การส่งเสริมและพัฒนาท้องถิ่นภายใต้การขับเคลื่อนการพัฒนาประเทศไทย 4.0

Main Article Content

อารีรัตน์ แก่นลืม
ฐิตาภา จันทโรจน์
วีรวัฒน์ วรสิริวัฒนนนท์
จิรเมธ จันทโชติ
โชติ บดีรัฐ

บทคัดย่อ

          กระบวนทัศน์ในการพัฒนาประเทศภายใต้ “ประเทศไทย 4.0” เป็นอีกนโยบายหนึ่งที่เป็นการวางรากฐานการพัฒนาประเทศในระยะยาวเป็นจุดเริ่มต้นในการขับเคลื่อนไปสู่การเป็นประเทศที่มั่งคั่ง มั่นคง และยั่งยืน ตามวิสัยทัศน์รัฐบาล บทความนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหลักการ กระบวนการ หรือแนวทางในการส่งเสริมและพัฒนาท้องถิ่นภายใต้การขับเคลื่อนการพัฒนาประเทศไทย 4.0 พบว่า ประเทศไทย 4.0 เป็นนโยบายที่เริ่มนำเอาเทคโนโลยีและนวัตกรรมเข้ามาปรับใช้ในองค์กรและต่อการจัดทำบริการสาธารณะหรือการให้บริการประชาชน ซึ่งทำให้แต่ละองค์กรสามารถลดการใช้ทรัพยากรไปได้มาก และเป็นการลดขั้นตอนและเวลาในการให้บริการประชาชน ประชาชนสามารถเข้าถึงบริการสาธารณะได้ทั่วถึงและสะดวกรวดเร็วมากยิ่งขึ้นอย่างไรก็ตามการนำเอาเทคโนโลยีหรือนวัตกรรมเข้ามาประยุกต์ใช้ทั้งในองค์กรและการจัดทำบริการสาธารณะหรือการให้บริการประชาชนให้สอดคล้องกับนโยบายประเทศไทย 4.0 นี้  ท้องถิ่นยังต้องพัฒนาและส่งเสริมตนเองด้วยระบบดิจิทัลสร้างการเรียนรู้สร้างนวัตกรรมแสวงหาความร่วมมือเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจฐานรากและยึดมั่นในหลักธรรมาภิบาล เพื่อให้เป็นองค์กรแห่งความสุข สามารถตอบสนองความต้องการของประชาชนได้อย่างมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน ตามหลักการของประเทศไทย 4.0 ต่อไป

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แก่นลืม อ., จันทโรจน์ ฐ. ., วรสิริวัฒนนนท์ . ว. ., จันทโชติ จ. . ., & บดีรัฐ โ. . (2023). การส่งเสริมและพัฒนาท้องถิ่นภายใต้การขับเคลื่อนการพัฒนาประเทศไทย 4.0 . Journal of Modern Learning Development, 8(4), 206–218. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/259891
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2560). ยุทธศาสตร์กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2560 – 2569. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงมหาดไทย.

กอบกุล รายะนาครและคณะ. (2555). การปฏิรูปกฎหมายเพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพและนวัตกรรมการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. เชียงใหม่ : สถาบันศึกษานโยบายสาธารณะ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

มิ่งสรรพ์ ขาวสะอาด, อัครพงศ์ อั้นทอง และรังสรรค์ ธนะพรพันธุ์. (2555). บทวิจารณ์รัฐธรรมนูญการกระจายอำนาจ และการมีส่วนร่วมของประชาชน.กรุงเทพมหานคร : สถาบันศึกษานโยบายสาธารณะ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วุฒิสาร ตันไชย. (2562). การกระจายภารกิจหน้าที่ไปสู่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นยุคใหม่.ออนไลน์. ดึงข้อมูลเมื่อ18 ตุลาคม 2565. จาก http://www.local.moi.go.th/webst/botfam1.html.

สุรัชพงศ์ สิกขาบัณฑิต. (2561). นโยบายประเทศไทย 4.0 : โอกาส อุปสรรค และผลประโยชน์ของไทยในภูมิภาคอาเซียน. ออนไลน์. ดึงข้อมูลเมื่อ 18 ตุลาคม 2565 จากfile:///C:/Users/HP/Desktop/% E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1/article_20180302144136.pdf.

สุวิทย์ เมษอินทรี. (2559). ไขรหัส “ประเทศไทย 4.0”สร้างเศรษฐกิจใหม่ก้าวข้ามกับดักรายได้ปานกลาง.ออนไลน์. ดึงข้อมูลเมื่อ18 ตุลาคม 2565. จากhttp://www.thairath.co.th/content/613903.

อภิชาต สถิตนิรามัย. (2555). ที่มาและความเป็นอิสระของคณะกรรมการการกระจายอานาจ. ให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น.กรุงเทพมหานคร : เดือนตุลา.

อารดา ฉิมมากูร และกฤตสุชิน พลเสน. (2561). การพัฒนาประเทศไทย 4.0 ด้วยหลักไตรสิกขา. วารสารปรัชญาปริทรรศน์. 23 (2), 57-65.