Quality Culture In Schools Under The Office Of Nakhonpathom
Keywords:
QUALITY CULTUREAbstract
The objectives of this research are 1) to study the quality culture of educational institutions. Under the Office of the Primary Educational Service Area, Nakhon Pathom Province. 2) Compare the culture and quality of educational institutions. Under the Office of Nakhon Pathom Primary Educational Service Area Classified by educational area The sample used for this research was 152 schools under the Nakhon Pathom Primary Educational Service Area Office, which were stratified random sampling method. Five informants per school consisted of one school administrator or acting representative, two head of the subject group, and two teachers. As for the head of the group By simple random method And the teachers got it by using a simple random method The tools used for data collection were five-level questionnaires with a confidence factor of 0.948. The statistics used for data analysis were frequency distribution, percentage, mean, standard deviation. And comparative analysis.
The research findings were as follows:
1. Quality culture of educational institutions under Nakhon Pathom Primary Educational Service Area Office Overall and each aspect is at a high level in all aspects. In the order of the mean descending as follows: Teamwork, empowerment, continuous improvement Quality leadership Human resource development And praise and reward.
2. Quality culture of educational institutions under Nakhon Pathom Primary Educational Service Area Office Overall, there was a statistically significant difference at the .05 level. Considering each aspect, teamwork, empowerment and continuous improvement were found. Are different With statistical significance at the .01 level. Quality leadership And the recognition and reward were statistically significant at the .05 level. No different
References
กชกร สร้อยโพธิ์พันธุ์. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างการใช้อำนาจของผู้บริหารสตรีกับประสิทธิผล ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยหมู่บ้านจอมบึง.
ณัฐณิชา ส่องแสง. (2552). การมอบอำนาจในงานเชิงจิตวิทยา ความสามารถในการเผชิญและฟันฝ่าอุปสรรค และความสามารถในการตัดสินใจที่มีผลต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงานในโรงงานผลิตเหล็กแห่งหนึ่ง. งานนิพนธ์บัณฑิตวิทยาลัย สาขาจิตวิทยาอุตสาหกรรม คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ทรงวุฒิ ทาระสา. (2549). การทำงานเป็นทีมของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาใน โรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 5. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราขภัฎเลย.
ธนัช กนกเทศ. (2549). การพัฒนามาตรฐานและตัวชี้วัดทางสังคมด้านความมั่นคงทางสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตชุมชนเมือง. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาสังคม มหาวิทยาลัยนเรศวร.
นิตย์ สัมมาพันธ์. (2546). ภาวะผู้นำ: พลังขับเคลื่อนองค์กรสู่ความเป็นเลิศ. TQA Sesies “รางวัลคุณภาพแห่งชาติ” (Thailand Quality Award) เล่ม 1 กรุงเทพฯ : อินโนกราฟฟิกส์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องตน (พิมพครั้งที่ 7). กรงเทพฯ : สุวีริยาสาสน.
พรชณิตว์ แก้วเนตร. (2557). วัฒนธรรมคุณภาพ : วิถีแห่งการพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏ. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
มารยาท แซ่อึ้ง. (2552). การศึกษาการบริหารงานวัฒนธรรมคุณภาพของสถานศึกษาระดับมัธยม ศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา ภาควิชานโยบาย การจัดการและความเป็นผู้นำทางการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มีศักดิ์ อะโน. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานเป็นทีมของครูกับประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
ศุภพงษ์ ปิ่นเวลา. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมคุณภาพกับการเพิ่มผลผลิต ของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในประเทศไทย
สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579 / สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2561). แผนยุทธศาสตร์ การพัฒนาบุคลากรของกระทรวงแรงงาน ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2561 – 2564). กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สมพัตร์ เบ็ญจชัยพร. (2549). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบวัฒนธรรมคุณภาพกับคุณภาพการศึกษา ในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาการอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สมศ. (2558). วัฒนธรรมคุณภาพ : สร้างคน สร้างชาติ. กรุงเทพฯ : สำนักงานรับรองมาตรฐาน และประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).
สมหญิง ลมูลพักตร์. (2545). ตัวชี้วัดวัฒนธรรมคุณภาพกลุ่มงานการพยาบาล โรงพยาบาลศูนย์. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 1. กลุ่มนโยบายและแผน. (2561). ข้อมูลสารสนเทศทางการศึกษา ปีการศึกษา 2561. นครปฐม : (ม.ป.พ.).
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 2. กลุ่มนโยบายและแผน. (2561). ข้อมูลพื้นฐานทางการศึกษา ปีการศึกษา 2561. นครปฐม : (ม.ป.พ.).
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2552). คู่มือการจัดระดับการกำกับดูแลองค์การภาครัฐตามหลักธรรมาภิบาลของการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี. กรุงเทพฯ พรีเมียร์โปร.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560) มาตรฐานการศึกษาของชาติ. กรุงเทพฯ : สหายบล็อกและการพิมพ์.
สุธารัตน์ ทองเหลือ. (2559). คุณลักษณะและพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อวัฒนธรรมคุณภาพของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถม ศึกษาเพชรบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
สุพล จันต๊ะคาด. (2558). รูปแบบการส่งเสริมวัฒนธรรมคุณภาพของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุรวี ศุนาลัย. (2555). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการประกันคุรภาพการศึกษา มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. รายงานผลการวิจัย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
Batten, J.D. (1992). Building a Total Quality Culture. Menlo Park, CA : Crisp Publications.
Cronbach, L. J. (1978). Essentials of psychological testing (3rd ed.). New York: Harper & Row.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Mahamakut Buddhist University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
