ปัญหาทางกฎหมายในการนำตัวผู้ติดยาเสพติดที่มีความผิดปกติทางจิตจากการใช้ยาเสพติดเข้ารักษาตามพระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ. 2551

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีในการป้องกันสังคม การควบคุมผู้ป่วยจิตเวชในสังคม และวิเคราะห์มาตรการทางกฎหมาย เกี่ยวกับการควบคุมผู้ป่วยจิตเวชในต่างประเทศและประเทศไทย วิเคราะห์การนำตัวผู้ติดยาเสพติดที่มีความผิดปกติทางจิตจากการใช้ยาเสพติดเข้ารักษา ผลการวิจัยพบว่า พระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ. 2551 มาตรา 3 ไม่ได้นิยาม “ความผิดปกติทางจิต” ครอบคลุมอาการผิดปกติของจิตใจที่เกิดจากสุรา และความผิดปกติทางจิตจากผู้ติดยาเสพติดให้โทษที่มีระยะเวลานานแต่อย่างใด ส่วนมาตรา 23 ไม่ได้บัญญัติหน้าที่ของผู้ปกครอง บิดา มารดา และผู้ดูแลของผู้ป่วยจิตเวชให้มีหน้าที่ในการควบคุมดูแลผู้ป่วยจิตเวช บทความนี้จึงนำเสนอแนวทางในการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ. 2551 มาตรา 3 ให้ครอบคลุมอาการผิดปกติของจิตใจที่เกิดจากผู้ติดยาเสพติดให้โทษด้วยการนำตัวผู้ติดยาเสพติดในระยะเวลานานที่เป็นผู้ป่วยจิตเวชเข้ารับการรักษาควบคู่กับการบำบัดผู้ติดยาเสพติด ทั้งเพิ่มเติมมาตรา 23 วรรคสองให้ผู้ปกครองดูแลผู้ป่วยจิตเวชมีหน้าที่ต้องแจ้งแก่เจ้าพนักงานของรัฐเพื่อนำตัวผู้ป่วยนั้นเข้ารับการรักษาบำบัด และแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 50/2 เป็นบทกำหนดโทษแก่ผู้ที่ฝ่าฝืนไม่แจ้งข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการนำตัวผู้ป่วยเข้ารับการรักษาด้วย