การพัฒนาทักษะการฟังและการพูดภาษาจีน หน่วยการเรียนรู้ การซื้อสินค้า (买东西) โดยใช้สถานการณ์จำลอง ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
The Development of Listening and Speaking Skills in the Learning in the Unit of Purchasing Products for Prathomsuksa 4 Students using Simulation.
คำสำคัญ:
ทักษะการฟัง, ทักษะการพูด, สถานการณ์จำลองบทคัดย่อ
ABSTRACT
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) พัฒนาการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองหน่วยการเรียนรู้ การซื้อสินค้า ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 70/70 2) เปรียบเทียบทักษะการฟังภาษาจีนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เทียบกับเกณฑ์ร้อยละ 70 3) เปรียบเทียบทักษะการพูดภาษาจีนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เทียบกับเกณฑ์ร้อยละ 70 โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงทดลองขั้นต้นกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4/1 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนชุมชนบ้านจอก (คอนสวรรค์วิทยากร) ศูนย์เครือข่ายพัฒนาคุณภาพการศึกษานครกาหลง 1 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิเขต 1 จำนวนนักเรียน 32 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่มเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แผนการจัดการเรียนรู้หน่วยการเรียนรู้การซื้อสินค้า 2) แบบทดสอบทักษะการฟังภาษาจีน 3) แบบทดสอบทักษะการพูดภาษาจีน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้หน่วยการเรียนรู้ การซื้อสินค้าโดยใช้สถานการณ์จำลอง ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 มีค่าเท่ากับ 87.62/80.00 2) ทักษะการฟังภาษาจีน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลอง หลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ทักษะการพูดภาษาจีน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลอง หลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : ชุมนุม สหกรณ์ฯ.
จินตนา วิเศษจินดา. (2561). แนวทางการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. กรุงเทพฯ : คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เฉลิม ทองนวล. (2557). คู่มือพัฒนาการเรียนและการสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร: ไฮเอ็ด พับลิชชิ่ง.
ณัฐวดี ธรรมเดชะ. (2559). ผลการใช้เทคนิควาดภาพตามค้าบอกเพื่อเสริมสร้างความสามารถด้านการฟัง ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนแจ้ห่มวิทยา จังหวัดลำปาง.ปริญญาศึกษา ศาตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ทิศนา แขมมณี. (2562). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 23 .กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรียานุช ทองเกลี้ยง. (2562). ผลการใช้แบบฝึกประกอบภาพยนตร์ทีมีต่อการฟังภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. ค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปรียาพร ทิพยสุข. (2564). การพัฒนาทักษะด้านการพูดภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5โดยจัดการเรียนรู้แบบสถานการณ์จำลองเป็นฐาน. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(3), 116-123.
ฤทัยรัตน์ ศรีพวงมาลัย. (2561). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ด้านการฟังภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยการจัดการ เรียนรู้ผ่านพอดคาสต์ของนักเรียนชันประถมศึกษาปีที่ 6โรงเรียนหนองกุงศาลานาเที่ยงวิทยากร. ค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ภูเทพ ประภากร. (2560). การพัฒนาทักษะการฟังและการพูด ภาษาจีนกลางโดยใช้กิจกรรมส่งเสริมความ ร่วมมือ ในชั้นเรียนของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาจีน. มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
วรดา ไชยพิมพ์. (2565). การพัฒนาทักษะการฟัง ทักษะการพูด และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาจีนตามแนว การสอนภาษาเพื่อการสื่อสารร่วมกับเทคนิคเพื่อนคู่คิดของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่3. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาหลักสูตรและการสอน วิทยาลัยครุศาสตร์มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
วิภาวี ไชยทองศรี. (2563). การพัฒนาความสามารถด้านการฟัง-พูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยการใช้สถานการณ์จำลองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3.วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 8(1), 120-136.
ศิริรัตน์ กลยะณี. (2558). ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการพูด. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 1(1),น. 17–30.
สมเกียรติ อินทสิงห์. (2559). การศึกษาทางเลือก: หลักสูตรและการเรียนการสอนที่เน้นความแตกต่างระหว่าง บุคคล. วารสารวิชาการ Veridian E –Journal, Silpakorn University 9, 2 (พ.ค. - ส.ค. 2559), 1188-1206.
แสงระวี ดอนแก้วบัว. (2558). ภาษาศาสตร์สำหรับครูสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตร. ตามหลักสูตร แกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
อัญชลิการ์ ขันติ. (2562). การใช้กิจกรรมสถานการณ์จำลองเพื่อส่งเสริมความสามารถในการฟังและการพูดภาษาจีนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. เชียงใหม่ : คณะศึกษาศาสตร์
อาภัสรา สังขวาสี. (2564). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพปีที่1โดยใช้การเรียนรู้แบบทีมเป็นฐาน (Team-Based Learning). ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิตสาขาวิชาวิทยาการทางการศึกษาและการจัดการเรียนรู้มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Scott, R. (1981). “Speaking”. in Communication in the Classroom. Longman Group.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารวิชาการศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
