การพัฒนาบ้านหนังสือให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ สำนักงานเขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนาการดำเนินงานของบ้านหนังสือ ให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ สำนักงานเขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร และเพื่อเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลต่อการพัฒนาบ้านหนังสือให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ สำนักงานเขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร จำแนกตามเพศ อายุ อาชีพ ระดับการศึกษา และรายได้ต่อเดือน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ได้แก่ ผู้ใช้บริการบ้านหนังสือ สำนักงานเขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร จำนวน 382 คน ตัวอย่าง คำนวณโดยใช้สูตรทาโร ยามาเน่ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย เก็บรวบรวมข้อมูลและสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์เปรียบเทียบ คือ t-test และ F-test
          ผลการวิจัยพบว่า ผู้ใช้บริการบ้านหนังสือส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีช่วงอายุต่ำกว่า 18 ปี มีอาชีพเป็นนักเรียน/นักศึกษา มีการศึกษาระดับมัธยมตอนปลาย – อนุปริญญา และรายได้ต่อเดือน 10,000 – 15,000 บาท  ระดับการพัฒนาของบ้านหนังสือให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของบ้านหนังสือ สำนักงานเขตบึงกุ่ม จำนวน 4 ด้าน ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( x ̅=4.17,S.D.=0.877) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าค่าเฉลี่ยสูงสุด คือด้านการจัดกิจกรรมมีระดับการพัฒนาของบ้านหนังสือให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้(x ̅=4.33,S.D.=0.837) รองลงมา คือ ด้านอาคารสถานที่และทรัพยากรบ้านหนังสือ (x ̅=4.30,S.D.= 0.890) และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านความสัมพันธ์ชุมชน (x ̅=3.86,S.D.=0.935) ผลการเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลต่อการพัฒนาบ้านหนังสือให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ สำนักงานเขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร พบว่า ผู้ใช้บริการที่มีเพศ อายุ อาชีพ ระดับการศึกษา และรายได้ต่อเดือนแตกต่างกัน มีผลต่อระดับการพัฒนาของบ้านหนังสือให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญที่ 0.05