Context and Approach of Supporting of Sport Facilities in Rajabhat Universities in Northern Region, Thailand
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the sport context in Rajabhat Universities of Northern, Thailand. Moreover, it purposed to reach approaches of sport facilities supporting. Sample groups were personnel and students in Rajabhat Universities, Northern region, covering, Deputy dean, Director of student development unit, sport officers, Supervisor of sport clubs, sport practitioners, and spots club presidents. There were totally 131 samples. In data gathering, questionnaire was important technique to inquire quantitative data and qualitative data, covering, evaluation and their opinions. Descriptive statistic was tool in analysis part. And it was also supported by stakeholders’ opinions.
For sport context, there were four issues, involving, personnel, budget, material, and management. In overall view, the study found that the sport context of Rajabhat Universities of Northern was in high level (=3.55). However, consideration in details, all issues were in high level except material issue. It was in moderate level (=3.46) because some equipment and facilities were less than demand, low standard, and obsoleted. And for more effectiveness, the approaches should be considered to apply in following. 1) Personnel, approaches of training, travelling, workshop, and study were in requirement. 2) Budget, approaches of survey on facilities numbers and user demand. Moreover, reasonable internal-budget allocation and external-budget sources were necessary. 3) Material and facilities, the qualities (standard, number, safety, and modern) were in priority. 4) Sport management, it requires effective policy and good action plan, towards to practical implementation, supervision, control, evaluation, and systematic modification. Moreover, public relationship and sport club establishment should be considered in sport management part.
Article Details
References
ธงชัย สันติวงษ์. (2541). หลักการจัดการ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
พัชรี คงดี. (2556).ขวัญและกำลังใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรในสังกัดสำนักงานส่งเสริม การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย จังหวัดนครสวรรค์. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
รัตนะ บัวสนธ์และคณะ. (2553). ภาวะสุขภาพจิตของนิสิตมหาวิทยาลัยนเรศวร จังหวัดพิษณุโลก. คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วรรณพร ทองตะโก. (2551). การศึกษาการบริหารกิจกรรมกีฬาของสถาบันอุดมศึกษาทั่วประเทศ.วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา,บัณฑิตวิทยาลัย. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศรุติ เดชวิถี และ ประเสริฐไชย สุขสอาด. (2555). หลักในการพัฒนากีฬามหาวิทยาลัยและการส่งเสริมกีฬา.วารสารสมาคมการจัดการกีฬาแห่งประเทศไทย. 1 (3), 28-44
ศักดิ์ชาย พิทักษ์วงศ์.(2551). การจัดทำแผนและระบบการพัฒนากีฬาเป็นเลิศรูปแบบ (Model) การพัฒนากีฬาเป็นเลิศ 4 รูปแบบ. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2554). สรุปสำหรับผู้บริหาร การสำรวจพฤติกรรมการเล่นกีฬาหรือออกกำลังกายของประชากร. กรุงเทพมหานคร: กองสถิติสังคม.
อาพัทธ์ เตียวตระกูล. (2555). รูปแบบการจัดการนิสิตนักศึกษาที่มีความสามารถพิเศษทางการกีฬาในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย:มหาวิทยาลัยนเรศวร.
อัษ แสนภักดี. (2558). รูปแบบของปัจจัยด้านการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของกีฬาเพื่อความเป็นเลิศในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและการกีฬา คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
Dubrin, A. J., & Ireland, R. D. (1993). Management and organization (2 nded.). Ohio: South Westem.
Drucker, P. F. (2005). Managing oneself. Harvard Business Review (January): 100-109.