4C Strategy Development Model for the Sustainability of Community Enterprise
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article The objective is to study the model for developing the 4C strategy for the sustainability of community enterprises and to study recommendations for developing the 4C strategy for the sustainability of community enterprises. Using the document synthesis method. The results of the study found that 1) the form of creative thinking strategy Give importance to the use of creative processes. Easier marketing Through research and product development systems and tend to have high profits. Suggestions are to support and encourage community enterprises to take advantage of local culture to deliver creativity that will be unique to the production of products. Community 2) link strategy model Linking Creativity to Marketing Develop distribution channels, such as having your own storefront. Network point of sale online sales and sales through community enterprise distributors. The suggestion is to organize a training program to educate and understand enterprise executives. and linking steps to increase product value and sales. There is a connection to the market with purchasing power both domestically and internationally, which is important for knowledge creation, innovation and marketing. Suggestions are training workshops on the use of online marketing tools. such as Facebook, Youtube, LINE, and 4) a competitive capability building strategy. by building sustainable competitiveness Product intellectual property registration Development of labor skills Suggestions are to develop labor skills and management of workers' knowledge, such as utilization of the Skill Development Fund.
Article Details
References
กรรณิการ์ สายเทพ และพิชญา เพิ่มไทย. (2560). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นเพื่อการส่งออกของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนดอกไม้ประดิษฐ์ ตำบลแม่ทะ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง. วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่. 10 (2), 1-11.
กฤษณ์ จารุดำรงศักดิ์. (2560). การประเมินความยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชน : กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแลงพัฒนา. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
จินตนา กาญจนวิสุทธ์. (2558). เส้นทางวิสาหกิจชุมชนเพื่อการพัฒนาอาชีพและการพึ่งพาตนเอง. กรุงเทพมหานคร: มีน เซอร์วิส ซัพพลาย.
จิระนุช ชาญณรงค์กุล. (2558). การพัฒนาวิสาหกิจชุมชนต้นแบบ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2566.แหล่งที่มา: https://ssnet.doae .go.th/wp-content/uploads/2015/10/01_QR-code-
จิรานุช ธัญญเจริญ. (2565). การพึ่งตนเองของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตรและการพัฒนาชนบท. บัณฑิตวิทยาลัย:มหาวิทยาลัยแม่โจ.
ชวัลรัตน์ ทองช่วย และ บำรุง ศรีนวลปาน. (2561). กลยุทธ์การใช้สื่อโฆษณาบนสื่ออินเทอร์เน็ตประเภทเว็บไซต์ของธุรกิจที่มีผลต่อการรับข้อมูล. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2566. แหล่งที่มา: http://www.psru.ac.th/
ธนรัตน์ อุรพรชัยรัตน์. (2560). การตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เวชสำอางเดอร์มาลิน สกินแคร์ในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการประกอบการวิทยาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บัญชา อินทะกูล. (2560). กลยุทธ์การพัฒนาเพื่อเพิ่มศักยภาพ และขีดความสามารถด้านการบริหารจัดการ วิสาหกิจชุมชนจังหวัดเชียงใหม่อย่างยั่งยืน. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
พนิดา สัตโยภาส (2557). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างภาวะผู้ประกอบการและการมุ่งเน้นการตลาดที่ส่งผลต่อความได้เปรียบในการแข่งขันของธุรกิจโรงแรมขนาดเล็ก จังหวัดเชียงใหม่. หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
พนิดา อ่อนละออ. (2559). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดออนไลน์ที่ทำให้ลาซาด้า (Lazada) ประสบความ สำเร็จ. วารสารศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารสื่อสารมวลชน. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิริยะ ผลพิรุฬห์. (2565). กลยุทธ์ 4C เพื่อความยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชน. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2566. แหล่งที่มา: http://piriya-pholphirul. blogspot.com/2020/09/4c.html.
