Political Science and Culture
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The political process plays an important role. because it is a way of using political power in the formulation of rules, regulations and laws for use in society Therefore, the political process Therefore, it is a complex activity. Because there are many agencies involved, each unit has a specific responsibility. In which the powerful or the leader of a political organization to govern that society has various forms of governance in the history of the form of governance of the power-makers. The oldest political King and civil servants
Article Details
References
กฤษณา วงษาสันต์. (2552). วิถีไทย. กรุงเทพมหานคร: เธิร์ดเวฟ เอ็ดดูเคชั่น
เกษียร เตชะพีระ. (2560). การเมืองวัฒนธรรม. มติชนสุดสัปดาห์. 37 (1924), 3-7.
ณรงค์ เส็งประชา. (2541). มนุษย์กับสังคม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
พลศักดิ์ จิรไกรศิริ. (2542). การเมืองเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์อักษรเจริญทัศน์.
บุศรินทร์ เลิศชวลิตสกุล. (2555). การเมืองเชิงวัฒนธรรมของรสชาติ: วิถีอาหารของแรงงาน ไทใหญ่. วารสารสังคมวิทยามานุษยวิทยา. 31 (2), 137-168
นันธวัช นุนารถ. (2560). ภูมิปัญญาท้องถิ่น คุณค่าแห่งวิถีชีวิต วัฒนธรรม เพื่อการศึกษาที่ยั่งยืน. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์. 12 (34), 17-26.
พระมหาสุเทพ สุปณฺฑิโต. (2560). หัวหน้าภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (11 สิงหาคม 2560). สัมภาษณ์.
พระมหาบุญเลิศ อินฺทปญฺโญ. (2560). พุทธรัฐศาสตร์: การพัฒนาพุทธธรรมเพื่อความสมบูรณ์แห่งรัฐ. นนทบุรี: นิติธรรมการพิมพ์.
วิศาล ศรีมหาวโร. (2554). การเมืองไทยระบบหรือคน: การพัฒนาวัฒนธรรมและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2564. แหล่งที่มา: http://kpi2.kpi.ac.th/ wiki/index.php/
วิทยากร เชียงกูล. (2552). แนวทางสร้างประชาธิปไตยทางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคม. กรุงเทพมหานคร: สถาบัน พระปกเกล้า.
เสาวภา สุขประเสริฐ. (2542). มิติทางวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อการพัฒนาความเข้มแข็งของชุมชน และองค์กรชุมชน กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.เมือง) จังหวัดเลย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงาน คณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติกระทรวงศึกษาธิการ.
พรอัมรินทร์พรหมเกิด. (2558). การปฏิรูปการเมืองไทยว่าด้วยการพัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบ ประชาธิปไตย: สู่เส้นทางใหม่ที่ดีกว่า. รัฐสภาสาร. 63 (11), 9-34.
สมหมาย จันทร์เรือง. (2559). โรงเรียนประชาธิปไตย. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2564. แหล่งที่มา: https://www.matichon.co.th/columnists/ news_366282
อริย์ธัช แก้วเกาะสะบ้า. (2559). วัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานวิชาการ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
อานันท์ กาญจนพันธ์. (2538). วัฒนธรรมกับการพัฒนา: มิติของพลังที่สร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา กรมการศาสนา.