Development of a curriculum for the relationship between the elderly and the early childhood
Keywords:
Action Research;, Child Development Center;, the elderly;, curriculum development;Abstract
This research aimed to develop a two-age curriculum between the elderly and early childhood in Na Siao Subdistrict, Chaiyaphum Province. The sample used in this study was divided into 4 phases: Phase 1, the target group was 11 childcare teachers, 20 representative parents from 4 centers, a total of 31 persons, which were obtained by purposive sampling.
Phase 2: Creating and developing a two-age curriculum for relations between the elderly and early childhood. Three experts assessed the quality of the curriculum development framework. Phase 3: Try out the curriculum; the target group was 20 early childhood students in the first semester of the 2022 academic year, which was obtained by purposive sampling. Phase 4: trial results, curriculum evaluation, and satisfaction of 11 childcare teachers towards the curriculum. Research tools: need assessment questionnaires, the curriculum development framework quality assessment form, and correspondence assessment form of curriculum documents, behavior observation form of experience management before and after implementation, and the satisfaction test of childcare teachers towards applying the curriculum in experience management for early children students.
The research results indicated that:
1) Basic information study for curriculum development: Parents and teachers in charge of Na Siao Child Center require and organize curriculum in experiential activities.
2) The results of the curriculum development considering by the experts found that the elements of the curriculum are appropriate at the high level with an average value of 4.35, a standard deviation of 0.21, all curriculum elements are consistent with each other, with an Index of Item-Objective Congruence (IOC) between 0.67-1.00.
3) The results of the curriculum trial showed that the efficiency of the curriculum was 87.17/ 86.67.
4) The evaluation and improvement of the curriculum before and after the implementation differ statistically significantly at 0.5, and the assessment results of the satisfaction of the curriculum users are at the most satisfactory level. It has an average of 4.60.
Downloads
References
กมลกัลย์ สตารัตน์. (2562 : บทคัดย่อ) การพัฒนาหลักสูตรรายวิชาเพิ่มเติม อ16201 ภาษาอังกฤษเพื่อความเป็นเลิศ เพื่อพัฒนาทักษะการฟังและการพูด โดยการจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐาน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เกสร กอกอง. (2560). การพัฒนาหลักสูตรคละอายุเพื่อส่งเสริมพัฒนาการของเด็กปฐมวัยในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 11(3), 19-35.
บรรลุ ศิริพานิช. (2542). ผู้สูงอายุไทย : ผู้สูงอายุเป็นทรัพยากรของสังคม. กรุงเทพฯ : หมอชาวบ้าน, 2542.
เพ็ญแข ประจนปัจจนึก. (2550). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์เรื่องการจัดการศึกษาและการเรียนรู้ตลอดชีวิตเพื่อเตรียมความพร้อมในการพัฒนาภาวะพฤฒิพลังของผู้สูงอายุไทย. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.).
วัฒนา ปุญญฤทธิ์. (2556). การศึกษาสถานภาพงานวิจัยด้านการศึกษาปฐมวัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร:กรุงเทพฯ. DOI : https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/PNRU.res.2010.75
ระวี สัจจโสภณ.(2555). การสร้างเมืองแห่งการเรียนรู้ตามแนวคิดการเรียนรู้ตลอดชีวิตเพื่อพัฒนาภาวะพฤฒิพลังผู้สุงอายุ. นครปฐม : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุจิตรา แบบประเสริฐ.(2552). การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาปฐมวัยตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ : กรุงเทพฯ.
สุทธิชัย จิตพันธุ์กุลและคณะ.(2545). ผู้สูงอายุในประเทศไทย : รายงานการทบทวนองค์ความรู้และสถานการณ์ในปัจจุบันตลอดจนข้อเสนอแนะทางนโยบายและการวิจัย กรุงเทพฯ : สาขาวิชาเวชศาสตร์ ผู้สูงอายุ ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
สุมาลี สังข์ศรี. (2545). การจัดการการศึกษานอกระบบโดยวิธีทางไกลเพื่อการส่งเสริมการศึกษาตลอดชีวิต. นนทบุรี : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุรกุล เจนอบรม.(2541). “การเรียนรู้ด้วยตนเอง นวัตกรรมทางการศึกษาที่ไม่เคยเก่า” เอกสารประกอบการประชุม นวัตกรรมเพื่อการเรียนการสอน.
องค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ.(2558). วิเคราะห์รายงานการประชุมประจำปี 2558. องค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ.
อาชัญญา รัตนอุบล และคณะ. (2553). การพัฒนาแนวทางการส่งเสริมการจัดการศึกษา/การเรียนรู้ เพื่อการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. กระทรวงศึกษาธิการ.
เพ็ญแข ประจนปัจจนึก และคณะ. (2551). การยกระดับคุณธรรม จริยธรรมของ สังคมไทยเพื่อการปฏิรูปสังคม : แนวทางและการปฏิบัติ. (รายงานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ).
Herzberg, F. 1959 Herzberg, Frederick and others. (1959). The Motivation to work. New York : John Wiley and Sons.
Maslow, A. H. 1954 Maslow, Abraham M. (1954). Motivation and Personality. New York : Harper and Row.
McClusky, 1975; McClusky, H.Y. (1975). Education for Aging : The Scope of the Field and Perspection for the Future. Washington D.C.: Adult Education Association of the U.S.A.
Oliva, (1992) Oliva, Peter F. (1992). Development the Curriculum. 3rd ed. New York : Harper Collins.
Saylor, Alexander and Lewis, 1981 Saylor, Galen J., William M. Alexander, and Arthur J.
Lewis. (1981). Curriculum Planning for Better Teacher and Learning. 4th ed.
New York : Holt Rinehart and Winston.
Taba, H. (1962). Curriculum Development : Theory and Practice. New York : Harcourt Brace and Word.
Tyler, 1950) Tyler, R.W. (1950). Basic Principles of Curriculum Development and Instruction. Chicago : University of Chicago Press.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Mahachulagajasara Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
