การปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรมของนักศึกษาวิชาชีพครู ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

บทคัดย่อ

           การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ของนักศึกษาวิชาชีพครู ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย  2)เปรียบเทียบการปฏิบัติตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ของนักศึกษาวิชาชีพครู ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ที่มีเพศ อายุ รายได้ผู้ปกครองและสังกัด ที่ต่างกัน  กลุ่มตัวอย่างของประชากรที่ใช้ในการศึกษาวิจัยได้แก่ นักศึกษาวิชาชีพครู ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย การกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่าง โดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ (Taro Yamane´) จากบัญชีรายชื่อนักศึกษาวิชาชีพครู ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ประชากร จำนวน 169 รูป/คน ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 120 รูป/คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ (Stratified Random Sampling) แล้วนำมาหาอัตราส่วนของประชากร (Proportional Size) เพื่อหากลุ่มตัวอย่างแยกแต่ละระดับชั้นปี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม  สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ (Frequency) ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (x̄)  ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) การทดสอบ t - test  การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-Way ANOVA)

          ผลการวิจัยพบว่า 
          1. การปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ของนักศึกษาวิชาชีพครู ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย พบว่า มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม โดยภาพรวม ทั้ง 7 ด้าน อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 4.08  ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดไปหาค่าเฉลี่ยต่ำสุด พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือด้านปิโย (น่ารัก) อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 4.20  รองลงมาคือด้านครุ (น่าเคารพ) อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 4.15  และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ด้านคัมภีรัญจะ กะถัง กัตตา (แถลงเรื่องล้ำลึกได้) อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 3.90
            2. การปฏิบัติตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ของนักศึกษาวิชาชีพครู ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ที่มีเพศ อายุ รายได้ผู้ปกครองและสังกัด ต่างกัน พบว่า

                   2.1  ด้านปิโย (น่ารัก) พบว่า นักศึกษาที่มี เพศ อายุ  รายได้ผู้ปกครองต่อเดือน  ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ไม่แตกต่างกัน แต่นักศึกษาที่มี สังกัด ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ต่างกัน

                   2.2  ด้านครุ (น่าเคารพ)  พบว่า นักศึกษาที่มี เพศ อายุ  รายได้ผู้ปกครองต่อเดือน  ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ไม่แตกต่างกัน แต่นักศึกษาที่มี สังกัด ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ต่างกัน

                   2.3  ด้านภาวนีโย (น่าเจริญใจ) พบว่า นักศึกษาที่มี เพศ อายุ  รายได้ผู้ปกครองต่อเดือน  ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ไม่แตกต่างกัน แต่นักศึกษาที่มี สังกัด ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ต่างกัน

                   2.4  ด้านวัตตา จะ (รู้จักพูดให้ได้ผล)  พบว่า นักศึกษาที่มี เพศ อายุ  รายได้ผู้ปกครองต่อเดือน และสังกัด ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ไม่แตกต่าง

                   2.5  ด้านวจนักขโม (อดทนต่อถ้อยคำ)  พบว่า นักศึกษาที่มี เพศ อายุ  รายได้ผู้ปกครองต่อเดือน  ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ไม่แตกต่างกัน แต่นักศึกษาที่มี สังกัด ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ต่างกัน

                   2.6  ด้านคัมภีรัญจะ กะถัง กัตตา (แถลงเรื่องล้ำลึกได้)  พบว่า นักศึกษาที่มี เพศ อายุ  รายได้ผู้ปกครองต่อเดือน และสังกัด ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ไม่แตกต่างกัน

                   2.7  ด้านโน จัฏฐาเน นิโยชเย (ไม่ชักนำในอฐาน)  พบว่า นักศึกษาที่มี เพศ อายุ  รายได้ผู้ปกครองต่อเดือน  ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ไม่แตกต่างกัน แต่นักศึกษาที่มี สังกัด ต่างกัน มีการปฏิบัติตนตามหลักกัลยาณมิตรธรรม ต่างกัน