Creating the Positive Attitude Changes for Students with Buddhist Principles
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research aimed to 1) study the attitudes of students 2) compare the attitudes of students 3) present guidelines for creating positive attitude changes with Buddhist principles for students and 4) create positive attitude changes with Buddhist principles for students. This research was a quantitative research. The sample group was students in Mathayom 1-3. The research instruments were questionnaire and opinion evaluation form. Statistics for data analysis included frequency, percentage, mean, standard deviation, hypothesis testing using t-test, one-way analysis of variance, and pairwise differences testing using Scheffe's method. Descriptive analysis was also used.
The research results found that:
1. Attitudes of students at Chumchonbantungpho School. The overall is at a high level ( = 3.85, S.D. = 0.20). The highest opinion on each aspect is the aspect of self-development in terms of aesthetics (
= 4.18, S.D. = 0.22). The lowest opinion on the aspect of morality in society (
= 3.68, S.D. = 0.27).
2. The results of the comparison of the attitudes of students at Chumchonbantungpho School, the overall and each aspect have no different opinions. When classified by age, the overall picture has a statistically significant difference at the 0.05 level.
3. Guidelines for creating positive attitude changes with Buddhist principles. School administrators should screen or survey the problems of students at each grade level to identify the important problems and use them as guidelines for network meetings of administrators, parents, experts, and psychologists to organize problem-solving activities for real development.
4. Creating positive attitude changes with Buddhist principles for students at Chumchonbantungpho School, the overall is at a high level ( = 4.21, S.D. = 0.22). The highest opinion on each aspect is the aspect of self-development in terms of aesthetics (
= 4.34, S.D. = 0.34). The aspect with the lowest opinion was the aspect of social morality (
= 4.09, S.D. = 0.39).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์References
กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม. (2552). คู่มือการดำเนินงานเสริมสร้างศีลธรรมสำหรับเด็กและเยาวชน. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาคุณธรรมจริยธรรม.
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2544). หลักสูตรมัธยมศึกษาตอนต้น. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2544). คู่มือวิทยากรระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: ยูเรนัสอิมเมจกรุ๊ป.
เกวลี ศรีบุรี. (2560). การส่งเสริมพฤติกรรมการกล้าแสดงออกโดยใช้กระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนผดุงนารี. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
เจษฎาวัลย์ ปลงใจ. (2561). จริยกับความเป็นครู. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่, 4(1), 113-123. http://ojs.mcu.ac.th/index.php/JGMP/article/view/3339/2610
นิรุธ มะโนมัย, ทรงสุดา หมื่นไธสง, วิไลพร พลสูงเนิน, สันติ ยุทธยง และฉวีวรรณ ศรีดาวเรือง. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างเจตคติต่อการเรียนกับพฤติกรรมการเรียนของนักเรียนที่หนีเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี. ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุรินทร์, 10(2), 69-79. https://he01.tci-thaijo.org/index.php/bcnsurin/article/view/243241
บุญชม ศรีสะอาด, สมนึก ภัททิยธนี, มนตรี อนันตรักษ์, นุชวนา เหลืองอังกูร, อรนุช ศรีสะอาด, สมบัติ ท้ายเรือคำ, ประวิต เอราวรรณ์ และทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2551). พื้นฐานการวิจัยการศึกษา. กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
บุญมี โททำ. (2561). รูปแบบพัฒนาพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2546). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.
ภาสกร เรืองรอง, ประหยัด จิระวงพงศ์, วณิชชา แม่นยำ, วิลาวัลย์ สมยาโรน, ศรันยู หมื่นเดช, ชไมพร ศรีสุราช. (2556). เทคโนโลยีการศึกษากับครูไทยในศตวรรษที่ 21. พิษณุโลก: ภาควิชาเทคโนโลยีและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มนตรี รอดแก้ว, พระมหาไทยน้อย สลางสิงห์, วิญญู เถาถาวงษ์, อาทิตย์ ชูชัย และอาทิตย์ แสงเฉวก. (2566). การพัฒนากิจกรรมการปรับพฤติกรรมเชิงจริยธรรมด้านความมีวินัยในตนเอง ทักษะชีวิต และความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. วารสารสถาบันวิจัยพิมลธรรม, 10(2), 37-50. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/prij/article/view/264070
โรงเรียนชุมชนบ้านทุ่งโพธิ์. (2568). ข้อมูลนักเรียนโรงเรียนชุมชนบ้านทุ่งโพธิ์. เข้าถึงได้จาก http://www.ccbtp.ac.th/datashow_206624
วีรวิท คงศักดิ์. (2555). คุณธรรมกับสังคมไทย. กรุงเทพฯ: แว่นแก้ว เอ็ดดูเทนเมนท์.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2555). การวัดผลประเมินผลวิทยาศาสตร์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูนิเคชั่น.
เสาวนีย์ เสนาสุ. (2532). งานอาสาสมัครและกิจกรรมเยาวชน. กรุงเทพฯ: โอเอ พริ้นติ้งเฮ้าท์.
Bloom, B. S., Engelhart, M. D., Furst, E. J., Hill, W. H., & Krathwohl, D. R. (1956). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational goals. Handbook I: Cognitive domain. New York: David McKay Company.
Duke, D. L. (2004). The challenges of educational change. Boston: Pearson Education, Inc.
Joyce, B., Weil, M., & Calhoun, E. (2004). Models of teaching. (7th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Likert, R. (1974). The method of constructing an attitude scale. In G. Maranell (Ed.), Scaling: A sourcebook for behavioral scientists (pp. 90-95). Chicago, IL: Aldine Publishing Company.
Shaftel, F., & Shaftel, G. (1967). Role playing for social values: Decision making in the social studies. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
