The Structure of Urban Layout for Khon Kaen City Bus Services
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this research were to study 1) analysis of the structure of urban layout for Khon Kaen city bus services 2) propose ways to tackle problems for the structure of public service. We conducted qualitative research, analyzing data form documents related to road to layout, road hierarchy, and land utilization. Additionally, we used Geographical Information System overlay analysis to understand the proportion of road relative to the total city area.
The results of the research reveals that The Structure of Urban Layout for Khon Kaen City Bus Services (1) Land use for Khon Kaen. The city’s bus routes are primarily confined to residential zones and do not extend to commercial, office, and public service areas. (2) Khon Kaen City suffers from a low ratio of public roads relative to its total area, reading to increased traval challenges from residential regions to major thoroughfares. (3) Hierarchy for the city’s road network, with its non-hierarchical structure and multiple intersections on Mittraphap Road, contributes to slower traffic flow.
Article Details
References
กฤติยาภรณ์ เทพาศักดิ์. (2553). ปัจจัยภายในผู้เดินทางที่มีผลต่อการเลือกใช้รถขนส่งสาธารณะ : กรณีศึกษาเทศบาลนครขอนแก่น. วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
บริษัท ขอนแก่นซิตี้บัส จำกัด. (2566). เส้นทางเดินรถ ขอนแก่นซิตี้บัส. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 2 ธันวาคม 2566. แหล่งที่มา: https://khonkaencitybus.com
บริษัท ขอนแก่นพัฒนาเมือง (เคเคทีที) จำกัด. “ขอนแก่นโมเดล” วิถีการสร้างเมืองอัจฉริยะแบบคนขอนแก่น. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 10 ตุลาคม 2566. แหล่งที่มา : https://www.khonkaenthinktank. com/ news_view.php?id=86
พนิต ภู่จินดา. (2564). Superblock ต้นเหตุแห่งปัญหารถติดในกรุงเทพมหานคร. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2566.แหล่งที่มา: https://healthserv.net/healtheconomy/11769
พรนภา พรพันธุ์ไพบูลย์. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงลำดับศักย์ของย่านตลาดเทศบาลตำบลหล่มเก่า. วารสารวิชาการ ศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 12 (2), 31-41.
พรเพิ่ม แซ่โง้ว, มรกต วรชัยรุ่งเรือง, คธาวุฒิ ไวยสุศรี และ ณยศ กุลพานิช. (2565). ระดับการเข้าถึงของระบบขนส่งสาธารณะกับการใช้ที่ดินในเขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. 42 (1), 90-103.
วีรวัฒน์ พิลากุล. (2564). แนวทางการพัฒนาระบบคมนาคมขนส่งของประเทศ. (1). สถานที่พิมพ์: สำนักงบประมาณของรัฐสภา สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564). สถิติการจดทะเบียนของกรมขนส่งทางบบก จำแนกตามสถานะรถที่จดทะเบียน. สืบค้นเมื่อ 10 ตุลาคม 2566. แหล่งที่มา : https://ittdashboard.nso.go.th/preview. php?id_project=127
สิทธิพงค์ กลิ่นกระจาย และ พรรณี ชีวินศิริวัฒน์. (2563). การประยุกต์ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์และตรรกศาสตร์คลุมเครือเพื่อจำแนกลำดับศักย์ของถนน : กรณีศึกษาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 23 (2), 333-346.
สิทธิพงค์ กลิ่นกระจาย. (2562). การประยุกต์ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ เพื่อจำแนกลำดับศักย์ของถนน:กรณีศึกษาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. Chulalongkron University Theses and Dissertations (Chula ETD), 8-9.
Charlie Gardner. (2011). Density on the Ground: Cities and Building Coverage. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 14 ตุลาคม 2566. แหล่งที่มา: https://oldurbanist.blogspot.com/2011/06/density-on-ground-cities-and-building.html
Peter Calthorpe. (1993). The Next American Metropolis: ecology, community, and the Americandream(4). สถานที่พิมพ์: Princeton Architectural Press.