การพัฒนาหลักสูตรกิจกรรมชุมนุมนักพูดสุนทรพจน์รุ่นเยาว์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการพูดสุนทรพจน์ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) สร้างและตรวจสอบคุณภาพของหลักสูตรกิจกรรมชุมนุมนักพูดสุนทรพจน์รุ่นเยาว์ 2) เปรียบเทียบความสามารถในการพูดสุนทรพจน์ของผู้เรียนหลังเรียนด้วยหลักสูตรกิจกรรมชุมนุมนักพูดสุนทรพจน์รุ่นเยาว์กับเกณฑ์ร้อยละ 75 3) ศึกษาความคิดเห็นของผู้เรียนที่มีต่อการเข้าร่วมหลักสูตรกิจกรรมชุมนุม ดำเนินการวิจัยด้วยกระบวนการวิจัยและพัฒนากลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 โรงเรียนพิณพลราษฎร์ ตั้งตรงจิตร 12 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2 จังหวัดพิษณุโลก ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 25 คน แบบแผนการวิจัยกลุ่มเดียวทดสอบหลังการทดลอง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ หลักสูตรกิจกรรมชุมนุมนักพูดสุนทรพจน์รุ่นเยาว์ แบบวัดความสามารถในการพูดสุนทรพจน์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าทีแบบไม่เป็นอิสระ
ผลการวิจัยพบว่า
1.หลักสูตรกิจกรรมชุมนุมนี้ ประกอบด้วย 9 องค์ประกอบ คือ ความเป็นมาและความสำคัญ หลักการ จุดมุ่งหมาย สาระการเรียนรู้ โครงสร้างหลักสูตร แนวการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ สื่อและแหล่งเรียนรู้ การวัดและประเมินผล และบทบาทของบุคลากรที่เกี่ยวข้อง มีผลการประเมินความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก ( = 4.09, S.D. = 0.24) มีผลการประเมินความเหมาะสมของเอกสารประกอบหลักสูตรอยู่ในระดับมาก ( = 4.14, S.D. = 0.67) และผลการศึกษานำร่องพบว่าเป็นไปได้ในการนำไปปฏิบัติ
2. นักเรียนมีความสามารถในการพูดสุนทรพจน์หลังเข้าร่วมหลักสูตรกิจกรรมชุมนุม สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 75 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3. นักเรียนมีความคิดเห็นต่อการเข้าร่วมหลักสูตรกิจกรรมชุมนุมอยู่ในระดับเห็นด้วยอย่างยิ่ง ( = 4.51, S.D. = 0.64)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). แนวทางการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
กฤษณ์วรงค์ เตซะสิริสุขสกุล. (2560). การพัฒนาหลักสูตรกิจกรรมชุมนุม "Life Plus+" เพื่อพัฒนาทักษะการตัดสินใจเรื่องเพศ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
กิตติกัณฐากรณ์ การุณประชา. (2563). การพัฒนาหลักสูตรกิจกรรมชุมนุม "การเป็นผู้ประกอบการ" ตามแนวคิดการฝึกทางปัญญาจากต้นแบบ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย.วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
จักรกฤษณ์ จันทะคุณ. (2556). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างจิตสำนึกในการเตรียมความพร้อมรับมือภัยพิบัติ ตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษา สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.
นันทา ทองทวีวัฒนะ. (2563). แนวทางการพัฒนาทักษะและศิลปะการพูดในที่ประชุมชนของนักศึกษามหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ. มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ.
พิศาล เครือลิต. (2565). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างคุณลักษณะอยู่อย่างพอเพียงตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วรพรรณ บัวขาว. (2563). การพัฒนาหลักสูตรกิจกรรมชุมนุม English for Local Travel เพื่อส่งเสริมความสามารถ ในการฟัง การพูด และความตระหนักในการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcourt, Brace.
