ศึกษารูปแบบของกุศลกรรมกับการได้เอตทัคคะของพระอริยบุคคล ในพระพุทธศาสนาเถรวาท

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ข้อ คือ 1) เพื่อศึกษากุศลกรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท 2) เพื่อศึกษาการได้รับเอตทัคคะของพระอริยบุคคลในพระพุทธศาสนาเถรวาท 3) เพื่อศึกษารูปแบบและหมวดหมู่ของกุศลกรรมกับการได้เอตทัคคะของพระอริยบุคคลในพระพุทธศาสนาเถรวาท ซึ่งการวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาข้อมูลจากคัมภีร์พระพุทธศาสนา คือ พระไตรปิฏก อรรถกถา งานวิจัย และเอกสารต่างๆ นํามาวิเคราะห์ และบรรยายโดยวิธีการพรรณนา แล้วจึงนําไปตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญ ผลของการวิจัยพบว่ากรรมทางพระพุทธศาสนา หมายถึง การกระทําที่ทําด้วยเจตนา อันมีพื้นฐานมาจากกิเลส แสดงออกทางกาย ทางวาจา และทางใจ มีทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว อริยบุคคล คือ ผู้ทรงคุณวิเศษ ผู้บรรลุธรรมในพระพุทธศาสนาอันประกอบด้วยบุคคล 4 จําพวก คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ เอตทัคคะ หมายถึง ตําแหน่งของผู้ได้รับการยกย่องจากพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า เป็นผู้เลิศในทางด้านใดทางด้านหนึ่งเป็นพิเศษ การตั้งไว้ในเอตทัคคะนี้ ย่อมได้ด้วยเหตุ 4 ประการ คือ 1) ด้วยการเกิดเรื่องขึ้น 2) ด้วยการมา 3) ด้วยเป็นผู้ช่ำชองชํานาญ 4) ด้วยเป็นผู้ยิ่งด้วยคุณ โดยรูปแบบและหมวดหมู่ของกุศลกรรมกับการได้เอตทัคคะของพระอริยบุคคลในพระพุทธศาสนาเถรวาทนั้น แบ่งเป็นการสร้างกุศลกรรมประเภทต่างๆ อย่างอุกฤษฎ์ โดยมีทานเป็นพื้นฐานของกุศลกรรมทั้งปวง การทํากุศลกรรมนั้นต้องกระทําอย่างต่อเนื่อง เมื่อสั่งสมอย่างมากพอในนิสัยวาสนาแล้ว จิตอันเป็นกุศลย่อมนําไปสู่สุคติทั้งในโลกนี้และโลกหน้าจนถึงบรรลุธรรมวิเศษสูงสุด ดํารงอยู่ในฐานะเอตทัคคะผู้เป็นเลิศแห่งบวรพระพุทธศาสนาได้ในที่สุด กรรมเป็นเจตนาอันจัดเป็นกุศลกรรมที่กระทําแล้วในอดีตกาล ยังผลให้ได้รับการยกย่องในการเป็น “เอตทัคคะ” ของพระอริยบุคคลในทางพระพุทธศาสนาที่มีแบบอย่างมาจากเอตทัคคะผู้ได้รับการยกย่องว่า เป็นเลิศในกาลก่อนจากพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ท่านล้วนต่างต้องสร้างกุศลกรรมในด้านต่างๆ อย่างยิ่งยวด จนเข้าสู่การได้รับการรับรองจากพระบรมศาสดา ความสําเร็จสู่การเป็นเอตทัคคะได้นั้นต้องบําเพ็ญความดี แล้วปรารถนาตั้งใจในด้านนั้นอย่างแรงกล้า อันประกอบด้วยกุศลกรรมแล้ว ย่อมยังให้บรรลุถึงความเป็นเอตทัคคะในบวรพระพุทธศาสนาด้วยประการฉะนี้