ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่สัมพันธ์กับบรรยากาศองค์กรโรงเรียนของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเอกชนในอำเภอเมือง สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัด ชลบุรี
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์, บรรยากาศองค์กรโรงเรียน, สถานศึกษาขั้นพื้นฐานเอกชนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนในอำเภอเมืองชลบุรีสังกัดสํานักงานศึกษาธิการจังหวัดชลบุรี 2) เพื่อศึกษาบรรยากาศองค์กรของโรงเรียนเอกชนในอำเภอเมืองชลบุรีสังกัดสํานักงานศึกษาธิการจังหวัดชลบุรี และ 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารโรงเรียนกับบรรยากาศองค์กรของโรงเรียนเอกชนในอำเภอเมืองชลบุรีสังกัดสํานักงานศึกษาธิการจังหวัดชลบุรี
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างคือ ครูโรงเรียนเอกชน ในอำเภอเมืองชลบุรีสังกัดสํานักงานศึกษาธิการจังหวัดชลบุรี จำนวน 37 แห่ง ได้จากการเปิดตารางสำเร็จรูปกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างของ Krejcie & Morgan, 1970, pp.607-610 ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 310 คน และใช้การสุ่มอย่างง่าย (Simple random sampling) เพื่อหาสัดส่วนแต่ละโรงเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมาตราส่วน ประมาณค่า (rating scales) 5 ระดับ ที่มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.993 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
ผลการวิจัย 1) ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนในอำเภอเมืองชลบุรีสังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัด ชลบุรี โดยรวมมีพฤติกรรมที่แสดงออก อยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ย ( x̄ = 3.22) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ด้านจินตนาการอยู่ในระดับปานกลาง ( x̄ = 3.30) รองลงมาคือ ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ด้านวิสัยทัศน์ อยู่ในระดับปานกลาง ( x̄ =3.17)และด้านที่มีพฤติกรรมที่แสดงออกค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ด้านความยืดหยุ่น มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง ( x̄ =3.16) 2) บรรยากาศองค์กรของโรงเรียนเอกชนในอำเภอเมืองชลบุรี โดยรวมมีแบบพฤติกรรมบรรยากาศองค์กร อยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ย ( x̄ = 3.18) เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อพบว่า ข้อที่มีแบบพฤติกรรมบรรยากาศองค์กรค่าเฉลี่ยสูงสุดได้แก่ ด้านบรรยากาศแบบแจ่มใสอยู่ในระดับปานกลาง ( x̄ = 3.38) รองลงมาคือ ด้านบรรยากาศแบบอิสระอยู่ในระดับปานกลาง ( x̄ = 3.37) และด้านที่มีแบบพฤติกรรมบรรยากาศองค์กรค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด คือ ด้านบรรยากาศแบบรวมอำนาจอยู่ในระดับปานกลาง ( x̄ = 2.95) 3) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารโรงเรียนกับบรรยากาศองค์กรของโรงเรียนเอกชนในอำเภอเมืองชลบุรี สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัด ชลบุรี โดยรวมมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ มีความสัมพันธ์อยู่ในระดับปานกลาง (r = 546**) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
เอกสารอ้างอิง
จารินี สิกุลจ้อย. (2556). ภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อบรรยากาศของโรงเรียนสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
ฉวีวรรณ เอี่ยมพญา. (2559). บรรยากาศองค์การที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตการทำงานของครู ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2550). การบริหารการเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาองค์การ. กรุงเทพฯ: [ม.ป.ท.].
ณัฐนันท์ทร เอี่ยมแทน. (2559). ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารกับบรรยากาศโรงเรียน สังกัดเทศบาลกลุ่มการศึกษาท้องถิ่นที่ 5. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ดวงแข ขำนอก. (2559). การศึกษาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครราชสีมา เขต 6. วิทยานิพนธ์การบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
บุญนาค ทับทิมไทย. (2557). การศึกษาความคิดเห็นของครูที่มีต่อภาวะผู้นำของผู้บริหารกับการพัฒนาวิชาชีพของครูโรงเรียนเอกชนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน เขตราชเทวี. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ภรณ์ทิพย์ ปั้นก้อง. (2559). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.
ล้วน สายยศ และ อังคณา สายยศ. (2543). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
สุพีรณัฐ หลำสวัสดิ์. (2556). บรรยากาศองค์การของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา กลุ่มบางละมุง 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.
อุษณีย์ ศรีเจริญ. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับบรรยากาศของโรงเรียน ตามความคิดเห็นของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 16. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยทักษิณ.
เอกพล อินทรพิชัย. (2552). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําแบบเปลี่ยนสภาพของผู้บริหารกับบรรยากาศองค์การโรงเรียนชลราษฎรอํารุง สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรีเขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.
Grigsby, K. A. (1991). Perception of the organization, climate: Influenced by the organization structure. Journal of Nursing Education, 30(2), 81-88.
Rasmussen, C. E. (1996). Perception of School Climate, Job satisfaction, Stress and Their Relationship to Teacher Absenteeism. Dissertational: Abstract international, 56(9), 3402-A.
Thomas, G. (2005). Elementary principal emotional intelligence, leadership behavior, and openness: An exploratory study. Ph.D. Dissertation, Department of Management in Organizational Leadership, University of Ohio State, USA.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Koys, D., & Decottis, F. (1991). Psychological climate. Journal of Organizational Behavior, 2, 72-98.
Rasmussen, C. E. (1996). Perception of School Climate, Job satisfaction, Stress and Their Relationship to Teacher Absenteeism. Dissertational: Abstract international, 56(9), 3402-A.
Stringer, R. A. (2002). Leadership and organizational climate. Upper Saddle River, N.J.: Prentice Hall.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
