น้ำเสียชุมชน
Main Article Content
บทคัดย่อ
น้ำเสียชุมชนนั้นเกิดขึ้นจากกิจกรรมหลายกิจกรรมจึงทำให้ปริมาณและคุณลักษณะของน้ำเสียมีความแตกต่างกันออกไป ระบบรวบรวมน้ำเสียที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันแบ่งออกเป็น 2 แบบ คือ ระบบท่อรวม คือ ระบบที่ใช้ท่อระบายน้ำเสียและน้ำฝนร่วมกัน น้ำเสียและน้ำฝนจะถูกส่งไปยังระบบบำบัดน้ำเสียก่อนปล่อยลงสู่แหล่งน้ำธรรมชาติ และระบบท่อแยกเป็นระบบที่แยกท่อระบายน้ำเสียและท่อระบายน้ำฝนออกจากกันจะมีเพียงน้ำเสียเท่านั้นที่ถูกส่งเข้าระบบบำบัดน้ำเสีย
ระบบบำบัดน้ำเสียในประเทศไทยมีทั้งหมด 101 แห่งอยู่ในการดูแลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นระดับเทศบาล 87 แห่ง องค์การบริหารส่วนจังหวัด 1 แห่ง องค์การบริหารส่วนตำบล 2 แห่ง เมืองพัทยา 2 แห่ง จังหวัดสมุทรปราการ 1 แห่ง และกรุงเทพมหานคร 8 แห่ง ระบบบำบัดน้ำเสียรวมที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทยนิยมใช้มากที่สุด ได้แก่ ระบบบำบัดบ่อผึ่ง (Oxidation pond) เนื่องจากเป็นระบบบำบัดที่ทำการเดินระบบได้ง่าย ไม่ซับซ้อน ไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องจากการเดินระบบบำบัด แต่ต้องการพื้นที่ในการสร้างบ่อบำบัดมาก ระบบบำบัดน้ำเสียรวมที่ได้ความนิยมรองลงมา ได้แก่ ระบบบำบัดน้ำเสียแบบตะกอนเร่งประเภทคลองวนเวียน (Oxidation Ditch : OD) ซึ่งมีประสิทธิภาพในการบำบัดสูง และสามารถบำบัดสารประกอบไนโตรเจนได้ดี แต่มีค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างและเดินระบบสูงใช้พื้นที่มากกว่าระบบตะกอนเร่งประเภทอื่น และผู้ควบคุมระบบจะต้องมีความรู้ความเข้าใจระบบเป็นอย่างดี
Article Details
|
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร การอาชีวศึกษาภาคกลาง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการอาชีวศึกษาภาคกลางหากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง ไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษาแต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วน สมบูรณ์ สงวนสิทธิ์ โดย สถาบันการอาชีวศึกษาภาคกลาง 4 ที่ตั้ง 90 ถนนเทศา ตำบลพระปฐมเจดีย์ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม โทรศัพท์ 034 242 856 , โทรสาร 034 242 858 ISSN : 3056-9176 (print) ISSN : 2985-2382 (online) |
เอกสารอ้างอิง
กรมควบคุมมลพิษ. (2560). คู่มือระบบบำบัดน้ำเสียชุมชน. ค้นเมื่อ พฤษภาคม 22, 2562, จาก http://www.oic.go.th/FILEWER CABINFOCENTER3/DRAWE R05 6/GENERAL/DATA0000/00000973.PDF
มั่นสิน ตัณฑุลเวศม์. (2541). คู่มือการเก็บตัวอย่างน้ำเสียชุมชน. กรุงเทพฯ: กรมควบคุมมลพิษ.
ศตพล มุ่งค้ำกลาง จำลอง โพธิ์บุญ และวิสาขา ภู่จินดา. (2556, กรกฎาคม-ธันวาคม). ระบบบำบัดน้ำเสียที่เหมาะสมสำหรับการจัดการน้ำเสียชุมชนขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่น. การจัดการสิ่งแวดล้อม, 9, (2), หน้า 1-24.
สันทัด ศิริอนันต์ไพบูลย์. (2549). ระบบบำบัดน้ำเสีย การเลือกใช้การออกแบบการควบคุมและการแก้ไขปัญหา. กรุงเทพฯ: ท้อป.
สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2538). โครงการศึกษาเพื่อจัดลำดับความสำคัญการจัดน้ำเสียชุมชน. กรุงเทพฯ: บริษัทซีเทค อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด.
สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2562). รายงานสถานการณ์คุณภาพสิ่งแวดล้อม พ.ศ.2562. รายงานผลการวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
สุรีย์ บุญญานุพงศ์ และณัษฐพงศ์ วรรณวิจิตร. (2551). คู่มือการจัดการน้ำเสีย. ค้นเมื่อ พฤษภาคม 23, 2562, จาก http://www.sri.cmu.ac.th/~srilocal /water/mainpage.htm
Global Water Pathogen Project. (2019). Activated Sludge. Retrieved May 22, 2019, Form https:// www.semanticscholar.org /paper/GLOBAL-WATER-PATHOGEN-PROJECT-PART-FOUR.-MANAGEMENT-SLUDGENaughton/769daa0b3033b4a071c30cec 0399689428/figure/
Metcalf & Eddy. (2003). Wastewater Engineering: Treatment and Reuse. (4th ed.) .New York: McGraw-Hill.
US EPA. (2005). Guidelines for carcinogen risk assessment and supplemental guidance for assessing susceptibility from early-life exposure to carcinogens. Guidelines for carcinogen risk assessment.
Weber, K.P. (2016). Microbial Community Assessment in Wetlands for Water Pollution Control : PastPresent, and Future Outlook. Retrieved May 23, 2019, Form https://www.mdpi.com/2073-4441/8/11/503