The Dissertations in Public Administration for Human Resources Management in Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to study (1) the focus of study or study guideline, group, classify, distinguish, and analyze the dissertations in public administration for human resources management in Thailand in the past (2) factors affecting the educational direction of the dissertations in public administration for human resources management in Thailand in the future. This research is qualitative research. - with content analysis techniques, the research content scope is the dissertation of a graduate of a program or degree in Public Administration. - from higher education institutions in Thailand by choosing to study only dissertations in human resource management. They can photocopy the full story, totaling 180 stories, presenting information in a descriptive form.
The study findings were as follows:
1) The focus of study or study guideline of the dissertations in public administration for human resources management in Thailand in the past, it was found that only subjects or topics related to human resource management were studied.
2) Group, classify, differentiate, and analyze the focus of study or study guideline of the dissertations in public administration for human resources management in Thailand in the past. It was found that most of them studied on the same subject or topic, just changing the sample groups.
3) Factors affecting the educational direction of the dissertations in public administration for human resources management in Thailand in the future. It was found that it is an environmental factor both inside and outside the organization being studied, such as strategic and social factors.
4) The future direction of the study of public administration dissertations on human resource management in Thailand is found to study many sub-issues together with stimulation from the environment inside or outside the organization. New topics of study are born.
Article Details
References
เกียรติสุดา แก้ววิศิษฎ์. (2559). รูปแบบพัฒนาสมรรถนะหลักของผู้บริหารห้างค้าส่งในกลุ่มร้อยแก่นสารสินธุ์. ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ก้องเกียรติ ลึกนุช. (2561). การจัดการความรู้กับสมรรถนะบุคลากรของกรมช่างโยธาทหารเรือ กองทัพเรือ. ดุษฎีนิพนธ์-รัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
นิศาชล พรหมรินทร์. (2552). วิวัฒนาการกระบวนทัศน์รัฐประศาสนศาสตร์ไทย พ.ศ. 2549-2551.วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์- มหาวิทยาลัย.
ปฐม มณีโรจน์. (2523). ขอบข่ายและสถานภาพของรัฐประศาสนศาสตร์: พิจารณาในทัศนะวิชาชีพ. ใน อุทัย เลาหวิเชียร, ปรัชญา เวสารัชช์ และ เฉลิมพล ศรีหงษ์ (บรรณาธิการ), รัฐประศาสนศาสตร์: ขอบข่าย สถานภาพและพัฒนาการในประเทศไทย (พิมพ์ครั้งที่ 2, หน้า 73-78). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แสงรุ้ง-การพิมพ์. น.7
ศักดิ์สวาท สุวรรณนัง. (2557). สมรรถนะของบุคลากรส่วนภูมิภาคของการกีฬาแห่งประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ-ธนบุรี.
ศิริวดี วิวธคุณากร. (2564). การพัฒนาสมรรถนะทางวิชาการของอาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏ. ดุษฎีนิพนธ์-รัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
Dessler, G. (1997). Human resource management. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Harvey, D., & Bowin, R. B. (1996). Human resource management: An experiment approach. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Losey, M., Meisinger, S., & Ulrich, D. (2005). Future of human resource management. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
Mondy, R. W., & Noe, M. R. (2004). Human resource management. (9th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Noe, R., Hollenbeck, J., Gerhart, B., & Wright, P. (2006). Human resources management: Gaining a competitive advantage. (13th ed.). New York: McGraw-Hill.