ผลของรูปแบบการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในชุมชน ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน จังหวัดชัยภูมิ
The results of a long-term care model for community-dependent elderly people of village health volunteers Chaiyaphum Province
คำสำคัญ:
การดูแลระยะยาว, ผู้สูงอายุ, ภาวะพึ่งพิง, อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของรูปแบบการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในชุมชนของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน จังหวัดชัยภูมิ โดยใช้วิธีการวิจัยแบบกึ่งทดลองเชิงปริมาณกลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน จำนวน 56 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบแบบเจาะจงกลุ่ม จำนวน 3 กลุ่ม กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างด้วยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป G*power กำหนดแบบทิศทาง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ รูปแบบการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในชุมชนของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน และ แบบสอบถาม มีทั้งหมด 4 ด้าน ได้แก่ 1) ข้อมูลทั่วไป 2) ความรู้ในการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในชุมชน 3) ทัศนคติในการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในชุมชน และ4) พฤติกรรมในการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในชุมชน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา คือ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน คือ Wilcoxon Signed Ranks Test ผลการวิจัยพบว่า ผลการนำใช้รูปแบบการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในชุมชนของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ภายหลังการทดลองกลุ่มตัวอย่างมีความรู้ใน การดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในชุมชน ทัศนคติในการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในชุมชน และพฤติกรรมในการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในชุมชน สูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.001)
เอกสารอ้างอิง
นงนุช หอมเนียม, สุภาพร มะรังสี และดลนภา จิระออน. (2565) ผลของโปรแกรมการพัฒนาศักยภาพอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ในการ
ดูแลผู้ป่วยติดบ้าน ติดเตียง ตำบลชุมเห็ด อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลอุดรธานี. 30(3): 460-470.
เนติยา แจ่มทิม, สินีพร ยืนยง และปุรินทร์ ศรีศศลักษณ์. (2559) ผลของโปรแกรมการเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุ ตำบลสนามชัย อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข. 25(3): 108-119.
ประกายมาศ ดอกหอม, ทิพวัลย์ ไชยวงศ์ และสัณหวัช ไชยวงศ์. (2565). ประสิทธิผลของโปรแกรมการสร้างเสริมการรับรู้ความสามารถแห่งตนต่อความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอจุน จังหวัดพะเยา. วารสารสาธารณสุขล้านนา. 18(1), 58-67.
ระเบียบกระทรวงสาธารณสุข พ.ศ. 2566” (2566, 23 พฤศจิกายน). (ราชกิจจานุเบกษา). เล่มที่ 140 ตอนพิเศษ 295ง. หน้า 7.
ลัฆวี ปิยะบัณฑิตกุล และณัฏฐ์ชานันท์ วงค์ชาลี. (2565) การพยาบาลสุขภาพชุมชน 1. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ศิราณี ศรีหาภาค, วัชรี อมรโรจน์วรวุฒิ, ณรงค์ คําอ่อน, พัฒนี ศรีโอษฐ์, พลอยลดา ศรีหานู, ทิพวรรณ ทับซ้าย. (2564) สถานการณ์ ปัญหา และความต้องการการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในชุมชนภายใต้กองทุนระบบการดูแลระยะยาว จังหวัดขอนแก่น. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9. 15(36): 44-62.
สัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์, ไพบูลย์ สุริยะวงศ์ไพศาล, วิชช์ เกษมทรัพย์, วิชัย เอกพลากร, และ บวรศม ลีระพันธ์. (2561). โครงการวิจัยเพื่อพัฒนาระบบการ ดูแลระยะยาว (Long-term care) สำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง ภายใต้ระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: ดีเซมเบอรี่
สุดา หันกลาง. (2562) การดูแลผู้สูงอายุกลุ่มเปราะบางในชุมชนเพื่อสุขภาวะที่ยั่งยืน. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ สสอท. 1(1): 1-17.
สุวิมลรัตน์ รอบรู้เจน. (2560) การพัฒนารูปแบบการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุ สำหรับผู้ดูแลผู้สูงอายุ อำเภอวารินชําราบ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์. 9(3): 57-69.
สำนักงานวิจัยและพัฒนากำลังคนด้านสุขภาพ. (2563). การดูแลระยะยาวเพื่อภาวะพึงพิงอย่างมีคุณภาพในสังคมไทย. นนทบุรี: หจก.ภาพพิมพ์ จำกัด.
สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข. (2561). แนวทางปฏิบัติ เรื่อง การรับเงิน การเก็บรักษาเงิน และการจ่ายเงินค่าบริการสาธารณสุขสำหรับการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวที่มีภาวะพึ่งพิงและค่าบริการสาธารณสุขจากกองทุนพลักประกันสุขภาพในระดับดับท้องถิ่นหรือพื้นที่ของหน่วย บริการในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข. สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2566. จาก https://dhes.moph.go.th/wp-content/uploads/2022/ 05/%E0%B8%84%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%20LTC%20%E0%B8%89%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%9A%E0%B8%B9%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B9%8C%2061%20Web%20%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%202.pdf
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564) บทสรุปสำหรับผู้บริหาร การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทยพ.ศ. 2564. กรุงเทพฯ. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2566. จาก https://www.nso.go.th/nsoweb/storage/survey_detail/2023/20230731140458_26870.pdf
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). ผู้สูงอายุ จังหวัดชัยภูมิ. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2566. จาก https://app.powerbi.com/view?r=eyJrIjoiZGE2M2ZjZmQtNDIwMi00OWQzLWEwZjMtM2YxZjFiOGY1MTQyIiwidCI6ImY2NGQzMTgzLTc2OTEtNGZjYi1hNWVmLTM5ZWJjMDgyYmZmOSIsImMiOjEwfQ%3D%3D
อัญชิษฐฐา ศิริคำเพ็ง และภักดี โพธิ์สิงห์. (2560). การดูแลผู้สูงอายุระยะยาวที่มีภาวะพึ่งพึงในยุคประเทศไทย 4.0. Dhammathas Academic Journal. 17(3): 235-243.
Best, J. W. (1977) Research in Education. New Jersey: Prentice hall Inc.
Cronbach LJ. (1951) Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika.16: 297-334.
Bloom BS. (1964) Taxonomy of educational objectives: The classification of educationalobjectives. Handbook I: The cognitivedomain. New York: McKay.
Hambleton RK. (1980) Test score validity and standard-setting methods. In R. A. Berk (Ed.),Criterion-referenced measurement: The state of the art. Baltimore: The John Hopkins University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.