Bayer’s Confidence and Consumer Behaviour that Affect the Decision to Shop Online of Working People in Bangkok
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to investigate: 1) levels of credibility, customer behaviour, and decision to shop; 2) compare decision to shop, classified by credibility factor; and 3) influence between customer behaviour and decision to shop. The research employs a quantitative method by using a close-ended questionnaire for survey research. Data were collected from 400 people who buyer’s decisions to shop online of worker age within 26-60 years old in and around Bangkok under the concepted of Cochran et al., by nonprobability sampling and purposive sampling. The research was conceptualized to analyze the frequency, percentage, mean, standard deviation, One-way ANOVA F-test, and Multiple regression analysis int the Enter method by using statistical software
The research finding revealed that: 1) the factors credibility, customer behaviour, and decision to shop were at a high level, with an average value of 4.05, 4.01, and 4.00 respectively, and standard deviation; .197, .184, and .210 respectively; 2) factors credibility in the elements of trademark, service quality, and website credibility influenced the decision to shop online of worker age at statistically significant level of .05; and 3) factors customer behaviour in the elements of culture, social, personnel, and psychology to predict the influence to decision to shop online of worker in and around Bangkok at the value R2=.288 or 28.80 percentage.
Article Details
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2558). สถิติสำหรับงานวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: หจก.สามลดา.
ฉัตยาพร เสมอใจ. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ชนิภรณ์ แก้วเนิน, ณัฐนรี สมิตร, และอรรถเวทย์ พฤกษ์สถาพร. (2563). พฤติกรรม การรับรู้ และทัศนคติของผู้บริโภคต่อสินค้าและการใช้บริการตามกระแสเกาหลีนิยม. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี. 14 (3), 277-294.
ชิษณุพงศ์ สุกก่ำ. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านทางสื่อออนไลน์ของผู้บริโภคใน อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชลลดา มงคลวนิช. (2563). ปัจจัยความเชื่อมั่นที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าออนไลน์ของเยาวชนไทย. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ. 27 (2), 189-214.
ณัฐพงษ์ รัตนพรม, ชีวพัฒน์ อาจการ, ศิริลักษณื เพียรการ, อัจฉรา เมฆสุวรรณ, และขจรศักดิ์ วงศ์วิราช. (2562). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด และความน่าเชื่อถือของเว็บไซต์ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าผ่านอินเทอร์เน็ต อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง. 8 (1), 17-29.
ณัฐพล ไชยกุสินธุ์. (2563). อิทธิพลคุณค่าตราสินค้าในฐานะตัวแปรคั่นกลางที่เชื่อมโยงส่วนประสมทางการตลาดสู่ความตั้งใจซื้อรถยนต์โตโยต้าฝั่งธนบุรี กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์.
ณปภัช วงศ์ธนาโสภณ. (2564). กระบวนการตัดสินใจซื้อสินค้าบนแพลตฟอร์มเฟสบุ๊คในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นเรศ รุ่งวิทยนันท์. (2561). ความเชื่อมั่น ภาพลักษณ์ตราบริษัท และการรับรู้คุณภาพ ที่มีผลต่อการบอกต่อของผู้ที่มาซื้อและเยี่ยมชมโครงการหมู่บ้านธัญญาภิรมณ์. การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
เปรมกมล หงส์ยนต์. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านทางแอพพลิเคชั่นออนไลน์ (ลาซาด้า) ของผู้บริโภคยุคดิจิทัลในกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสยาม.
วิศิษฐ์ ฤทธิบุญไชย. (2564). พฤติกรรมและปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าปลอดภัยผ่านระบบพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์และการตลาดหลากช่องทางของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. RMUTT Global Business and Economics Review. 16 (2), 141-154.
สุจิตรา เอี่ยมสำอาง์, และกฤษดา เชียรวัฒนสุข. (2562). ความเชื่อมั่นต่อตราสินค้าที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อทาวน์เฮ้าส์ของผู้บริโภค กรณีศึกษาโครงการบ้าน ไลโอ นอฟ ดอนเมือง-แจ้งวัฒนะ. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา. 9 (2), 125-135.
สุดา รังสิเสนา ณ อยุธยา. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมของผู้บริโภคในการใช้บริการสั่งอาหารผ่านสื่อออนไลน์ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์การจัดการมรดกวัฒนธรรมและอุตสาหกรรมสร้างสรรค์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุดที่รัก นุชนาถ. (2562). ความพึงพอใจและความภักดีในฐานะตัวแปรคั่นกลางที่เชื่อมโยงระหว่างส่วนประสมทางการตลาดสู่การตั้งใจใช้บริการแอพพลิเคชั่น GrabFood ของผู้ใช้บริการในเขตฝั่งธนบุรี กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์.
สำนักงานพัฒนาธุรกิจทางอิเล็กทรอนิกส์. (2564). E-Commerce ไทย ยุคหลัง Covid 19. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 5 มิถุนายน 2565. แหล่งที่มา https://www.etda.or.th/th/Useful-Resource/Knowledge-Sha ring/Perspec tive-on-Future-of-e-Commerce.aspx.
สำนักงานพัฒนาธุรกิจทางอิเล็กทรอนิกส์. (2564). ETDA เผยมูลค่าอีคอมเมิร์ซไทย ปี 63 อยู่ที่ 3.78 ล้านล้านบาท คาดปี 64 พุ่ง 4.01 ล้านล้านบาท. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2565. แหล่งที่มา https://www.etda.or.th/th/pr-news/ETDA-Reveals-the-Value-of-e-Commerce-in-2021.aspx.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564). สถิติประชากรศาสตร์ ประชากร และเคหะ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2565. แหล่งที่มา http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/th/01.aspx.
อภิรักษ์ ตั้งธนะวัฒน์. (2562). แรงจูงใจในการทำงานที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานบริษัทจำหน่ายที่นอนและชุดเครื่องนอนย่านบางนา. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์.
Best, J. W. (1977). Research in Education. (3rd ed). New Jersey: Prentice-hall Inc.
Cochran, W. G., Mosteller, F., & Tukey, J. W. (1953). Statistical problems of the Kinsey report. Journal of the American Statistical Association. 48 (264), 673-716.