พุทธวิธีการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในองค์กรเพื่อความเป็นเลิศยุคดิจิทัล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
พุทธวิธีการบริหารองค์กรสงฆ์ คือ ไม่ทำชั่วทั้งปวง ทำดีให้ถึงพร้อม ทำจิตใจให้ผ่องใส การรับบุคคลเข้าสู่องค์กร คือ การพิจารณารับบุคคลที่ยอมรับพระวินัย การบริหารบุคคลภายในองค์กร คือ การแต่งตั้งและมอบหมายหน้าที่ตามความสามารถ เรียกว่า “เอตทัคคะ” และการเผยแพร่ภารกิจขององค์กร คือ การกระจายกำลังคนออกไปทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ทรัพยากรมนุษย์ในองค์กรยุคดิจิทัล จำเป็นต้องพึ่งพาโปรแกรมสื่อสังคมออนไลน์ ต้องพัฒนาตนเองให้ทันต่อเทคโนโลยีรอบด้าน โดยเฉพาะเทคโนโลยีที่เกี่ยวกับภาระหน้าที่ที่ตนเองรับผิดชอบ ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการพัฒนาตามกระบวนการที่เหมาะสม ทั้งการเข้ารับการอบรม การถูกประเมิน การศึกษาต่อ เพื่อนำมาปรับใช้กับองค์กรในทุกด้าน ซึ่งทุกกระบวนการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างผู้ร่วมงานทุกระดับ นำมาสู่การเปิดเผยข้อดี ข้อเสีย ปัญหา และอุปสรรคในการปฏิบัติหน้าที่
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัญญามน อินหว่าง และวรรณพร พุทธภูมิพิทักษ์. (2552). ทฤษฎีองค์การและการจัดการ. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยพิษณุโลก.
กิติมา ปรีดีดิลก. (2532). การบริหารและการนิเทศการศึกษาเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญทัศน์.
กิติมา ปรีดีดิลก. (2542). ทฤษฎีบริหารองค์การ. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: ธนะการพิมพ์.
จิตรลดา อมรวัฒนา. (2553). การศึกษาเปรียบเทียบปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีประสิทธิผลของการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์: กรณีศึกษาบริษัทภายใต้อุตสาหกรรมที่ใช้เทคโนโลยีระดับต่ำกับอุตสาหกรรมที่ใช้เทคโนโลยีระดับสูง. วารสารบริหารธุรกิจ, 33 (125), 46-78.
ชลวิทย์ เจียรจิตต์. (2559). องค์กรทางพระพุทธศาสนาในสังคมไทยยุคปฏิรูป. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ,19 (1), 60-71.
ณัฎฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2545). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร : บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).
ธีร์รัฐ ทิพย์นพนนท์. (2560). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของสำนักงานตำรวจแห่งชาติตามหลักพุทธวิถี. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 2 (3), 49-60.
ประคอง สุคนธจิตต์. (2562). ทรัพยากรมนุษย์ยุค 4.0. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์นายเรืออากาศ, 7 (1), 17-28.
พระครูวินัยธรจักรี ศรีจารุเมธีญาณ, สัญญา เคณาภูมิ และวิทยา เจริญศิริ. (2559). บทบาทพระสงฆ์ไทยในสังคมยุคโลกาภิวัตน์. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 4 (1), 275 -287.
พระครูสังฆรักษ์พิทยา ญาณธโร (ปิยวรากุล). (2561). ศึกษาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศไทยยุคดิจิทัล. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 36). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ผลิธัมม์.
พิชิต เทพวรรณ. (2554). การจัดการทรัพยากรมนุษยเชิงกลยุทธ : แนวคิดและกลยุทธเพื่อความไดเปรียบทางการแขงขัน. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สมบัติ กุสุมาวลี. (2552). การบริหารทรัพยากรมนุษยในองคกรตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง.กรุงเทพมหานคร: สมาคมการจัดกรงานบุคคลแหงประเทศไทย.
สุนันทา เลาหนันทน. (2556). การบริหารทรัพยากรมนุษย. กรุงเทพมหานคร: ธนการพิมพ.
เสนาะ ติเยาว์. (2534). การบริหารบุคคล. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เสาวลักษณ์ โกศลกิตติอัมพร และสัญญา เคณาภูมิ. (2559). หลักการเบื้องต้นเกี่ยวกับองค์การและการจัดการ. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 3 (1), 170-194.
อำนวย แสงสว่าง. (2540). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ทิพยวิสุทธิ์.
Happyhew. (2020). ความหมายขององค์กรและองค์การ. Online. สืบค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2563. from : https://happyhew.com/2017/01/18
HR NOTE. (2020). การพัฒนาองค์กร (Organization Development : OD) ให้ก้าวสู่ความสำเร็จ. Online. สืบค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2563. from :https://th.hrnote.asia/orgdevelopment /190610- organization-development-od/
Marketeer Team. (2016). เปิดยุค Digital 1.0-4.0. Online. สืบค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2563. from :https://marketeeronline.co/archives/24632
Pucki, V., Tichy, N. M., & Barnett, C. K. (Eds.). (1992). Globalizing management: Creating and leading the competitive organization. New York: Wiley.
STEPS Academy. (2017). วัฒนธรรมองค์กรกับบุคลากรในยุคดิจิตอล. Online. สืบค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2563. from :https://stepstraining.co/foundation/team-culture-and-human-resource-in-digital-era
