รูปแบบการพัฒนากลยุทธ์ 4C เพื่อความยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบการพัฒนากลยุทธ์ 4C เพื่อความยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชนและเพื่อศึกษาข้อเสนอแนะการพัฒนากลยุทธ์ 4C เพื่อความยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชน โดยใช้วิธีการสังเคราะห์เชิงเอกสาร ผลการศึกษาพบว่า 1) รูปแบบกลยุทธ์การสร้างความคิดสร้างสรรค์ ให้ความสำคัญกับการใช้กระบวนการทางด้านความคิดสร้างสรรค์ มีการทำการตลาดที่ง่ายขึ้น ผ่านระบบการวิจัยและการพัฒนาผลิตภัณฑ์และมีแนวโน้มที่จะมีกำไรสูง ข้อเสนอแนะ คือ สนับสนุนและส่งเสริมให้วิสาหกิจชุมชนใช้ประโยชน์จากวัฒนธรรมท้องถิ่นเพื่อส่งมอบไปสู่การสร้างความคิดสร้างสรรค์ที่จะเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของการผลิตสินค้าชุมชน 2) รูปแบบกลยุทธ์การเชื่อมโยงการเชื่อมโยงความคิดสร้างสรรค์ไปสู่การตลาด พัฒนาช่องทางในการจัดจำหน่าย เช่น การมีหน้าร้านของตัวเอง การขายหน้าร้านของเครือข่าย การขายออนไลน์ และการขายผ่านตัวแทนจัดจำหน่ายวิสาหกิจชุมชน ข้อเสนอแนะ คือ จัดทำโครงการฝึกอบรมให้ความรู้ความเข้าใจของผู้บริหารวิสาหกิจ และเชื่อมโยงขั้นตอนในการเพิ่มมูลค่าสินค้าและยอดขาย 3) รูปแบบกลยุทธ์การเชื่อมต่อ มีการสร้างความเชื่อมต่อไปสู่ตลาดที่มีอำนาจซื้อทั้งในและตลาดต่างประเทศซึ่งมีส่วนสำคัญต่อการสร้างองค์ความรู้สร้างสรรค์นวัตกรรมและการทำการตลาด ข้อเสนอแนะ คือ อบรมเชิงปฏิบัติการให้ใช้เครื่องมือด้านการตลาดแบบออนไลน์ เช่น Facebook, Youtube, LINE และ 4) รูปแบบกลยุทธ์การสร้างขีดความสามารถในการแข่งขัน โดยสร้างขีดความสามารถการแข่งขันอย่างยั่งยืน การจดทะเบียนทรัพย์สินทางปัญญาผลิตภัณฑ์ การพัฒนาทักษะแรงงาน ข้อเสนอแนะ คือ พัฒนาทักษะแรงงานและการจัดการองค์ความรู้ของแรงงาน เช่น การใช้ประโยชน์จากกองทุนพัฒนาฝีมือแรงงาน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรรณิการ์ สายเทพ และพิชญา เพิ่มไทย. (2560). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นเพื่อการส่งออกของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนดอกไม้ประดิษฐ์ ตำบลแม่ทะ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง. วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่. 10 (2), 1-11.
กฤษณ์ จารุดำรงศักดิ์. (2560). การประเมินความยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชน : กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแลงพัฒนา. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
จินตนา กาญจนวิสุทธ์. (2558). เส้นทางวิสาหกิจชุมชนเพื่อการพัฒนาอาชีพและการพึ่งพาตนเอง. กรุงเทพมหานคร: มีน เซอร์วิส ซัพพลาย.
จิระนุช ชาญณรงค์กุล. (2558). การพัฒนาวิสาหกิจชุมชนต้นแบบ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2566.แหล่งที่มา: https://ssnet.doae .go.th/wp-content/uploads/2015/10/01_QR-code-
จิรานุช ธัญญเจริญ. (2565). การพึ่งตนเองของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตรและการพัฒนาชนบท. บัณฑิตวิทยาลัย:มหาวิทยาลัยแม่โจ.
ชวัลรัตน์ ทองช่วย และ บำรุง ศรีนวลปาน. (2561). กลยุทธ์การใช้สื่อโฆษณาบนสื่ออินเทอร์เน็ตประเภทเว็บไซต์ของธุรกิจที่มีผลต่อการรับข้อมูล. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2566. แหล่งที่มา: http://www.psru.ac.th/
ธนรัตน์ อุรพรชัยรัตน์. (2560). การตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เวชสำอางเดอร์มาลิน สกินแคร์ในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการประกอบการวิทยาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บัญชา อินทะกูล. (2560). กลยุทธ์การพัฒนาเพื่อเพิ่มศักยภาพ และขีดความสามารถด้านการบริหารจัดการ วิสาหกิจชุมชนจังหวัดเชียงใหม่อย่างยั่งยืน. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
พนิดา สัตโยภาส (2557). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างภาวะผู้ประกอบการและการมุ่งเน้นการตลาดที่ส่งผลต่อความได้เปรียบในการแข่งขันของธุรกิจโรงแรมขนาดเล็ก จังหวัดเชียงใหม่. หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
พนิดา อ่อนละออ. (2559). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดออนไลน์ที่ทำให้ลาซาด้า (Lazada) ประสบความ สำเร็จ. วารสารศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารสื่อสารมวลชน. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิริยะ ผลพิรุฬห์. (2565). กลยุทธ์ 4C เพื่อความยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชน. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2566. แหล่งที่มา: http://piriya-pholphirul. blogspot.com/2020/09/4c.html.
