Representations of Women in Novels Winning Chommanard Book Prize, 2020 - 2023
Main Article Content
Abstract
This article aims to analyze representations of women in sixteen novels winning Chommanard Book Prize, during 2020 – 2023. Concepts of representations and text analysis are applied in the study. Research findings are reported as a descriptive analysis.
The research finds two main representations of women in novels studied, including the traditional women and the modern women. It is noticed that representations of modern women are more promoted for making women recognized in the society. The more modern representations of women are for example being leaders; being aware of their rights; and regarding education as the key stage of changing roles of women in future. Findings of four statuses of women in novels studied are as the following. 1) The mother, performing roles of being good; raising, educating, and protecting children; and being the leader. 2) The wife, sharing economic burden of the family; and being tough more than reserved as a housewife. 3) The daughter, being grateful; performing the leading role; achieving good education; and being efficient. 4) The daughter-in-law, being against the ill-using power of the mother-in-law. All representations shown in the awarded novels persuade readers to realize the values and importance of women in the family and society.
Article Details
References
กานติมา. (2565). ดอกไม้ในแจกันเหล็ก. กรุงเทพมหานคร: ประพันธ์สาส์น.
ชมนาด รางวัลแห่งความสำเร็จ ของสตรีที่มีใจรักในงานประพันธ์. (2564). ประชาชาติธุรกิจ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 17 มกราคม 2567. แหล่งที่มา: http://m.pantip.com>topic.
ณัฐยา อิทธิจันทร์ และ อรทัย เพียยุระ. (2565). การนำเสนอภาพผู้หญิงสมัยใหม่ในสังคมทศวรรษ 2530 ในนวนิยายเรื่อง จินตปาตี. Dhammathas Academic Journal. 22 (1), 235-248.
นพพร ประชากุล. (2552). แนวคิดสกุล “สตรีนิยม” (Feminism). ใน ยอกอักษรย้อนความคิด เล่ม 2 ว่าด้วยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: อ่าน.
นิพนธ์ ทิพย์ศรีนิมิต. (2546). ผู้หญิงไทยกับบทบาทผู้นำในสังคมยุคใหม่. Parichart Journal. 16 (1), 78–83.
บุณย์เสนอ ตรีวิเศษ. (2550). การวิเคราะห์วรรณกรรมการเมืองระหว่าง ปี พ.ศ. 2545 – 2548: งานวิจัย. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ปรียาณัฐ ขำแก้ว. (2561). ภาพแทนผู้หญิงในเรื่องสั้นของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2556). อ่าน ได้ อ่าน เป็น. กรุงเทพมหานคร: สถาพรบุ๊คส์.
วนิดา บำรุงไทย. (2544). ศาสตร์และศิลป์แห่งนวนิยาย. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
วิญวิญญ์. (2563). ไผ่ลายหยก. กรุงเทพมหานคร: ประพันธ์สาส์น.
สมเกียรติ รักษ์มณี. (2558). การแต่งนวนิยาย. นนทบุรี: สัมปชัญญะ.
เสนาะ เจริญพร. (2546). ภาพเสนอผู้หญิงในวรรณกรรมไทยช่วงทศวรรษ 2530: วิเคราะห์ความโยงใยกับประเด็นทางสังคม. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อรจิรา อัจฉริยไพบูลย์. (2560). อรจิราวิชาการ: ศิลปะการอ่านวิจารณ์วรรณกรรม. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.