Innovative Leadership of School Administrators Perceived by Teachers in Secondary Educational Service Area Office in Bangkok Area 1 Group 3
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to investigate innovative leadership of school administrators perceived by teachers in secondary educational service area office in Bangkok area 1 group 3, and 2) to compare innovative leadership of school administrators perceived by teachers in secondary educational service area office in Bangkok area 1 group 3 according to the teacher’s gender, education qualification, work experience and size of institution. The sample group used in this study was referred to 350 teachers of Secondary Educational Service Area Office Bangkok 1 Group 3 Academic year 2022. In this study, stratified random sampling was used prior to the administration of the questionnaire. Percentage, mean, standard deviation, independent t-test, and one-way ANOVA were the statistical analysis techniques implemented.
The research findings showed that 1) teachers of Secondary Educational Service Area Office Bangkok 1 Group 3 perceived ‘the innovative leadership of school administrators’ at high level. Moreover, the comparison results of teachers’ innovative leadership of school administrators according to their gender and institution size implied that the overall scores were different at the significant level of 0.05. However, the overall scores of teachers with different education background and work experience were different at the non-significant level of 0.05.
Article Details
References
ดาราวดี บรรจงช่วย (2560). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาตามการรับรู้ของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 11 ในจังหวัดชุมพร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
ปริวัฒน์ ยืนยง (2563). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา วิทยาลัยเทคนิคอุบลราชธานี. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 4 (3), 330-332.
พรพิมล อินทรรักษา. (2564). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์. 6 (3), 115-129.
พาสนา จุลรัตน์. (2561). การจัดการเรียนรู้สำหรับผู้เรียนในยุค Thailand 4.0. Veridian E-Journal, Silpakorn Univwesity. 11 (2), 2363-2380.
พิสิฐธวัฒน์ กลิ่นไธสงค์ (2559). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ภิริญา สายศิริสุข (2561). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารในโรงเรียนมัธยมศึกษากลุ่มสหวิทยาเขตปัญจภาคี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 4. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิชุดา บุญเทียม และศิริพงษ์ เศาภายน. (2565). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2. วารสาร มจรมนุษยศาสตร์ปริทรรศน์. 8 (1), 173-188.
ศิริรักษ์ บุญพร้อมรักษา และคณะ. (2564). บทบาทของผู้นำยุคใหม่ที่มีผลต่อการจัดการองค์การบนฐานวิถีชีวิตใหม่. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์. 23 (2), 257-266.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพมหานคร : พริกหวานกราฟฟิค .
สุจิตรา หนูงาม (2562). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารที่ส่งผลต่อคุณภาพการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ นนทบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 3วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์.บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุพรรษา แก้วสีหมอก (2565). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ตามความคิดเห็นของครูในโรงเรียนกลุ่มสหวิทยาเขตนวลจันทร์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2. วารสารร้อยแก่นสาร. 7 (8), 420-433.
อนุชิต โฉมศรี. (2562). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนมาตรฐานสากลในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษเขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์.บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Bass, B. M. and Avolio, B. J. (1994). Improving organizational effectiveness through transformational leadership. Thousand Oaks, California : Sage.
Burns, J. (1978). Leadership. New York : Harper and Row.
Keith, B. (2011). Strategic planning : a practical guide to strategy formulation and execution.SanBarbara, California : Pager.
Khawla, A. K. Y. A. and Abdul, J. O. (2020). Structural Model of Principals’ InnovativeLeadership Attributes on Managerial Creativity. International Journal of Sustainable Construction Engineering and Technology, 11 (2), 150-156.
Likert, R. (1961). New Patterns of Management. New York : McGraw-Hill.
Robbins, S. P. (2003). Organizational behavior. (10rd ed.) San Diego : Prentice Hall.
WA, D. J.et al. (2020). Leadership practices in collaborative innovation : A study among Dutchschool principals. Education Management Administration & Leadership, 50 (6), 928-944.
Weiss, S. and Legand, P. (2011). Innovative intelligence. Ontario : John Wiley & Sons.
Wooi, S.C. (2013). The moderating effect of long-term orientation on the timing and types ofrewards. Managing Service Quality. An International Journal, 23 (3), 225-244.