การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับภาวะสมาธิสั้นในเด็ก ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2556 – 2565

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับภาวะสมาธิสั้นในเด็ก เพื่อเสนอรูปแบบวิธีการปรับปรุงหรือส่งเสริมเด็กที่มีภาวะสมาธิสั้นอย่างเหมาะสม ใช้ฐานข้อมูล TDC (Thai Digital Collection) ค้นหางานวิจัยย้อนหลัง ตั้งแต่ปี 2556 – 2565 ผ่านเกณฑ์ตรวจคุณภาพงานวิจัยด้วยแบบตรวจสอบคุณภาพ พบว่ามีงานวิจัยที่ผ่านเกณฑ์ทั้งหมด 19 ชิ้น จาก 11 มหาวิทยาลัยทั่วประเทศ เครื่องมือที่นำมาใช้ในการคัดกรองกลุ่มตัวอย่างที่พบมากที่สุดร้อยละ 40.9 คือการวินิจฉัยโดยแพทย์ รองลงมาร้อยละ 22.7 คือ SNAP-IV ตัวแปรต้นที่พบมากที่สุดร้อยละ 15.8 คือกิจกรรมเพื่อส่งเสริมการคิดเชิงบริหาร ตัวแปรตามที่พบมากที่สุดร้อยละ 21.7 คือการคิดเชิงบริหาร และรองลงมาร้อยละ 17.4 คือ พฤติกรรมตั้งใจจดจ่อกับการเรียนและทำงาน และร้อยละ 8.7 คือพฤติกรรมก้าวร้าว และแสดงพฤติกรรมอย่างมีสมาธิ การออกแบบงานวิจัยที่พบมากที่สุดร้อยละ 36.8 คือ One Group Pretest – Posttest Design วิธีการได้มาซึ่งกลุ่มตัวอย่างที่พบมากที่สุดร้อยละ 94.7 คือการเลือกแบบเจาะจง โดยมีขนาดของกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 31.6 ระหว่าง 16 – 25 ตัวอย่าง มีระเวลาที่ใช้ในการเก็บข้อมูลมากที่สุดร้อยละ 42.1 ระหว่าง 11 – 15 ชั่วโมง รูปแบบวิธีการปรับปรุงหรือส่งเสริมเด็กที่มีภาวะสมาธิสั้นที่เหมาะสมมากที่สุดคือการพัฒนาความสามารถคิดเชิงบริหารในด้านการยับยั้งและการควบคุมความสนใจ เพื่อที่จะสามารถจัดการกับพฤติกรรมที่ขาดสมาธิในการกำกับควบคุมตนเองและการยับยั้งชั่งใจของเด็กที่มีภาวะสมาธิสั้น