APPLICATION OF BUDDHIST PRINCIPLES TO PROMOTE ADMINISTRATIVE LEADERSHIP OF KAMNANS AND VILLAGE HEADMEN IN MUEANG SUBDISTRICT, MUEANG DISTRICT, LOEI PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The objectives of the research were to 1) study the level of administrative leadership of subdistrict heads and village heads in Mueang Subdistrict, Mueang District, Loei Province; 2) compare the administrative leadership of subdistrict heads and village heads in Mueang Subdistrict, Mueang District, Loei Province, categorized by personal factors; and 3) propose the application of Buddhist principles to enhance the administrative leadership of subdistrict heads and village heads in Mueang Subdistrict, Mueang District, Loei Province. This mixed-method research involved 300 participants, including subdistrict heads, village heads, executives, members of the subdistrict administrative organization council, and local community representatives in Mueang Subdistrict, Mueang District, Loei Province. There were also 12 key informants. The research instrument was a questionnaire with an overall reliability of 0.925. Statistics used included frequency, percentage, mean, and standard deviation. Data analysis involved content analysis and conclusions for qualitative study. 1) Leadership according to the principles of papanikdhamma of the kamnans and village headmen in Mueang Subdistrict, Mueang District, Loei Province. Overall, all 4 aspects are at a high level in every aspect. It can be seen that the leadership There is a clear effective process of administration. 2) People have opinions on the administrative leadership of the kamnan. Village headmen in Mueang Subdistrict, Mueang District, Loei Province, classified according to personal factors, found that gender, age, and occupation differed. and 3) The application of Buddhist principles to promote the governance leadership of village chiefs and village heads in Mueang Subdistrict, Mueang District, Loei Province, was found to encompass four aspects: (1) idealized influence, (2) inspirational motivation, (3) intellectual stimulation, and (4) individualized consideration. Interviews on adherence to the principles of Papanikkasutt Dharma reveal elements including Chakkhuma (being farsighted), Viduro (being well-versed), and Nissayasampanno (being dependable).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการพิจารณาจากคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิและเผยแผ่ในวารสารฉบับนี้ เป็นทัศนคติและข้อคิดเห็นส่วนบุคคลของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะคติและความรับผิดชอบ
ของบรรณาธิการ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
References
ติน ปรัชญพฤทธิ์. (2543). ภาวะผู้นำและการมีส่วนร่วมมนุษย์ในองค์กร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมราช.
ภิญญาพัชญ์ สรณวัชรเอกากุล. (2566). คุณลักษณะผู้นำท้องถิ่นที่พึงประสงคกับการบริหารการพัฒนาชุมชนในจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 104-116.
ทองดี ปาโส. (2566). ภาวะผู้นําตามหลักปาปณิกธรรมของการบริหารองค์กรในยุคชีวิตวิถีใหม่, วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์ 6(4), 145-151.
ปัญจศิลป์ วรรณภพ. (2566), การประยุกต์หลักปาปณิกธรรมเพื่อพัฒนาภาวะผู้นำของกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ในตำบลไชยวัฒนา อำเภอปัว จังหวัดน่าน, วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 155-158.
พระครูวิชัยธรรมโสภณ. (2564). ภาวะผู้นําทางการเมืองของนักการเมืองตามทรรศนะของพระสงฆ์ในเขตการปกครองคณะสงฆ์อําเภอนาวัง จังหวัดหนองบัวลําภู. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย, 101-104.
พระครูสังฆรักษ์เอกลักษณ์ อชิโต, เติมศักดิ์ ทองอินทร์, สุรพล สุยะพรหม. (2567). การประยุกต์ใช้หลักทุติยปาปณิกธรรมเพื่อการพัฒนาภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่น ในจังหวัดสมุทรสงคราม, วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 7(3), 114-129.
พระประดิษฐ์ อภินนฺโท (นรินนอก). (2560). รูปแบบภาวะผู้นำตามหลักพุทธธรรม ของผู้บริหารเทศบาลตำบลกุดจิก อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย, 102-108.
พระประสิทธิ์ สุเขธิโต (บุญหนา). (2563). ภาวะผู้นำทางการเมืองของผู้นำท้องถิ่นในองค์การบริหารส่วนตำบลกุดน้ำใส อำเภอจัตุรัส จังหวัดชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย, 52.
สิน พันธุพินิจ. (2547). เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์, กรุงเทพฯ: บริษัท จูนพับลิซซิ่ง จำกัด.
สุริยะ วิริยะสวัสดิ์. (2552). บทบาทกํานันผู้ใหญ่บ้านท่ามกลางสังคมไทยที่เกิดการเปลี่ยนแปลงปัจจุบัน. วารสารกํานันผู้ใหญ่บ้าน. 62(3), 11-15.
สรายุทธ์ หอมจันทร์. (2563). ภาวะผู้นำของกำนันผู้ใหญ่บ้านที่ส่งผลต่อการบริหารราชการส่วนท้องที่ในจังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 7(1) , 165-168.
โสฬส บุญโส ศิริรัตน์ อุดมพันธ์ สาวิตรี มูลศรี และสุกัญญา ดีตา. (2564) . ภาวะความเป็นผู้นำของกำนันผู้ใหญบ้านตำบลชัยพฤกษ์ อำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย. วารสารสังคมศาสตร์บููรณาการ, 1(3), 9-16.
ศุภฤทธิ์ ธาราทิพย์นรา. (2565). รูปแบบภาวะผู้นำและการมีส่วนร่วมทางการเมืองในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของกลุ่มราษฎรชาวไทยภูเขา อำเภอคลองลาน จังหวัดกำแพงเพชร. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 7(3), 273-288.