หลักอริยสัจ 4 กับการแก้ไขวิกฤตการณ์ความขัดแย้งระหว่างประเทศ
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในขณะที่สังคมโลกกำลังเผชิญหน้ากับวิกฤติการณ์ของความขัดแย้งและความรุนแรงเป็นปรากฏการณ์ที่ก่อให้เกิดปัญหาและอุปสรรคในการอยู่ร่วมกับของมวลมนุษยชาติมาทุกยุคทุกสมัย จนมีหลายคนสรุปว่าความขัดแย้งและความรุนแรงเป็นธรรมชาติของมนุษย์ เพราะประวัติศาสตร์ของมวลมนุษยชาติทุกยุคทุกสมัยล้วนเผชิญความขัดแย้งอยู่เสมอ ช่วงเวลาใดที่สามารถแก้ปัญหาความขัดแย้งได้ ก็จะทำให้อยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ แต่ช่วงเวลาใดที่ไม่สามารถแก้ปัญหาความขัดแย้งได้อย่างสันติ ความขัดแย้งก็จะแปรสภาพไปสู่ความรุนแรงทั้งทางตรงและทางอ้อม การแก้ไขปัญหาความขัดแย้งด้วยความรุนแรงเป็นทางเลือกที่ก่อให้เกิดความสูญเสียทั้งชีวิตและทรัพย์สิน ซึ่งสะท้อนให้เห็นสภาพการณ์อยู่ร่วมกันอย่างไรสันติ และนับวันความขัดแย้งและความรุนแรงจะมีความซับซ้อนและแฝงเร้นมากยิ่งขึ้น ผู้ศึกษาจึงได้นำเหตุการณ์ความขัดแย้งในอาเจะห์ สาธารณรัฐอินโดนีเซีย มาวิเคราะห์เพื่อให้เห็น “การระงับข้อพิพาททางเลือก” (Alternative Dispute Resolution : ADR) ผ่านคนกลางที่ไม่ใช้รัฐตามแนวคิดเสรีนิยมใหม่ (Neo-Liberalism) และบูรณาการณ์กับหลักอริยสัจ 4 โดยมีวิธีการที่สำคัญเพื่อที่จะพาคู่ขัดแย้งออกจากกับดักของความรุนแรง ผ่านกระบวนการ “มรรค 8” ซึ่งเป็นทางเลือกหนึ่งที่จะสามารถแปรเปลี่ยนความขัดแย้งไปสู่สังคมแห่งความปรองดองได้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กอปร์ธรรม นีละไพจิตร. (2561). “การแก้ไขความขัดแย้งอาเจะห์:ความสำเร็จจากมุมมองการต่างประเทศของรัฐบาลซูซิโล บัมบัง ยุโดโยโน่”. International Journal of East Asian Studies.
ทอฟฟเลอร์ และอัลวิน. (2543). สงครามและสันติภาพแห่งศตวรรษที่ 21. แปลโดย สุกัญญา สุดบรรทัด. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: เยลโล่การพิมพ์.
พินิจ รัตนกุล. (2544). ศาสนาและสงคราม : มิตรหรือศัตรู. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ไพรินทร์ โชติสกุลรัตน์. (2550). สื่อสารอย่างสันติ. กรุงเทพมหานคร: เสมสิกขาลัย.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส.(2554). “พุทธสันติวิธี การบูรณาการหลักการและเครื่องจัดการความขัดแย้ง”.กรุงเทพมหานคร : บริษัท 21 เซ็นจูรี่จำกัด.
พระวิมาน คัมภีรปัญโญ (ตรีกมล). (2559). “ความรุนแรง : มายาคติของความรุนแรงทามกลางสันติภาพโลก”. สำนักพิมพ์ทรัพย์สุนทรการพิมพ์.
ไพบูลย์ โพธิ์หวังประสิทธิ์. (2556) “สี่แพร่งแห่งประสบการณ์ว่าด้วยความแตกต่างและความขัดแย้งที่ต้องอยู่ร่วมกัน”. FEU ACADEMIC REVIEW. 6 (1), 2.
เมธัส อนุวัตรอุดม. (2555).“กระบวนการสันติภาพอาเจะห์ สาธารณรัฐอินโดนีเซีย”. กรุงเทพมหานคร. สำนักพิมพ์ธรรมดาเพรส จำกัด. 2555.
โยฮัน กัลป์ตุล. (2550). “การเปลี่ยนแปลงขับเคลื่อนความขัดแย้งด้วยสันติวิธี”. แปลโดย เดชา ตั้งสีฟ้า. กรุงเทพมหานคร: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). “พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ 2542”. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่น.
วิลเลียม ยูรี. (2547). “กลยุทธ์การสมานไมตรีเพื่อบรรลุสันติร่วมกัน”. แปลโดย เบญจรัตน์ แซ่ฉั่ว. กรุงเทพมหานคร: เฟื่องฟ้า พริ้นติ้ง จำกัด.
วินัย ผลเจริญ. (2562). “รวมบทความ พุทธศาสนากับสังคมและการเมือง”. มหาสารคาม : หจก. อภิชาติการพิมพ์.