การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดชุดความคิดเติบโตและแนวคิดการใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อเสริมสร้างความสามารถการพูดในที่สาธารณะของนิสิตปริญญาตรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สังเคราะห์และประเมินรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดชุดความคิดเติบโตและแนวคิดการใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการพูดในที่สาธารณะของนิสิตปริญญาตรี และ 2) ประเมินประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้น ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นิสิตระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาการพูดและการนำเสนอเพื่ออาชีพ ใช้วิธีเลือกแบบเจาะจงเป็นกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 160 คน แบ่งออกเป็นกลุ่มทดลอง จำนวน 80 คน และกลุ่มควบคุม จำนวน 80 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) รูปแบบการจัดการเรียนการสอนตามแนวคิดชุดความคิดเติบโตและแนวคิดการใช้ปัญหาเป็นฐาน 2) แบบประเมินความสามารถการพูดในที่สาธารณะ 3) แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test) และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1. รูปแบบการจัดการเรียนการสอน ประกอบด้วย 6 ขั้นตอน (6E Model) คือ ขั้นที่ 1 สำรวจและสร้างความเข้าใจ (Explore and Define) ขั้นที่ 2 การตั้งเป้าหมายที่ท้าทาย (Establishing Empowering Goals) ขั้นที่3 การวางแผนเพิ่มประสิทธิภาพ (Enhancement Planning) ขั้นที่ 4 การพยายามเรียนรู้ (Effort to Learn) ขั้นที่ 5 การเสริมพลังเพื่อการเติบโต (Empower for Growth) ขั้นที่ 6 การนำเสนอและประเมินผล (Evaluate and Present) มีความเชื่อมั่นเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.93, S.D. = 0.10)
2. ประสิทธิผลของการใช้รูปแบบ พบว่า 1) กลุ่มทดลองมีความสามารถในการพูดในที่สาธารณะหลังเรียนด้วยรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 2) นิสิตกลุ่มทดลองมีความสามารถในการพูดในที่สาธารณะหลังเรียนด้วยรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
ณัชชา อ่อนสัมพันธ์ และสุนีตา โฆษิตชัยวัฒน์. (2563). ผลการจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานที่มีต่อทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 11(1), 34-50. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EdAd/article/view/241645
ทินวัฒน์ สร้อยกุดเรือ. (2564). การพูดเพื่อการสื่อสารทางธุรกิจ. ขอนแก่น: สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธนัช สุขสมบูรณ์. (2566). การพัฒนาความสามารถในการพูดและความกล้าแสดงออก. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปวีณา สายทองสุข และมณีรัตน์ เอกโยคยะ. (2561). การพัฒนาความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษผ่านการทำซ้ำโดยใช้เทคนิค 4/3/2 ในกิจกรรมการพูดในที่สาธารณะ. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 46(1), 130-145. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/OJED/article/view/247820
ปิยรัตน์ บุญยรัตนกลิน. (2568). การพัฒนารูปแบบทักษะการพูดภาษาฝรั่งเศสโดยกลวิธีเสริมต่อการเรียนรู้ร่วมกับการเสริมสร้างกรอบความคิดแบบเติบโตของผู้เรียน. วารสารศาสตร์การศึกษาและการพัฒนามนุษย์, 9(2), 134-159. https://kuojs.lib.ku.ac.th/index.php/jehds/article/view/5828
พรรณภา ส่งแสงแก้ว. (2562). การพัฒนากรอบความคิดแบบเติบโตในทักษะการสื่อสารด้านการพูดเพื่อการนำเสนอ. (รายงานการวิจัย). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาเขตขอนแก่น.
วีซานา อับดุลเลาะ และวุฒิชัย เนียมเทศ. (2563). การจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 “แนวคิด ทฤษฎี และแนวทางปฏิบัติ”. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 227-246. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/pnuhuso/article/view/240095
สรรรัชต์ ห่อไพศาล. (2552). การพัฒนาประสิทธิภาพการเรียนการสอนวิชาศึกษาทั่วไปด้วยการเรียนการสอนผ่านเว็บ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
สรวชญ สมณวัฒนา. (2564). การพัฒนาความสามารถด้านการพูดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือร่วมกับข้อมูลท้องถิ่น. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุริยะ หาญพิชัย. (2562). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาท้องถิ่นศึกษาโดยใช้การเรียนรู้แบบลงมือทำ. Lawarath Social E-Journal, 1(3), 51-63. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/lawarathjo/article/view/246794
Bostock, S. J. (1998). Constructivism in mass higher education: A case study. British Journal of Educational Technology, 29(3), 225-240.
Cherry, K. (2021). What is a mindset and why it matters. Skills You Need. Retrieved from https://www.skillsyouneed.com/ps/mindsets.html
Grant, H., & Dweck, C. (2003). Clarifying Achievement Goals and Their Impact. Journal of Personality and Social Psychology, 85(3), 541-553. https://doi.org/10.1037/0022-3514.85.3.541
Likert, R. (1967). The Human Organization: Its Management and Value. New York: McGraw-Hill.