The Basic Conceptual Framework of Public Relations

Main Article Content

Sutanya Krittakom

Abstract

          Public Relations is news published via appropriate media and communication approach to message receivers. The approach makes understanding and positive attitude to collaborate message receiver purposes. Public Relations is a tool for improving image and reliability. The tool  makes relationship between organization and people. The article’s objective is synthesis a conceptual framework for studying basic public relation principles, presenting the importance of proper public relations communication and understanding for basic public relations conceptual. The conceptual framework of public relations consists of (1) the Internal Public Relations were; the Public Relations of executives towards employees, employees towards executives, departments in the organization, different departments and levels in the organization and (2) the External Public Relations were; Public Relations of Customer, Shareholders, Suppliers and Communities respectively.


 

Article Details

How to Cite
Krittakom, S. . (2021). The Basic Conceptual Framework of Public Relations. Journal of Modern Learning Development, 6(5), 261–273. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/249110
Section
Academic Article

References

ณัฏฐ์ชุดา วิจิตรจามรี. (2559). หลักการประชาสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.

ทัศนีย์ ผลชานิโก. (2559). การประชาสัมพันธ์(Public Relations). ออนไลน์. สืบค้นวันที่ 26 สิงหาคม 2563. แหล่งที่มา: http://www.prd.go.th/download/article/article_20151102174745.pdf

บุณยนุช ธรรมสอาด. (2551). คู่มือปฏิบัติงานประชาสัมพันธ์ เรื่องหลักการประชาสัมพันธ์. สำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษาเขต 5: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ.

บุหงา โปซิว. (2552). การจัดการเชิงกลยุทธ์: การสื่อสารภายในองค์กร.การประชุมวิชาการระดับชาติ UTCC Academic Week 2552. วันที่ 20 มีนาคม 2552 ณ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.

ประภาศรี สวัสดิ์อำไพรักษ์. (2562). ความหมายและความสำคัญของการประชาสัมพันธ์. ออนไลน์. สืบค้นวันที่ 26 สิงหาคม 2563. แหล่งที่มา: https://www.stou.ac.th/stou.ac.th/stouonline/ lom/data/ sms/market/Unit8/Subm1/U811-1.htm?fbclid=IwAR2v-DIbfSJjwsTVJGfo7KAVS0 tzvyPhtF6bWMO6RD2-yxAQxN3WGnwNZhw.

รวิวงศ์ ศรีทองรุ่ง. (2543). การพัฒนาบุคลิกภาพเพื่อการประชาสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร: ขุนนนท์การพิมพ์.

วิรัช ลภิรัตนกุล. (2538). การประชาสัมพันธ์การสื่อสารโฆษณาสื่อสารมวลชน. (พิมพครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิรัช ลภิรัตนกุล. (2546). การประชาสัมพันธ์ฉบับสมบูรณ์ (ปรับปรุงเพิ่มเติมใหม่). (พิมพค์รั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์.

วิรัช ลถิรัตนกุล. (2553). การประชาสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงการณ์มหาวิทยาลัย

เสรี วงษ์มณฑา. (2540). การประชาสัมพันธ์: ทฤษฎีและปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.

สุวิสาข์ เหล่าเกิด. (2551). การนำเสนอรูปแบบการประชาสัมพันธ์เชิงรุก สำหรับงานประชาสัมพันธ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. มหาวิทยาลัยศิลปากร: นครปฐม.

Lee, Ivy L. (1930). Ivy Ledbetter Lee Papers. New Jersey: Princeton University.

Sam Black.(1975). Practical Public RelationsZ. (3rd)ed. London: Pitman Publishing Ltd.

Wilcox, D.L., and Cameron, G.T. (2014). Public Relations. (5th ed.). Boston: Pearson Education.