แรงจูงใจในการเรียนสาขาวิชาภาษาไทยของนักศึกษาจีนในมหาวิทยาลัยคุนหมิง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับแรงจูงใจทั้งภายในภายนอกและภาพรวมในการเรียนสาขาวิชาภาษาไทยของนักศึกษาจีนในมหาวิทยาลัยคุนหมิง และ 2) ศึกษาแรงจูงใจภายในและภายนอกที่มีผลต่อแรงจูงใจในการเรียนสาขาวิชาภาษาไทยของนักศึกษาจีนในมหาวิทยาลัยคุนหมิง เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยคือนักศึกษาจีนในมหาวิทยาลัยคุนหมิง ที่กำลังศึกษาวิชาภาษาไทยในระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 1-4 จำนวน 140 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น โดยการศึกษาจากแนวคิด ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือเชิงพรรณนา ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า
1. แรงจูงใจภายในกับภายนอกในการเรียนสาขาวิชาภาษาไทยของนักศึกษาจีนในมหาวิทยาลัยคุนหมิง โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก
2. แรงจูงใจภายในและภายนอกที่มีผลต่อแรงจูงใจในการเรียนสาขาวิชาภาษาไทยของนักศึกษาจีนในมหาวิทยาลัยคุนหมิง ดังนี้ แรงจูงใจภายในมีตัวแปรอิสระที่มีอำนาจพยากรณ์ที่ดีที่สุดคือ ด้านความต้องการส่วนบุคคล มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยมีอำนาจพยากรณ์ร้อยละ 61.8 (R2 = 0.618) รองลงมาคือ ด้านความสนใจส่วนบุคคล สำหรับแรงจูงใจภายนอก ตัวแปรอิสระที่มีอำนาจพยากรณ์ที่ดีที่สุดคือ ด้านเศรษฐกิจ มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยมีอำนาจพยากรณ์ร้อยละ 66.0 (R2 = 0.66) รองลงมาคือ ด้านครอบครัว ส่วนด้านสถานศึกษา และด้านสังคม ไม่สามารถร่วมพยากรณ์แรงจูงใจในการเรียนสาขาวิชาภาษาไทยของนักศึกษาจีนในมหาวิทยาลัยคุนหมิงได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กนกพรรณ ธรรมสถิตสุข. (2565). ความคิดเห็นของนักศึกษาต่างชาติที่มีต่อหลักสูตรการสอนวิชาภาษาไทยพื้นฐาน: กรณีศึกษานักศึกษาชาวจีน มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 29(1), 239-255. https://sso04.tci-thaijo.org//index.php/abc/article/download/236840/175369
กฤตติกา เศวตอมรกุล. (2564). ภาษาที่น่าสนใจแห่งยุคสมัย. เข้าถึงได้จาก https://www.tcjapress.com/2021/11/07/chinese-language-as-a-world-language/
ชวิศา พิศาลวัชรินทร์ และกษมา สุวรรณรักษ์. (2563). การศึกษาแรงจูงใจของผู้เรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายในการเรียนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนกวดวิชา. วารสารสุทธิปริทัศน์, 34(110), 90-102. https://so05.tcithaijo.org/index.php/DPUSuthiparithatJournal/article/view/243721
ปริลักษณ์ กลิ่นช้าง และสุภาภรณ์ สุวรรณโอภาส. (2559). แรงจูงใจและกลวิธีการเรียนรู้ภาษาเยอรมันของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในภาคใต้ของไทย. วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 12(2), 35-70.
ภาณุเดช จริยฐิตินันท์. (2562). สภาพการเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทย. เข้าถึงได้จาก http://www.brmpeo.moe.go.th/schoolmapping/Article-Detail/18
มหาวิทยาลัยคุนหมิง. (2566). ข้อมูลจำนวนนักศึกษาจีนระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 1-4. เข้าถึงได้จาก https://english.kmust.edu.cn/
ยิ่นเฟย เฉิน. (2562). สภาพการเรียนภาษาไทยของนักศึกษาชาวจีน สาขาวิชาภาษาไทย ระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัย ณ มณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วัชรพล วิบูลยศริน. (2556). นวัตกรรมและการเรียนการสอนภาษาไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิทวัส เหล่ามะลอ. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของนักศึกษามหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจำปีการศึกษา 2562 โดยผ่านการคัดเลือกด้วยระบบ TCAS. (รายงานการวิจัย). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิโรจน์ กองแก้ว. (2564). ปัญหาการใช้ภาษาไทยของนักศึกษาจีนที่เรียนภาษาไทยเป็นวิชาเอกมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 15(2), 147-170. https://so08.tcithaijo.org/index.php/jhusocbru/article/view/506
ศยามล ศรสุวรรณศร. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อแรงจูงใจในการเลือกเรียนภาษาเกาหลีระดับมัธยมศึกษา และระดับมหาวิทยาลัยในเขตภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย. Chiang Mai University Journal of Humanities, 21(3), 152-176. https://cmudc.library.cmu.ac.th/frontend/Info/item/dc:165413
ศุภิกา นิรัติศัย. (2561). ทัศนคติ แรงจูงใจ และพฤติกรรมการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(2), 138-170. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/human_ubu/article/view/187135
สถานกงสุลใหญ่ ณ นครคุนหมิง. (2565). สถานกงสุลใหญ่ ณ นครคุนหมิง. เข้าถึงได้จาก https://kunming.thaiembassy.org/
สุมนทิพย์ วัฒนา. (2561). การศึกษาแรงจูงใจและกลยุทธ์การเรียนรู้ภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศของนักศึกษาปริญญาตรีชาวจีนในมหาวิทยาลัยวิจัยไทย. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
อรุณโรจน์ สอนเถื่อน. (2562). แรงจูงใจในการเลือกเรียนภาษาไทยของนักศึกษาชาวจีน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Huang, X. (2024). Motivation for choosing to study Thai among Chinese learners. Procedia of Multidisciplinary Research, 10(2), 1-10. https://so09.tci-thaijo.org/index.php/PMR/article/view/5285/3261
O’Brien, R. M. (2007). A caution regarding rules of thumb for variance inflation factors. Quality & Quantity, 41(5), 673-690. https://doi.org/10.1007/s11135-006-9018-6
Pedhazur, E. J. (1997). Multiple regression in behavioral research: Explanation and prediction. (3rd ed.). New York, NY: Holt, Rinehart & Winston.
Spaulding, W. B. (1992). The relationship between organizational commitment and job performance: A meta-analysis. Academy of Management Journal, 35(5), 1081-1102.
Yang, L. (2017). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อนักศึกษาจีนในการเลือกศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
Yu, Z., & Visuttakul, C. (2568). การศึกษาแรงจูงใจและกลวิธีการเรียนรู้ของนักศึกษาชาวจีนระดับปริญญาตรี สาขาวิชาภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ: กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง มณฑลยูนนาน ประเทศจีน. วารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์, 11(1), 118-130. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jslc/article/download/286794/190290
