รอยจำในความจริง: สภาวะหลอกหลอนในนวนิยายเรื่อง ความจริงเป็นสิ่งที่ตาย ของ อีกดนิม

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

            บทความนี้มุ่งวิเคราะห์กระบวนการนำเสนอความจริงผ่านสภาวะหลอกหลอนในนวนิยายเรื่อง ความจริงเป็นสิ่งที่ตาย ของอีกดนิม นักเขียนวรรณกรรมเยาวชน     ชาวเกาหลีใต้ โดยใช้แนวคิดเรื่องสภาวะหลอกหลอนและกลวิธีการรื้อสร้างของฌากส์ แดร์ริดา ผลการศึกษาพบว่า ผู้เขียนใช้รูปแบบของวรรณกรรมสืบสวนสอบสวน        เพื่อนำเสนอ “ความจริง” ในฐานะสิ่งสัมพัทธ์ที่เลื่อนไหลไปตามประสบการณ์ อคติ และความทรงจำส่วนบุคคล ทั้งนี้ ผู้เขียนใช้เรื่องเล่าจากหลากหลายมุมมองเพื่อสะท้อนสภาวะหลอกหลอน ทำให้เห็นว่าความจริงในปัจจุบันนั้นไม่ได้ดำรงอยู่อย่างเป็นเอกเทศ แต่เป็นผลผลิตของร่องรอยจากอดีตที่เวียนกลับมาซ้อนทับอยู่ในปัจจุบัน และไม่ใช่สิ่งสัมบูรณ์ ทั้งนี้ ผู้เขียนได้ใช้กลวิธีการประพันธ์และแนวคิดดังกล่าวในการวิพากษ์     ความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมที่แฝงฝังอยู่ในสังคมเกาหลี ทั้งในเรื่องการมุ่งความสำเร็จและการให้ความสำคัญกับระบบ “ช็อง” หรือสายสัมพันธ์พวกพ้อง ทำให้เยาวชนเกาหลี   ต้องตกอยู่ภายใต้ความกดดันอย่างรุนแรง