Sala Keo Kou : Narrative and Strategies for Creating Multiculturalism in The Mekong Communities
Main Article Content
Abstract
This research examines the narratives in Sala Keo Kou, multiculturalism in the Mekong communities, and language strategies that form multiculturalism. First, the concept of multiculturalism and language strategies are applied to study the narratives from the inscription that appears on various Devalai bases in Sala Keo Kou. The results mainly indicated the Buddha narratives, followed by God’s narratives, stories from the literature, and folk tales. These narratives have represented multicultural circumstances in the Mekong communities, including the variety of beliefs, biodiversity and ethnicity, languages, traditions and rituals, and priests. Language strategies shaped such varieties based on lexicalization, modification, metaphor, and rhetorical styles in creating multicultural characteristics. These language strategies offer space for cultural diversity to embrace multicultural ways of life in the Mekong communities.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อต้องอ้างอิงวาสาร
References
กฤติธี ศรีเกตุ. (2561). การวิเคราะห์การเมืองตามแนวคิดพหุวัฒนธรรม. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เกษม เพ็ญภินันท์. (2552). ความหลากหลายทางสังคมวัฒนธรรมในมนุษยศาสตร์. กรุงเทพฯ: วิภาษา.
จรรยา รับศิริเจริญ. (2552). การประยุกต์ใช้เทคนิคการสังสรรค์อย่างอิสระในการทำวิจัยเรื่องเล่า : ศึกษาเฉพาะกรณีกระทำผู้ถูกกระทำความรุนแรงในครอบครัว. วิทยานิพนธ์ปริญญาสังคมสงเคราะห์มหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมสงเคราะห์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จันทิมา อังคพณิชกิจ. (2557). การวิเคราะห์ข้อความ (Discourse Analysis). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์. (2552). “ความหลากหลายทางวัฒนธรรมจากหลอมรวมเป็นหนึ่ง สู่ผสมผสานพันทาง”ความหลากหลายทางสังคมวัฒนธรรมในมนุษยศาสตร์. กรุงเทพฯ: วิภาษา.
พรสวรรค์ ศิริกัญจนาภรณ์. (2562). “เรื่องเล่าไทย-ลาว กับความสัมพันธ์ของชุมชนสองฝั่งโขง” วารสารพื้นถิ่นโขงชีมูล, 5(2), 1-20.
สังวาล ราศี. (แปล). “ปฐมกัป” ใน หอสมุดแห่งชาติ. (2533) โลกุปัตติ อรุณวดีสูตร ปฐมมูล ปฐมกัป และมูลตันไตรย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.
สำนักพุทธมามกะสมาคม. (ม.ป.ป.). หนังสือชีวประวัติ ปฏิปทา หลวงปู่บุญเหลือ สุรีรัตน์. พิมพ์ครั้งที่ 5. หนองคาย: โรงพิมพ์มิตรไทย.
สำนักพุทธมามกะสมาคม. (ม.ป.ป.). ศาลาแก้วกู่. พิมพ์ครั้งที่ 3. หนองคาย: โรงพิมพ์มิตรไทย.
อรอนงค์ ฤทธิ์ฤาชัย. (2560). “ความหมายในรูปปั้นศาลาแก้วกู่” วารสารศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.ปีที่ 39(1), 46-59.
อภิญญา เฟื่องฟูสกุล. (2548). “วัฒนธรรม” แนวความคิดพื้นฐานทางสังคมและวัฒนธรรม. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.