ความสัมพันธ์ระหว่างครูผู้สอนกับการบริหารงานโดยใช้หลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีผลต่อความผูกพันครูผู้สอนในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์

บทคัดย่อ

           งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ  1) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์สมการโครงสร้างเชิงเส้นของธรรมาภิบาลที่มีต่อความผูกพันของครูผู้สอนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์  2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของของธรรมาภิบาลที่มีต่อการบริหารจัดการของผู้บริหารสถานศึกษา  3) เพื่อศึกษาอิทธิพลทางตรงของความไว้วางใจที่มีต่อความผูกพันต่อครูผู้สอนในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์  การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างการวิจัยจำนวน 340 คน ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา ครูและบุคลากรทางการศึกษา โดยสุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงของโรงเรียนในเครือข่ายการศึกษามัธยมศึกษาจังหวัดนครสวรรค์ จำนวน 1,677 คน  แบบสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์อย่างง่ายของเพียร์สัน เทคนิคการวิเคราะห์โมเดลสมการเชิงโครงสร้าง 2) การวิเคราะห์เนื้อหาข้อมูลเชิงคุณภาพ
           ผลการวิจัยพบว่า  1. ตัวแปรที่มีอิทธิพลสูงสุด 2 อันดับแรก ได้แก่   ผู้บริหารลงโทษอย่างเป็นธรรม  และส่งเสริมผู้ใต้บังคับบัญชา มีค่าสัมประสิทธิ์ถดถอยมาตรฐานมีค่าเท่ากับ 0.745 และ .648 ตามลำดับ  ด้านแนวปฏิบัติงานของผู้บริหาร พบว่า ตัวแปรที่มีอิทธิพลสูงสุด 2 อันดับแรก ได้แก่   มีการปฏิบัติตนตามกฎหมาย มีค่าเท่ากับ 0.636  ผู้บริหารเคารพกฎหมายมีค่าเท่ากับ 0.638 และ ด้านการบริหารจัดการพบว่า ตัวแปรที่มีอิทธิพลสูงสุด 2 อันดับแรก ได้แก่  บริหารงานถูกต้อง มีค่าเท่ากับ 0.640   ปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดี  มีค่าเท่ากับ 0.646   ด้านความผูกพันองค์กรครูผู้สอน 2 อันดับแรก ได้แก่ มีค่าเท่ากับ 0.627