อิทธิพลของกระแสไฟเชื่อมในการเชื่อมมิกต่อสมบัติรอยต่อ ระหว่างเหล็กกล้าคาร์บอนเกรด SS 400 กับเหล็กกล้าไร้สนิมเกรด 430

บทคัดย่อ

บทความนี้มีจุดประสงค์  เพื่อศึกษาอิทธิพลของกระแสไฟเชื่อมในการเชื่อมมิกต่อสมบัติรอยต่อระหว่างเหล็กกล้าคาร์บอนเกรด  SS  400  กับเหล็กกล้าไร้สนิมเกรด  430  โดยใช้กระแสเชื่อม  4  ระดับ  คือ  90, 100, 110  และ 120  A  ผลการทดลองจากการตรวจสอบมหภาคทุกกระแสไฟเชื่อม  ความเร็วในการเชื่อม  400  มม./นาที แก๊สปกคลุม  Ar80% + CO₂20%  ที่กระแส  110  A จะให้แนวเชื่อมที่มีลักษณะการซึมลึกดี  ผิวรอยเชื่อมเป็นเกร็ดสวยงาม เหมาะสมต่อการเชื่อมที่สุด  การเชื่อมด้วยกระแส 100  –  120  A  แนวเชื่อม  มีความแข็งแรงมากกว่าชิ้นทดสอบเหล็ก SS400  เนื่องจากจุดขาดของชิ้นทดสอบแรงดึงไม่ได้ขาดที่บริเวณรอยเชื่อม  แต่ขาดบริเวณขอบพื้นที่กระทบร้อน (HAZ)  บนเนื้อเหล็ก  SS  400  โดยที่กระแส  110  A อิทธิพลของความร้อนส่งผลต่อโครงสร้างของชิ้นงานทำให้ได้ค่ารับแรงดึงสูงสุดที่  448  MP  ซึ่งจากการศึกษาพบว่า  ตัวแปรการเชื่อมดังกล่าวส่งผลต่อการหลอมละลาย  และการถ่ายโอนน้ำโลหะระหว่างลวดเชื่อมกับชิ้นงานโดยกระแสไฟช่วยให้การอาร์กมีความสมบูรณ์  กระแสไฟต่ำส่งผลต่อความแข็งแรงของแนวเชื่อม  เนื่องจากการหลอมละลายไม่สมบูรณ์ทำให้การขาดของชิ้นงานทดสอบแรงดึงจะขาดตรงบริเวณขอบแนวเชื่อมและให้ค่ารับแรงดึงต่ำสุดไม่จะขาดตรงบริเวณขอบแนวเชื่อมและให้ค่ารับแรงดึงต่ำสุดไม่เหมาะกับการเชื่อมทุกกระแสไฟเชื่อมจะให้ค่าความแข็งที่ใกล้เคียงกันโดยพบว่าบริเวณแนวเชื่อมจะให้ค่าความแข็งมากกว่าบริเวณอื่น  และค่าความแข็งบริเวณ  HAZ  ของชิ้นงาน  AISI  430การเชื่อมทุกกระแสไฟเชื่อมจะให้    ค่าความแข็งที่ใกล้เคียงกันโดยพบว่าบริเวณแนวเชื่อมจะให้ค่าความแข็งมากกว่าบริเวณอื่น  และค่าความแข็งบริเวณ  HAZ  ของชิ้นงาน  AISI  430  มีค่าความแข็งมากกว่าบริเวณ  HAZ  ของชิ้นงาน  SS  400  และความแข็งใกล้เคียงกับแนวเชื่อม  โดยค่าความแข็งของแนวเชื่อมที่ได้มากที่สุดอยู่ที่  309