The Model of Cremation Arrangements According to Theravada Buddhist Philosophy in Roi Et Province
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were; 1) to study of the concept and principles of cremation arrangement in Thai society, 2) to analyze of Theravada Buddhist philosophy related to cremation ceremonies in Roi Et Province, 3) to integrate of Theravada Buddhist philosophy in cremation arrangements in Roi Et Province, and 4) to offer the knowledge and the unique cremation arrangement models according to Theravada Buddhist philosophy. This research is qualitative research by studying data from Tripitaka, academic documents on Buddhism, and related research. The key informants are 15 qualified monks. The research instrument is an in-depth interview, and the research results are presented using a descriptive analytical method.
The results revealed that:
1. The main concepts of cremation in Thai society are 3: 1) the dedication of merit to the deceased person, 2) the belief in life after death, and 3) the continuation of local traditions in various ceremonies, such as the rice-giving festival and the 12 customs of the Isan people.
2. In addition, the important Theravada Buddhist philosophy is the 6 directions, which define the duties that people should perform towards each other, the 4 principles of faith, which emphasize belief in karma and the results of karma, and the 3 merit-making objects, which are guidelines for making merit, namely giving alms, keeping the precepts, and practicing meditation.
3. The results of the integration show that cremation ceremonies in Roi Et Province emphasize making merit and dedicating merit to the deceased according to the duties of children and grandchildren according to the 6 directions, and give importance to showing respect to the deceased according to the 4 principles of faith. In this regard, cremation ceremonies in the present era emphasize giving alms more than keeping the precepts and practicing meditation, which reflects changes in social and religious rituals.
4. This research offers the TRI-BP Model, which consists of 3 components: Tradition, Ritual, and The Integration of Buddhist Philosophy, to explain the systematic approach to organizing cremation ceremonies in Roi Et Province, emphasizing the importance of preserving traditions and integrating Buddhist principles into ceremonies. The TRI-BP Model reflects the preservation of the essence of traditions that emphasize gratitude, making merit to promote merit, and creating unity in the community through organizing cremation ceremonies that are unique.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์References
ปราณี วงษ์เทศ. (2534). พิธีกรรมเกี่ยวกับการตายในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์ ปริ้นติ้งกรุ๊ฟ.
_______. (2534). พิธีกรรมเกี่ยวกับการตายในประเทศไทย. เอกสารประกอบการจัดนิทรรศการเรื่อง ประเพณีเกี่ยวกับชีวิต, ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร มหาวิทยาลัยศิลปากร, 17 ตุลาคม-6 พฤศจิกายน 2534. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งกรุ๊ฟ.
พระครูกาญจนกิจจารักษ์. (2564). การศึกษาวิเคราะห์การพัฒนามนุษย์สู่ความเป็นเทวดาตามหลักบุญกิริยาวัตถุ. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสุธีคัมภีรญาณ. (2559). บุญแจกข้าว: รูปแบบการแบ่งปันและสร้างความกตัญญูของชาวอีสาน. (รายงานการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเทพวิสุทธิเมธี (ปัญญานันทภิกขุ). (2535). หน้าที่ของคนฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ปฺ.อ.ปยุตฺโต). (2549). พุทธธรรม ฉบับปรับปรุงและขยายความ. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
พระมหาคํารบ ธมฺมธโร (หิรัญชาติ). (2547). มโนทัศนะเกี่ยวกับความตายใพระพุทธศาสนา: การศึกษาเชิงวิเคราะห์. (วิทยานิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
ฟื้น ดอกบัว. (2558). พุทธปรัชญาว่าด้วยการเวียนว่ายตายเกิดในพระพุทธศาสนา. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 11(3), 1-17.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
อภิสร มีผล. (2554). การศึกษาศรัทธาในฐานะปัจจัยเกื้อกูลต่อการเข้าถึงเป้าหมายของพระพุทธศาสนา. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.