การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท วิชาเขียนแบบแม่พิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์ เรื่องการเขียนภาพสามมิติ ของนักศึกษาระดับปริญญาเทคโนโลยีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีแม่พิมพ์ วิทยาลัยเทคนิคชัยนาท สถาบันการอาชีวศึกษาภาคกลาง 2
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาเขียนแบบแม่พิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์ เรื่องการเขียนภาพสามมิติของนักศึกษาระดับปริญญาเทคโนโลยีบัณฑิต ที่เรียนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท ให้สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนวิชาเขียนแบบแม่พิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์ เรื่อง การเขียนภาพสามมิติของนักศึกษาระดับปริญญาเทคโนโลยีบัณฑิตที่เรียนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท 3) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาที่มีต่อการเรียนวิชาเขียนแบบแม่พิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์เรื่องการเขียนภาพสามมิติที่เรียนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักศึกษาระดับปริญญาเทคโนโลยีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีแม่พิมพ์ ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2559 ที่ได้มาด้วยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) จำนวน 13 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการเรียน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามความคิดเห็นของนักศึกษาที่มีต่อวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย () ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) การทดสอบค่า one sample t – test และ t – test for dependent sample
ผลการวิจัยพบว่า
1) ผลการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาเขียนแบบแม่พิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์ เรื่องการเขียนภาพสามมิติ ของนักศึกษาระดับปริญญาเทคโนโลยีบัณฑิตที่เรียนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนร้อยละ 81.23 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
2) ผลการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนวิชาเขียนแบบแม่พิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์ เรื่องการเขียนภาพสามมิติ ของนักศึกษาระดับปริญญาเทคโนโลยีบัณฑิตที่เรียนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท พบว่าคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนวิชาเขียนแบบแม่พิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
3) ผลการศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาที่มีต่อ การเรียนวิชาเขียนแบบแม่พิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์เรื่อง การเขียนภาพสามมิติที่เรียนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท พบว่านักศึกษามีความคิดเห็นโดยภาพรวมอยู่ในระดับเห็นด้วยมากที่สุด และแต่ละด้าน ได้แก่ ด้านบรรยากาศในชั้นเรียนด้านการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน และด้านประโยชน์ที่ได้รับจากการเรียนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท อยู่ในระดับเห็นด้วยมากที่สุดทุกด้าน
Article Details
|
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร การอาชีวศึกษาภาคกลาง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการอาชีวศึกษาภาคกลางหากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง ไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษาแต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วน สมบูรณ์ สงวนสิทธิ์ โดย สถาบันการอาชีวศึกษาภาคกลาง 4 ที่ตั้ง 90 ถนนเทศา ตำบลพระปฐมเจดีย์ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม โทรศัพท์ 034 242 856 , โทรสาร 034 242 858 ISSN : 3056-9176 (print) ISSN : 2985-2382 (online) |
เอกสารอ้างอิง
2. โกสุม สุขสมัย. (2546) การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย เรื่องการเขียนสะกดคำของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ที่สอนด้วยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิทและสอโดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะ . มหาวิทยาลัยศิลปากร.กรุงเทพฯ.
3. จีระศักดิ์ นุ่นปาน. (2553) ผลของการจัดการเรียนรู้ด้วยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิทร่วมกับการใช้แบบฝึกเสริมทักษะที่มีต่อความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (หลักสูตรและการสอน) มหาวิทยาลัยทักษิณ.
4. นัคสวรรย์ ศรีจันทร์. (2545) การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องการคูณและการหารของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่สอนด้วยวิธีสอนโดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิท และวิธีสอนตามคู่มือครู . มหาวิทยาลัยศิลปากร.กรุงเทพฯ.
5. เพ็ญนภา ขุนโหร. (2543) การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทยเรื่องอักษรไทยและหลักการเขียนตัวอักษรที่สอนด้วยชุดการสอนมินิคอร์สและวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิทของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 . มหาวิทยาลัยศิลปากร กรุงเทพฯ.
6. มาเรียม นิลพันธุ์. (2547) วิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. เอกสารประกอบการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์
7. วรรณี ภิรมย์คำ. (2546) การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่องคำและความสัมพันธ์ของคำ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่สอนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซัทกับวิธีสอนแบบปกติ .มหาวิทยาลัยศิลปากร กรุงเทพฯ.
8. วัชรา เล่าเรียนดี. (2547). เทคนิควิธีการจัดการเรียนรู้สำหรับครูมืออาชีพ.นครปฐม. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
9. วิชชุนี รัตนะ. (2555). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ โดยใช้วิธีการสอนแบบเอ็กซ์พลิซิทร่วมกับการใช้แบบฝึกเสริมทักษะ ของนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยทักษิณ.
10. วิธาดา สินประจักษ์ผล. (2542). การสอนอย่างมีประสิทธิภาพ. วารสารวิชาการ ปีที่ 2 ฉบับที่ 5 (พ.ค.2542) หน้า 51-61. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพฯ.
11. สุจริต เพียรชอบ และ สายใจ อินทรัมพรรย์. (2538) วิธีสอนภาษาไทยระดับมัธยมศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3 โรงพิมพ์พิมพ์ลักษณ์ : กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.