The Study of the Identity of Decorative Patterns on the Buddhist Pulpit In WatPhraThaenSila At, Uttaradit Province

Main Article Content

Jaturan Jariyarattanagoon
Nattawuth Kanponoi
Pradipat Viramon

Abstract

        The Study of the Identity of Decorative Patterns on the Buddhist Pulpit in WatPhraThaenSila At, Uttaradit Province was made into 2 parts: 1) the study of overall conditions of the pulpit according to the principle of Thai arts; and 2) the study of the details, form, size, and typical characteristic of the decorative patterns on the main parts of the pulpit. The area of the study was the Local Museum of WatPhraThaenSila At, Uttaradit Province. It was found that the decorative patterns on the pulpit were the art of the late Ayutthaya era. They were typical and could not be found in any other places. Each pattern was different from others and could be separated into kanok and krajang patterns. The patterns could also be grouped by their significant uniqueness, that is, each pattern was different from others and many patterns possessed special characteristics with the shapes of humans, angels, creatures, and giants included in the fine and beautiful patterns.

Article Details

How to Cite
Jariyarattanagoon, J. ., Kanponoi, N., & Viramon , P. . (2020). The Study of the Identity of Decorative Patterns on the Buddhist Pulpit In WatPhraThaenSila At, Uttaradit Province. Journal of Modern Learning Development, 5(6), 275–285. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/245979
Section
Research Article

References

ชนัญญ์ เมฆหมอก. (2561). ธรรมาสน์ “เมืองเพชร” : พลวัตของวัฒนธรรมงานช่างไม้ในบริบทวัฒนธรรมท้องถิ่น. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์, 11 (1). 139 – 168.

นิยม วงศ์พงศ์คำ. (2547). ความสัมพันธ์ระหว่างวิถีชุมชนกับงานแกะสลักธรรมาสน์ในภาคอีสาน. รายงานการวิจัยสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: กระทวงวัฒนธรรม.

ปฏิพัทธ์ ดาระดาษ. (2538). ลายไทย ภาพไทย 1. กรุงเทพมหานคร : พี.เอ. ลีฟวิ่ง.