จากกระดานชนวนถึงดิจิทัลผู้เรียนได้อะไร
คำสำคัญ:
กระดานชนวน, ดิจิทัล, ผู้เรียนบทคัดย่อ
การจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพของเด็กและเยาวชนของประเทศไทย หากจะนับว่ามีการจัดการศึกษาที่เป็นระบบ มีหน่วยงานระดับประเทศขึ้นมารับผิดชอบระบบการศึกษา คงจะต้องนับตั้งแต่มีการประกาศจัดตั้ง กรมศึกษาธิการ ในสมัยรัชกาลที่ 5 หากนับถึงวันนี้การศึกษาของไทยผ่านมาแล้วร่วม 130 ปี อุปกรณ์สำคัญของนักเรียนจากอดีตถึงปัจจุบัน แบ่งได้ 3 ชนิด เริ่มจากการที่นักเรียนใช้กระดานชนวนเป็นอุปกรณ์ในการจดบันทึกความรู้ที่ครูสอน ต่อมาเป็นยุคของการเขียนลงในสมุด และปัจจุบันนักเรียนจำนวนมากใช้การบันทึกในอุปกรณ์เทคโนโลยีในยุคดิจิทัล อุปกรณ์สองประเภทแรกเป็นอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับการรับความรู้จากครูเป็นหลัก แต่ในยุคดิจิทัลอุปกรณ์ของผู้เรียนใช้เป็นแหล่งความรู้ที่มีคุณภาพสูงยิ่ง อุปกรณ์ในการสะสมองค์ความรู้ของนักเรียนมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก แต่สิ่งที่นักเรียนได้รับจากครูมีความเปลี่ยนแปลงมากน้อยเพียงใด สิ่งที่ครูให้กับผู้เรียนมีมากเพียงใด เป็นประโยชน์มากเพียงใด คุณค่าของสิ่งที่นักเรียนได้รับไป ควรเป็นสิ่งที่ผ่านการศึกษาวิเคราะห์ร่วมกันว่าจะเป็นประโยชน์สำหรับนักเรียนทั้งในปัจจุบันและอนาคต เป็นสิ่งที่ครูและผู้เรียนจะต้องดำเนินการร่วมกันเพื่อให้เกิดขึ้น ด้วยแนวทางการจัดการเรียนการสอนที่ตรงกับความสนใจและความต้องการของนักเรียน การเรียนรู้ที่มีคุณภาพในอนาคตคือการที่ผู้เรียนได้เรียนในสิ่งที่ตรงกับศักยภาพและความต้องการ แล้วนำไปใช้ในชีวิตได้ทั้งในแบบของการนำไปใช้เลย หรือการที่ผู้เรียนสามารถปรับเปลี่ยนได้อย่างเหมาะสมเกิดประโยชน์ตามความต้องการ ด้วยกระบวนการที่เกิดจากองค์ความรู้ที่ได้รับ
เอกสารอ้างอิง
ฉันทนา วิริยเวชกุล. (2558). เทคนิคการสอนสำหรับครู. กรุงเทพฯ: แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิวัตต์ น้อยมณี และ กัญภร เอี่ยมพญา. (2560). จิตวิญญาณครู. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี: 21 เซ็นจูรี่.
พระครูศรีปริยัติคุณาภรณ์, สมเกียรติ ไชยภูมิ, ทองใบ ธรานันทางกูร, พระวิเชียร แสนศรี และ กรุณา มธุลาภรังสรรค์. (2563). การประเมินผลการเสริมสร้างคุณค่าประเทศไทย 4.0 ด้วยพุทธธรรมนิยม เพื่อทำให้ สังคมไทย 4.0 มีความมั่งคั่ง มั่นคง และยั่งยืนอย่างแท้จริง. วารสารสิรินธรปริทรรศน์. 21(2) : 122-133.
พระครูสิริธรรมนิเทศ, พระครูวิภัชธรรมวิจิตร และ จักรี บางประเสริฐ. (2563). การจัดการชั้นเรียนในยุคการศึกษาเปลี่ยนแปลง. วารสารสิรินธรปริทรรศน์. 21(2) : 208-216.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และ พเยาว์ ยินดีสุข. (2557). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และ นักรบ หมี้แสน. (2560). ความเป็นครูและการพัฒนาครูมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ไพล อินทรเดช. (2560). ประวัติกระดานชนวนไทยสมัยโบราณ. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2564. จาก https://www.facebook.com/LMClab1/posts/229854814212970/.
ราชกิจจานุเบกษา. (2554). พระราชบัญญัติ เงินเดือน เงินวิทยฐานะ และเงินประจำตำแหน่งข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2554. เล่ม 128 ตอนที่ 21ก วันที่ 30 มีนาคม 2554.
ราชกิจจานุเบกษา. (2554). พระราชบัญญัติ เงินเดือน เงินวิทยฐานะ และเงินประจำตำแหน่งข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2554. เล่ม 128 ตอนที่ 21ก วันที่ 30 มีนาคม 2554.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: บริษัท ศิริวัฒนา อินเตอร์พริ้นท์ จำกัด (มหาชน).
วิจารณ์ พานิช. (2559). บันเทิงชีวิตครูสู่ชุมชนการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสยามกัมมาจล.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). กฎหมายว่าด้วยการศึกษาแห่งชาติ กฎหมายว่าด้วยระเบียบบริหารราชการกระทรวงศึกษาธิการ กฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: อีเลฟเว่น สตาร์ อินเตอร์เทรด.
อนุวัฒน ธัมมะปาละ, เสวียน เจนเขว้า และ เสาวภาคย์ หลมเพ็ชร. (2561). แนวทางการบริหารงานวิชาการในกลุ่มโรงเรียนวังชลสินธุ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วารสารสิรินธรปริทรรศน์. 19(1) : 75-81.
อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา. (2553). คุณธรรมนำความรู้. ฉบับปรับปรุงใหม่. กรุงเทพฯ: เอ.พี.กราฟฟิคดีไซด์ และการพิมพ์
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว