การวิจัยเพื่อพัฒนาและประเมินแบบวัดจริยธรรมหลุดในงานวิจัย

Abstract

จริยธรรมหลุดเป็นตัวแปรใหม่ในวงการจริยธรรมซึ่งกำลังเป็นที่นิยมในต่างประเทศ นักวิชาการต่างประเทศได้สร้างแบบวัดจริยธรรมหลุดในประเด็นต่างๆ แต่ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการทำวิจัยนั้นยังไม่ปรากฏ จึงมีความจำเป็นในการพัฒนาและประเมินแบบวัดจริยธรรมหลุดในงานวิจัย ในบทความนี้ประกอบด้วย 4 งานวิจัย จากข้อมูลของ 1,487 นักวิจัยไทย ในขั้นตอนต่างๆ ของการสร้างแบบวัด ซึ่งทำให้ได้แบบวัดจริยธรรมหลุดในงานวิจัย ที่ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ทำไม่ดี แล้วมีข้ออ้างข้อแก้ตัว 2) พูดให้ดูดี และ 3) ปัดหรือกระจายความรับผิดชอบรวมจำนวน 12 ข้อ  ซึ่งสามารถอธิบายความแปรปรวนได้ 61.38% ซึ่งโมเดลการวัดมีความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์  แบบวัดนี้มีความสัมพันธ์สูงในทางลบกับเอกลักษณ์ด้านจริยธรรมการวิจัย และยังแสดงถึงความตรงในเชิงการเพิ่มอำนาจการทำนายอีกด้วย