การศึกษาวิเคราะห์คุณค่าและความสำคัญของมัชฌิมาปฏิปทาในธัมมจักกัปวัตนสูตร

Main Article Content

พระกัมพล กมฺพโล (สายอาภรณ์)
พระครูสุธีคัมภีรญาณ
โสวิทย์ บำรุงภักดิ์
พระมหาสำรอง สฺญฺญโต

บทคัดย่อ

        บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1. เพื่อศึกษาหลักมัชฌิมาปฏิปทาในคัมภีร์พุทธศาสนานิกายเถรวาท 2. เพื่อศึกษาวิธีการปฏิบัติตามหลักมัชฌิมาปฏิปทาในคัมภีร์กัปปวัตนสูตร และ 3. เพื่อวิเคราะห์ประโยชน์และคุณค่าของการปฏิบัติตามหลักมัชฌิมาปฏิปทาในคัมภีร์กัปปวัตนสูตรการวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงเอกสารโดยการศึกษาหนังสือ ตำรา และเอกสารทางพุทธศาสนาแล้วนำเสนอผลการวิจัยด้วยการพรรณนาเชิงวิเคราะห์  
        ผลการวิจัยพบว่ามัชฌิมาปฏิปทาเป็นทางสายกลางในอริยมรรคมีองค์ 8 เป็นหลักธรรมที่สำคัญปรากฏในมหาโคปาลสูตรเรียกว่าเป็นแนวทางการปฏิบัติเพื่อทำความสิ้นไปแห่งทุกข์ทั้งปวง มัชฌิมาปฏิปทาได้ชื่อว่าอริยมรรค คือ หนทางปฏิบัติของพระอริยบุคคลประกอบด้วยองค์ 8 คือ สัมมาทิฏฐิโดยองค์ธรรมคือตัวปัญญาจัดเป็นปัญญาเจตสิกธรรมส่วนมรรค 7 ประการที่เหลือเป็นมรรคที่สนับสนุนให้เกิดสัมมาทิฏฐิ
        มัชฌิมาปฏิปทาเป็นอริยมรรคมีองค์ 8 ประการ เป็นทางดำเนินสู่ความดับทุกข์คือการรู้แจ้งพระนิพพานโดยผู้ปฏิบัติจะหยั่งเห็นอริยสัจ 4 ด้วยมรรคญาณและสามารถรู้แจ้งพระนิพพานด้วยผลญาณ เนื่องจากพระนิพพานเป็นจุดหมายสูงสุดในทางพระพุทธศาสนาและเป็นจุดมุ่งหมายสูงสุดของผู้ปฏิบัติธรรมทั้งหลายเพื่อหวังความสิ้นทุกข์หลุดพ้นจากวัฏสงสารดังนั้นพระพุทธเจ้าจึงตรัสว่าการบรรลุความสำเร็จอีกขั้นหนึ่งที่เป็นความดับทุกข์คือรูปนามทั้งหมด (นิพฺพานาย สํวตฺตติ) เมื่อพระอรหันต์ดับขันธ์สิ้นชีวิตแล้วก็จะไม่เวียนว่ายตายเกิดอีกจึงถือว่าเป็นการสิ้นทุกข์อย่างสิ้นเชิง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
กมฺพโล (สายอาภรณ์) พ. ., พระครูสุธีคัมภีรญาณ, บำรุงภักดิ์ โ. ., & สฺญฺญโต พ. . (2020). การศึกษาวิเคราะห์คุณค่าและความสำคัญของมัชฌิมาปฏิปทาในธัมมจักกัปวัตนสูตร. Journal of Modern Learning Development, 5(5), 248–259. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/244414
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
ประวัติผู้แต่ง

พระกัมพล กมฺพโล (สายอาภรณ์), มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยวิทยาเขตขอนแก่น

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
วิทยาเขตขอนแก่น นิสิตปริญญาเอก สาขาพุทธศาสนา

เอกสารอ้างอิง

ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2515). เศรษฐกิจไทย : โครงสร้าง ปัญหา และนโยบาย บรรณาธิการหนังสือว่าด้วย สมาคมเศรษฐศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน. (2543). พจนานุกรมศัพท์ปรัชญา อังกฤษ-ไทย. กรุงเทพมหานคร: บริษัท เท็กช์แอนเจอร์นัล พับลิเคชั่น จำกัด.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). พุทธธรรม ฉบับปรับปรุงและขยายความ. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: บริษัท สหธรรมมิก จำกัด.

พระโพธิญาณเถระ (หลวงพ่อชา สุภทฺโท). (2526). นอกเหตุเหนือผล. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เม็ดทราย.

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร). (2551) คำสอนหลวงปู่สู่โลกปัจจุบัน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ เอส.เอ็ม.เค พริ้นติ้ง จำกัด.

พระมหาสมจินต์ สมฺมาปญฺโญ. (2542). วิพากษ์ทางสายกลางของอริสโตเติลกับมัชฌิมาในพระพุทธศาสนาเถรวาท. สารนิพนธ์พุทธศาสตรบัณฑิตรุ่นที่ 43. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พุทธทาสภิกขุ. (2546). อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคปลาย. (พิมพ์ครั้งที่ 12) . สุราษฎร์ธานี: มูลนิธิธรรมทานไชยา.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

เสฐียรพงษ์ วรรณปก ราชบัณฑิต. (2547). มัชฌิมาปฏิปทา : ทางสายกลางสองมิติ สัปปุริสธรรม 7 นัยที่สอง. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พีอาร์ คัลเลอร์พริ้นท์.

สุดใจ สุวรรณชีวะศิริ. (2554). ศึกษาหลักมัชฌิมาปฏิปทาในมหาโคปาลสูตร. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.