เมธาวี เจริญผล. (2558). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดผ่านสื่อออนไลน์ของนิตยสารลอฟฟีเซียล ไทยแลนด์. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ยุพิณดา ครูวิวัฒนานนท์. (2560). กลยุทธ์ทางการตลาดแบบบอกต่อบนสื่อสังคมออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าของผู้บริโภค. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารสื่อสารมวลชน. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วราภรณ์ อ่อนคำ. (2563). ศึกษาศักยภาพในการบริหารจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชนกรณีศึกษากลุ่มอาชีพการทอเสื่อกกแม่บ้านตะวันสีทอง บ้านท่าเสียว ตำบลสะอาด อำเภอโพธิ์ชัย จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น. 7 (6), 255-270.
วาสนา คำไทย. (2561). ผลกระทบของการรับรู้ตรานวัตกรรมและความคิดสร้างสรรค์และการมุ่งเน้นการแข่งขันที่มีต่อประสิทธิภาพการสร้างสรรค์นวัตกรรมของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารการจัดการสมัยใหม่. 16 (2), 149-160.
วิทยา อธิปอนันต์. (2565). วิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการกรมส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน.
วิไลภรณ์ สำเภาทอง. (2561). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดออนไลน์และการสร้างมูลค่าเพิ่มของธุรกิจผลิตภัณฑ์เวชสำอาง. วิทยานิพนธ์การศึกษาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สถาบันวานิตาเพื่อพัฒนาวิสาหกิจชุมชน. (2565). การส่งเสริมกลุ่มอาชีพ และสร้างศักยภาพทางเศรษฐกิจเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวานิตาเพื่อพัฒนาวิสาหกิจชุมชน.
สมภพ อดุงจงรักษ์. (2561). กลยุทธ์การตลาดสินค้าออนไลน์. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สำนักงานเกษตรอำเภอเมืองสระบุรี. (2565). วิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเกษตรอำเภอเมืองสระบุรี.
สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการส่งเสริมวสิาหกิจชุมชน. (2557). การผลิตสินค้าและบริการ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 18 กรกฏาคม 2558. แหล่งที่มา: http://www.sceb.doae.go.th
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ (3) ประเด็นการเกษตร (พ.ศ. 2561-2580). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิสาหกิจชุมชน. (2565). การพึ่งพาตนเองและคิดอย่างสร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: สำนักส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิสาหกิจชุมชน.
อนุรัตน์ อนันทนาธร. (2559). การจัดการความมั่นคงของวิสาหกิจชุมชน ตามแนวคิดปรัชญา เศรษฐกิจพอเพียง. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
อนุวัต สงสม. (2562). ผลของความสามารถทางนวัตกรรมที่มีต่อความได้เปรียบทางการแข่งขัน สำหรับวิสาหกิจชุมชนขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดสงขลา. สาขาวิชาการจัดการธุรกิจการค้าสมัยใหม่. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
อลิศศยานันท์ เจริญพูล. (2561). กลยุทธ์ทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อเครื่องสำอางผ่าน ระบบโมบายคอมเมิร์ซ. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการตลาด. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อารยา อึงไพบูลย์กิจ. (2559). ปัจจัยเหตุและผลของขีดความสามารถ เชิงพลวัตของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมธุรกิจการขนส่งในประเทศไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 11 (3), 349-363.
Adachi, H. (2003). Model One Village One Product Project (OVOP). Chiang Mai : ChiangMai University.
Ferraresi, A. et al. (2012). Knowledgemanagement, market orientation innovativeness and organiza tionaloutcomes : A study of companies operatingin Brazil. Journal of Information Systemsand Technology Management. 9 (1),89.
Rahab, R. (2012). Innovativeness model of small and medium enterprises based On marke torien tation and learning orientation : Testing moderating effect of Business operation mode. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 4 (9), 9.
Wang, C.L, & Ahmed,P.K. (2004). The development and validation of the organizationalinnovative nessconstructusingconfirmatory factor analysis. European Journal of Innovation Mana gement. 7 (4), 303.