เมธาวี เจริญผล. (2558). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดผ่านสื่อออนไลน์ของนิตยสารลอฟฟีเซียล ไทยแลนด์. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ยุพิณดา ครูวิวัฒนานนท์. (2560). กลยุทธ์ทางการตลาดแบบบอกต่อบนสื่อสังคมออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าของผู้บริโภค. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารสื่อสารมวลชน. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วราภรณ์ อ่อนคำ. (2563). ศึกษาศักยภาพในการบริหารจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชนกรณีศึกษากลุ่มอาชีพการทอเสื่อกกแม่บ้านตะวันสีทอง บ้านท่าเสียว ตำบลสะอาด อำเภอโพธิ์ชัย จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น. 7 (6), 255-270.
วาสนา คำไทย. (2561). ผลกระทบของการรับรู้ตรานวัตกรรมและความคิดสร้างสรรค์และการมุ่งเน้นการแข่งขันที่มีต่อประสิทธิภาพการสร้างสรรค์นวัตกรรมของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารการจัดการสมัยใหม่. 16 (2), 149-160.
วิทยา อธิปอนันต์. (2565). วิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการกรมส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน.
วิไลภรณ์ สำเภาทอง. (2561). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดออนไลน์และการสร้างมูลค่าเพิ่มของธุรกิจผลิตภัณฑ์เวชสำอาง. วิทยานิพนธ์การศึกษาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สถาบันวานิตาเพื่อพัฒนาวิสาหกิจชุมชน. (2565). การส่งเสริมกลุ่มอาชีพ และสร้างศักยภาพทางเศรษฐกิจเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวานิตาเพื่อพัฒนาวิสาหกิจชุมชน.
สมภพ อดุงจงรักษ์. (2561). กลยุทธ์การตลาดสินค้าออนไลน์. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สำนักงานเกษตรอำเภอเมืองสระบุรี. (2565). วิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเกษตรอำเภอเมืองสระบุรี.
สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการส่งเสริมวสิาหกิจชุมชน. (2557). การผลิตสินค้าและบริการ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 18 กรกฏาคม 2558. แหล่งที่มา: http://www.sceb.doae.go.th
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ (3) ประเด็นการเกษตร (พ.ศ. 2561-2580). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิสาหกิจชุมชน. (2565). การพึ่งพาตนเองและคิดอย่างสร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: สำนักส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิสาหกิจชุมชน.
อนุรัตน์ อนันทนาธร. (2559). การจัดการความมั่นคงของวิสาหกิจชุมชน ตามแนวคิดปรัชญา เศรษฐกิจพอเพียง. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
อนุวัต สงสม. (2562). ผลของความสามารถทางนวัตกรรมที่มีต่อความได้เปรียบทางการแข่งขัน สำหรับวิสาหกิจชุมชนขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดสงขลา. สาขาวิชาการจัดการธุรกิจการค้าสมัยใหม่. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
อลิศศยานันท์ เจริญพูล. (2561). กลยุทธ์ทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อเครื่องสำอางผ่าน ระบบโมบายคอมเมิร์ซ. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการตลาด. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อารยา อึงไพบูลย์กิจ. (2559). ปัจจัยเหตุและผลของขีดความสามารถ เชิงพลวัตของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมธุรกิจการขนส่งในประเทศไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 11 (3), 349-363.
Adachi, H. (2003). Model One Village One Product Project (OVOP). Chiang Mai : ChiangMai University.
Ferraresi, A. et al. (2012). Knowledgemanagement, market orientation innovativeness and organiza tionaloutcomes : A study of companies operatingin Brazil. Journal of Information Systemsand Technology Management. 9 (1),89.
Rahab, R. (2012). Innovativeness model of small and medium enterprises based On marke torien tation and learning orientation : Testing moderating effect of Business operation mode. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 4 (9), 9.
Wang, C.L, & Ahmed,P.K. (2004). The development and validation of the organizationalinnovative nessconstructusingconfirmatory factor analysis. European Journal of Innovation Mana gement. 7 (4), 303.