะจง และผู้ทรงคุณวุฒิ 9 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามและแบบบันทึกการสนทนากลุ่ม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันและความต้องการจำเป็นการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัยเขต 2 โดยรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีความต้องการจำเป็นมากที่สุดคือ ด้านขั้นการติดตามและประเมินผล (Evaluation) และ 2) แนวทางการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัยเขต 2 คือโรงเรียนใช้เครื่องมือในการวัดและประเมินผลที่หลากหลายในการพัฒนานักเรียนให้มีทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ดังนั้นการวัดและการประเมินผลควรมีการวัดและประเมินผลที่หลากหลายและประเมินจากสภาพจริงของผู้เรียนมีการบูรณาการการเรียนการสอนในชั้นเรียนเพื่อให้ผู้เรียนเกิดทักษะในศตวรรษที่21
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กมล ภู่ประเสริฐ. (2544). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร : ทิปส์พับบลิชั่น.
กมลรัตน์ แก่นจันทร์. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. การศึกษา
ประถมศึกษานครสวรรค์เขต 2. ครุศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
เก็จกนก เอื้อวงศ์. (2563). การสนทนากลุ่ม : เทคนิคการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพที่มีประสิทธิภาพ. วารสาร
ศึกษาศาสตร์ มสธ. 12 (1), 17-30.
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์. (2546). การบริหารงานวิชาการ. (พิมพค์ร้ังที่2). ปัตตานี : มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
วิทยาเขตปัตตานี.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดี.
ปรารถนา แก้วเวียง. (2559). แนวทางการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนเอกชน อำเภอตาคลี จังหวัด
นครสวรรค์. ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัย.
พิทยา หังสพฤกษ์. (2561). แนวทางการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาในสังกัดองค์กรปกครองส่วน
ท้องถิ่นจังหวัดพิจิตร. ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
ไพศาล วรคำ. (2564). การวิจัยทางการศึกษา (Educational Research). (พิมพ์ครั้งที่ 12). มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.
วิภาภรณ์ สร้อยคำ. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการที่มีประสิทธิผล ของโรงเรียนเอกชน
สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนคร. ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชานวัตกรรมการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ศศิธร บัวทอง. (2560). การวัดและประเมินทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการ Veridian E-
Journal, Silpakorn University. 10 (2), 1856.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560-2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
ปีงบประมาณ พ.ศ.2563. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2. (2559). แผนพัฒนาคุณภาพการศึกษา พ.ศ 2563-
สุโขทัย: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2. (2559).ผลสอบ O-Net ปีการศึกษา2558-2562.
ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 14 2564. แหล่งที่มา: http://sukhothai2.go.th.
อมลรดา พุทธินันท์. (2561). รูปแบบการบริหารงานวิชาการสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียน สังกัดองค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์
บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
