การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการดำเนินชีวิตกับรูปแบบการตลาดกิจกรรม ของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร The Study on Relationship between Lifestyle Patterns and Event Marketing Models of the Elderly’s Activity in Bangkok
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบการดำเนินชีวิต รูปแบบการตลาดกิจกรรม และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการดำเนินชีวิตกับรูปแบบการตลาดกิจกรรมของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร จำนวน 200 คน พื้นที่เขตหลักสี่ แขวงทุ่งสองห้อง กรุงเทพมหานคร เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ
ผลการศึกษา พบว่า
- ปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุ 60 – 70 ปี การศึกษาระดับต่ำกว่าปริญญาตรี สถานภาพสมรส รายได้เฉลี่ยต่อเดือน 5,000 – 10,000 บาท แหล่งรายได้หลักได้จากการทำงานของตนเอง/ เงินเก็บ และปัจจุบันไม่ได้ประกอบอาชีพ
- รูปแบบการดำเนินชีวิต พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีการปฏิบัติมากที่สุด คือ กิจกรรมทางสังคม รองลงมาคือกิจกรรมออกกำลังกาย กิจกรรมงานอดิเรก และกิจกรรมการท่องเที่ยว ตามลำดับ
- รูปแบบการตลาดกิจกรรม พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความต้องการส่วนประสมทางการตลาดกิจกรรมมากที่สุด คือ ด้านบุคคล รองลงมาคือ ด้านสถานที่ ด้านค่าใช้จ่าย ด้านกระบวนการ ด้านการส่งเสริมการตลาด และด้านกิจกรรม ตามลำดับ
- ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า รูปแบบการดำเนินชีวิตของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานครมีความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงกับรูปแบบการตลาดกิจกรรม อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 โดยรูปแบบการดำเนินชีวิต ด้านกิจกรรมทางสังคม มีความสัมพันธ์กับรูปแบบการตลาดกิจกรรม ด้านกิจกรรม ด้านค่าใช้จ่าย ด้านสถานที่ ด้านกระบวนการ และด้านบุคคล รูปแบบการดำเนินชีวิตด้านกิจกรรมออกกำลังกาย มีความสัมพันธ์กับรูปแบบการตลาดกิจกรร ด้านการส่งเสริมการตลาด และรูปแบบการดำเนินชีวิตด้านกิจกรรมการท่องเที่ยว มีความสัมพันธ์กับรูปแบบการตลาดกิจกรรมด้านกระบวนการ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. บทความ. [ออนไลน์]. เราจะไปทางไหน เมื่อผู้สูงวัยล้นเมือง. [สืบค้นเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2561] จาก https://thaitgri.org/?p=329
สหประชาชาติ (United Nations Population Fund: UNFPA) และองค์การช่วยเหลือผู้สูงอายุระหว่างประเทศ (HelpAge International)
C. A. Preston (2012). Event Marketing 2ed. New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
เกรียงไกร กาญจนโภคิน. (2555). Event Marketing. กรุงเทพฯ: กรุงเทพธรกิจ มีเดีย.
อดุลย์ จาตุรงคกุล (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2560). ชุดความรู้การดูแลตนเองและพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุ “มีงานทำ” กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
วัชรินทร์ เสมามอญ (2556). การมีส่วนร่วมในการพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมนันทนาการสำหรับผู้สูงอายุในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาและจังหวัดอ่างทอง. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ปริญญลักษมิ์ ตระกูลตั้งจิตร และสุมนรตี นิ่มเนติพันธ์ (2559). บทความวิจัย. สภาพและความต้องการกิจกรรมนันทนาการสำหรับผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาลทหารบก. ปีที่ 17 ฉบับที่ 1 มกราคม-เมษายน 2559.