The Curriculum Development of Social Media Literacy Through Integrated Learning Techique for Junior High School Stusents
Main Article Content
Abstract
The curriculum development of social media literacy through integrated learning technique for junior high school students aimed to: (1) study the guideline of the curriculum development, (2) develop the curriculum, and (3) compare junior high school students’ social media literacy between pre-and post-test. The curriculum was implemented with paired sample of 30 junior high school students, who were selected through voluntary selection from Tedsabanbanpaktang School in the first semester of 2021 academic year. Research instruments consisted of: 1) the curriculum and lesson plans, and 2) a social media literacy assessment test. Content analysis, mean, standard deviation, and paired t-test were used for data analysis. The findings revealed that: 1) The curriculum should encourage students' access to reliable sources, which are used by students to learn social media literacy strategies. Learning activities should be based on real-life situations or experiences with students in order to encourage students to analyze information or news on social media and learn how to avoid cybercrime. To incorporate with learning activities, teachers should use learning materials created by others. 2) The curriculum was developed consisting of 5 components: principle, aim, learning content, learning activities, and assessment. The curriculum and lesson plans were at the high level of appropriateness ( = 4.31, S.D. = 0.17 and = 4.40, S.D. = 0.24) respectively. 3) After curriculum implementation, junior high school students’ social media literacy was significantly higher than before, with a significance level of .05.
Article Details
References
ชาติชาย ม่วงปฐม. (2557). เอกสารประกอบการสอน รายวิชาการพัฒนาหลักสูตร. อุดรธานี: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
ทิศนา แขมมณี. (2554). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 14). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: สุรีวิทยาสาส์น.
ปกรณ์ ประจัญบาน และอนุชา กอนพ่วง. (2559). การวิจัยและพัฒนาแบบวัดทักษะในศตวรรษที่ 21 ด้านการรู้เท่าทันสื่อของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา. พิษณุโลก: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ปทิตตา รอดประพันธ์. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเยาวชนรู้เท่าทันสื่อตามแนวคิดการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 18 (4), 156-170.
พัชราภา เอื้ออมรวนิช. (2561). การรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์. สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (สทมส.), 24 (ฉบับพิเศษ), 22-30.
สถาบันสื่อเด็กและเยาวชน. (2561). ตัวบ่งชี้การรู้เท่าทันสื่อ สารสนเทศ และดิจิทัลระดับบุคคลเพื่อส่งเสริมความเป็นพลเมืองประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันสื่อเด็กและเยาวชน.
สุมาลี เชื้อชัย. (2561). การพัฒนาหลักสูตรเพื่อส่งเสริมการรู้เท่าทันสื่อสารสนเทศและดิจิทัลแก่นิสิตในรายวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศสําหรับครูประถมศึกษา. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 10 (2), 65-79.
อนุวัติ คุณแก้ว. (2558). การวัดผลและประเมินผลการศึกษาแนวใหม่. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิยาลัย.
อารยา องค์เอี่ยม และพงศ์ธารา วิจิตเวชไพศาล. (2561). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย. วิสัญญีสาร. 44 (1), 36-42.
อุษณี กังวารจิตต์. (2559). การรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์ของเด็กและเยาวชน. The National Defence College of Thailand Journal. 58 (3), 79-92.
Best, J.W. (1970). Research In Education. (2nd ed). Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice Hall.
Center for Media Literacy, (2008). Literacy for the 21st century: An overview & orientation guide to media literacy education. (2nd ed.). Malibu. CA: Center for Media Literacy.
Devries, R. (2008). Study compares teachers and classroom atmospheres. The Constructivist, 6 (Spring), 925-927.
Reddy, P., Chaudhary, K., and Sharma, B. (2021). Predicting Media Literacy Level of Secondary School Students in Fiji. Fiji National University.