ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการก่อภาระหนี้สินของเกษตรกร อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยการก่อภาระหนี้สินของเกษตรกร อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด 2) เพื่อเปรียบเทียบปัจจัยการก่อภาระหนี้สินของเกษตรกร อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านการจัดการการเงินส่วนบุคคลกับปัจจัยการก่อภาระหนี้สินของเกษตรกร อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด 4) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านพฤติกรรมการบริโภคกับปัจจัยการก่อภาระหนี้สินของเกษตรกร อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ เกษตรกรที่มีภาระหนี้สินกับธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส.) อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล คือ แบบสอบถาม และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน โดยกำหนดค่านัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05
          ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างที่มีรายจ่ายเฉลี่ยต่อเดือนต่างกันมีปัจจัยการก่อภาระหนี้สินแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในขณะที่กลุ่มตัวอย่างที่มีเพศ อายุ ประเภทการเกษตร สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา จำนวนสมาชิกในครอบครัว และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน ต่างกันมีปัจจัยการก่อภาระหนี้สินไม่แตกต่างกัน ส่วนปัจจัยด้านการจัดการการเงินส่วนบุคคล ได้แก่ การวางแผนทางการเงินระยะสั้น และการวางแผนทางการเงินระยะยาว มีความสัมพันธ์อยู่ในระดับต่ำ และเป็นไปในทิศทางเดียวกันกับปัจจัยการก่อภาระหนี้สินของเกษตรกร อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และปัจจัยด้านพฤติกรรมการบริโภค ได้แก่ ด้านสิ่งกระตุ้น และด้านการตัดสินใจซื้อ มีความสัมพันธ์อยู่ในระดับต่ำ และเป็นไปในทิศทางเดียวกันกับปัจจัยการก่อภาระหนี้สินของเกษตรกร อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในขณะที่ด้านความรู้สึกนึกคิด ไม่มีความสัมพันธ์กับปัจจัยการก่อภาระหนี้สินของเกษตรกร อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด