Self-Reliance in Laos and China Innovate Poverty Reduction Cooperation Project in Xor, Village Sangthong District, Vientiane Capital, Lao PDR
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) Self-Reliance in Laos and China Innovate Poverty Reduction Cooperation Project; 2) Factors relationships to the self-reliance. Also, a set of questionnaires was used for data collection administered with 203 households. Obtained data were analyzed by using descriptive statistics and step by step analysis.
The results revealed that:
1. The Self-Reliance in Laos and China Innovate Poverty Reduction Cooperation Project. For the self-reliance, most of the respondents could be self-reliant in terms of economy most. As the respondents had a high level ( = 4.01, S.D. = 0.45). This was followed by natural resources/environment and social self-reliance, the respondents had a high level ( = 3.86, S.D. = 0.46). And, the last was followed by social self-reliance, the respondents had a high level ( = 3.63, S.D. = 0.47).
2. The most factors relationships to economic self-reliance, there were perception of problems solving guidelines, participation in the development policies and saving. Also, savings, household production area, perception of problems solving guidelines, participation in the development policies, participation in social activities and number of household workforce were relationships factors with the social self-reliance. And, the household production area was relationships factors to the natural resources/environment self-reliance.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์References
กมลวรรณ ตรีชั้น. (2558). การดำเนินชีวิตโดยการพึ่งตนเองตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในโครงการชั่งหัวมันตามพระราชดำริกรณีศึกษา: เกษตรกรบ้านหนองคอไก่ อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 8, 1114-1125.
วชิรวัชร งามละม่อม. (2559). ทฤษฎีการมีส่วนร่วม. เข้าถึงได้จาก http://learningofpublic.blogspot.com/2016/02/blog-post_79.html
สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2550). ทฤษฎีและกลยุทธ์การพัฒนาสังคม. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Ministry of Agriculture and Forestry. (2017, 26 November). Decree of Prime Minister of Laos No. 348/PM. The standards of freedom from suffering and standards of development.
Ministry of Agriculture and Forestry. (2021). Summary of the establishment of rural and cooperative development operations for the year 2021 and the direction of the plans for 2022. Laos: Vientiane Capital, Laos.
Natsupha, C. (2001). The concept of community economy presented theoretically in different social contexts. Bangkok: Amarin Printing & Publishing.
Puangngam, K. (2007). Thai local government. Bangkok: Winyuchon Publication House.
Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York: Harper and Row Publications.